شعر اشعار دو بیتی

[RIWAN]

گفتم که چرا دشمنت افکنده به مرگ
گفت که چو دوست بود خرسند به مرگ
گفتم که وصیتی نداری؟ خندید
یعنی که همین بس است: لبخند به مرگ

قیصر امین پور

 

[RIWAN]

موسیقی شهر بانگ "رودارود" است
رقاصه شهر، آتش است و دود است
بر خاک خرابه‌ها بخوان قصه جنگ
از چشم عروسکی که خون آلود است

قیصر امین پور

 

[RIWAN]

زین تیر که از صخره و آهن گذرد
وز رشته موی و چشم سوزن گذرد
چندان به تن دشمن خود زخم نزنیم
تا آنکه نسیم از تن دشمن گذرد

قیصر امین پور

 

[RIWAN]

در سینه چگونه من نگهدارم دل؟
کز دیده به جای اشک می‌بارم دل
بردار به احتیاط، تابوت مرا
زیرا که در آن شکستنی دارم دل

قیصر امین پور

 

[RIWAN]

در خواب، شبی شهاب پیدا کردم
در رق*ص سراب، آب پیدا کردم
این دفتر پر ترانه را هم روزی
در کوچه آفتاب پیدا کردم

قیصر امین پور

 

[RIWAN]

ما دشمن آه و آوخ و افسوسیم
با شوق، لبان مرگ را میبوسیم
دریا، دریا، اگر ز ما برگیرند
کم می‌نشویم، زانکه اقیانوسیم

قیصر امین پور

 

[RIWAN]

حالی است مرا که شادی جان من است
خوش هدیه به جان من، ز جانان من است
شوری است شگفت عشق و میدانم من
پایان چنین شگفت پایان من است

منصور اوجی

 

[RIWAN]

حالی است مرا که خوشترین حال من است
عشق است به نام قرعه فال من است
از اوست که سربسر به شادی طرفم
وز اوست که سرخوشی به دنبال من است

منصور اوجی

 

[RIWAN]

حالی است مرا کخ آب و تاب زیباست
در محضر خلق، بازتابش زیباست
در کشور عشق رنگ آبادی نیست
کآنجا همه چیز خود خرابش زیباست
منصور اوجی

 

[RIWAN]

حالی است مرا که قید عالم زده‌ام
پا بر سر درد و رنج و ماتم زده‌ام
این شادی و این نشاط و شورم ز کجاست
با حضرت دوست، لحظه‌ای دم زده‌ام
منصور اوجی