هنری دوناتلو مجسمه ساز ایتالیایی

[ماه تی تی]

༺●به نام خداوند پاک سرشت●༻​

---

دوناتلو (به انگلیسی: Donatello)، با نام کامل دوناتو دی نیکولو دی بتو باردی، (۱۳۸۶ – ۱۳ دسامبر ۱۴۶۶) هنرمند و پیکرتراش معروف ایتالیایی که در دوره اوایل رنسانس از فلورانس بود. او تا حدی به خاطر کارش در زمینهٔ نقش برجسته، شکلی از پیکرتراشی برجسته و کوتاه، شناخته‌شده‌است.
دوناتلو یکی از پیشگامانی در عرصه هنر بود که بسیاری از هنرمندان چون داوینچی و میکل انژ از دوناتلو الهام می‌گرفتند.

 

[ماه تی تی]

(مجسمه ی دوناتلو)

 

[ماه تی تی]

دوناتلو صد و پنجاه سال قبل از رنسانس متعالی می‌زیست او برای سفارشی به شهر دیگری به مدت دو سال می‌رود ولی زمانی که به میلان بازمی‌گردد مجسمه‌هایی که هنر را به اوج رسانده بود مشاهده کرد و متوجه الهام گرفتن هنرمندان دیگر از خودش می‌شود.

 

[ماه تی تی]

دوناتلو اکثراً با سنگ‌هایی چون مرمر و برنز مجسمه می‌ساخت. حوضهٔ اصلی دوناتلو در باب ساخت اناتومی و ساختار بدن انسان بود و سوژهٔ آثار وی افرادی مشهور چون پادشاهان و قدیس‌های ان زمان بود

بیشترین موضوعی که وی برای اثارش انتخاب می‌کرد موضوع به صلیب کشیدن عیسی مسیح بوده‌است که جزء آثار بسیار مشهورش شناخته می‌شود.

و بعد از مسیح افرادی چون پادشاهان بر روی اسب موضوع اصلی کارهایش بود.

 

[ماه تی تی]

دوناتلو نه تنها مجسمه‌های زیادی را خلق کرد، بلکه طاقچه‌ها و چهارچوبهای کلیساهای زیادی را نیز ساخته‌است. این طاقچه‌ها اولین نمونه‌های سبک معماری جدید رنسانسی هستند که معمار ایتالیایی پایه‌گذار آن بود. در این سبک دیگر تمام فرمهای بجا مانده از سبک گوتیک نیز به‌طور کامل حذف شده‌اند. قابل ذکر است که دوناتلو به تنهایی قادر به خلق این آثار نبود و در برخی کارهای این دوره میچوزو، پیکر تراش و معماری که دوناتلو با او همکاری می‌کرد، به احتمال زیاد به او کمک کرده‌است. در این همکاری دو نفره، میچوزو غالباً مسئول ساخت قسمت چهار چوب معماری و مجسمه‌های تزیینی و دوناتلو مسئولیت مجسمه‌های برنزی را به عهده داشته‌است.

 

[ماه تی تی]

(یکی از مجسمه های دوناتلو)

 

[ماه تی تی]

یکی از روابط قدیمی و پایدار دوناتلو با خانوادهٔ صاحب‌نفوذ مدیچی بود. او بین سالهای ۱۴۳۳ تا ۱۴۴۳ آثار تزئینی (دکوراتیو) برای کلیسای مدیچی، معروف به سنت لونزو، ساخت. این سفارش شامل ۱۰ نقش‌برجسته بزرگ گچ‌کاری رنگی و نیز دو دَرِ کوچک برنزی می‌شد.

در همین سال‌ها، دوناتلو مجسمهٔ معروف برنزی داوود را ساخت. این مجسمه اولین پیکرهٔ کاملاً برهنه، بعد از دوران باستان (روم و یونان) به‌حساب می‌آمد. نوشته‌ها و اسناد حاکی از آن‌اند که این مجسمه در وسط حیاط کاخ مدیچی‌ها قرار گرفته بود.

 

[ماه تی تی]

در اواسط دههٔ ۱۴۵۰ او به فلورانس بازگشت. در این دوره او سفارشی را برای یک مجسمهٔ برنز از جان تعمیددهنده (۱۴۵۷) برای کلیسای سیه‌نا قبول کرد.

دوناتلو در سال‌های آخر عمر خود مشغول طراحی دو سکوی خطابهٔ برنزی برای کلیسای سن لورنزو مدیچی‌ها بود. او در سال ۱۴۶۶ در فلورانس درگذشت و آخرین کارش ناتمام ماند. سرانجام این سکوی خطابه توسط دستیاران دوناتلو تکمیل شد. این اثر به‌عنوان یکی از مهمترین نقش برجسته‌های داستانی رنسانسِ آغازین به‌حساب می‌آید.