با خواندن و نوشتن رشد کنید,به آینده متفاوتی فکر کنید که بیشتر از حالا با خواندن و نوشتن میگذرد.در کوچه پس کوچههای هفت شهر نوشتن با کافه نویسندگان باشید
با نمره ۹ درصدی از وبسایت راتن تومیتوز، Supergirl نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد چرا که به طور کلی شخصیت اصلیاش نادیده گرفته شده بود و صرفاً به چشم «یک دختر عموی خوشگل با موی بلوند» برای سوپرمن دیده میشد. هم پیتر اوتول و هم فی داناوی برای این فیلم نامزد جایزه تمشک طلایی شده بودند. سوپرگرل بعدها در قالب یک سریال تلویزیونی نسبتا موفق دوباره ظاهر شد و لکه ننگ این فیلم را پاک کرد.
با این که سالها بعد توجه بیشتری به این فیلم شد اما فیلم Howard the Duck در هنگام اکران یک شکست تجاری بود و ۷ نامزدی تمشک طلایی دریافت کرد. این فیلم نه تنها به کمیکها وفادار نبود بلکه حتی به طنز و داستان خودش نیز توجهی نداشت و فقط سعی میکرد جلوههای ویژهاش را به نمایش بگذارد. اگر یادتان باشد هاوارد اردکه در قسمت دوم نگهبانان کهکشان یک حضور افتخاری داشت و شاید بتوان امیدوار بود بعدها یک فیلم دیوانهوار از روی این کاراکتر ساخت.
سوپرمن ۴: در جستجوی صلح (Superman IV: The Quest for Peace)
کریستوفر ریو همیشه به خاطر ایفای نقش سوپرمن شناخته خواهد شد اما همان طور که در آتوبیوگرافیاش نیز اعلام کرده، چهارمین فیلم از سری سوپرمنی که او در آن حضور داشت «از ابتدا تا انتها یک افتضاح بود. این شکست ضربه بدی به کارنامه شغلی من بود.» این فیلم که پر شده بود از محدودیتهای مالی، به طور ناهماهنگی پیش میرفت و حفرههای داستانی زیادی را در آن میتوان دید که باعث شد نه تنها طرفداران بلکه حتی بازیگران نیز نسبت به فیلم نظری مثبت نداشته باشند.
قبل از این که کریس ایوانز نقش این سرباز وطن پرست را مال خود کند، مت سلینجر در سال ۱۹۹۰ لباس کاپیتان آمریکا را به تن کرد. با این حال فیلم بسیار از کمیکها فاصله گرفت. در سناریوهای اولیه رد اسکال (Red Skull) سعی در دزدیدن تندیس آزادی به کمک «یک فرقه مرگطلب مونث» داشت. با کنار هم قرار گرفتن ایتالیای فاشیستی در کنار یک بازیگر ناتوان و داستانی نه چندان جذاب، یکی از منتقدان به خوبی درباره فیلم گفت که «بهتر بود زیر یخ رها میشد.» فیلم مثلا فاز سیاسی برداشته بود اما در واقعیت به اعماق دره گنداب فرو رفته بود.
فیلم Judge Dredd که در سال 1995 منتشر شد، به عنوان یکی از بدترین آثار کارنامه بازیگری سیلوستر استالونه در نظر گرفته میشود. این اثر از بازیهای خشک بازیگران، عدم وفاداری به منبع و نبود مسیر مشخصی برای داستان رنج میبرد. خود استالونه به خاطر ایفای این نقش نامزد تمشک طلایی و برنده Stinkers Bad Movie Award شد. در سال ۲۰۱۲ نسخهای ریبوت شده از این شخصیت با بازی کارل اربن اکران شد که نظر مثبت مخاطبان را برانگیخت.
این فیلم که به طور کامل نسبت به منبع الهام خود بیاعتنا بود، در فروش افتضاح بالا آورد و شکیل اونیل بسکتبالیست و ستاره که مثلا قرار بود تضمین فروش فیلم باشد نیز به عنوان بازیگر شخصیت اصلی هیچ استعدادی از خود نشان نداد. بودجه این فیلم ۱۶ میلیون دلار بود که در اکران اولیهاش فقط موفق به فروش ۱.۷ میلیون دلاری شد. با وجود ایفای نقش بسیار ضعیف اونیل، به طرز عجیبی جایزه تمشک طلایی آن سال به کوین کاستنر به خاطر بازیاش در فیلم پستچی (The Postman) رسید.
حتی جورج کلونی با ظاهر جذابش هم نتوانست این نسخه از فیلمهای شوالیه تاریکی را از شکست نجات دهد. تا به امروز فیلم ساخته شده توسط شوماخر به عنوان «کم سودترین فیلم لایو اکشن بتمن» به حساب میآید. Batman & Robin که سعی در معرفی یک بتمن خوشایند برای هر قشری داشت، یک افتضاح کامل به بار آورد و حتی دنباله آن تحت عنوان Batman: Unchained نیز از طرف کمپانی برادران وارنر کنسل شد تا در سال ۲۰۰۵ و با Batman Begins فیلمهای شوالیه شنلپوش گاتهام دوباره به دنیای سینما باز گردند. حضور دشمنان متعدد و شلوغ بودن بیش از اندازه فیلم باعث شد که این اثر نتواند به آن جایگاهی که باید برسد.
انجمن نجیبزادگان عجیب (The League of Extraordinary Gentlemen)
واکنشهای منفی از طرف تماشاگران و منتقدین و نمرات پایینی که انجمن نجیبزادگان عجیب دریافت کرد خود گویای همه چیز است. روند و شخصیت پردازی این فیلم به قدری بد بود که کوین اونیل به عنوان مصور کمیک در یک مصاحبه اعلام کرد The League of Extraordinary Gentlemen از کمیکها بسیار فاصله گرفته بود و خود او موقع خواندن فیلمنامه هیچ کدام از شخصیتها را نمیشناخت. آلن مور نیز مثل تمام آثار اقتباس شده از کمیکهایش نسبت به این ساخته نیز بد بین بود که این بار واقعاً حق داشت. همچنین شان کانری ادعا کرده که ساخت این فیلم و کیفیت نهایی آن باعث شد تا برای همیشه از فیلمسازی کنار بکشد.
با فاصله گرفتن از پیشزمینه داستانی در کمیکها، فیلم Catwoman شخصیت پیشنس فیلیپس را به عنوان کتوومن معرفی کرد که از یک پشتبام به پشتبام دیگر پریدن او آن هم در حالی که لباسی با ظاهر یک گربه به تن داشت، اصلاً با بازخورد خوبی رو به رو نشد. با بیش از حد فاصله گرفتن از دنیای کمیکهای دیسی و ۲۸ بار بازنویسی فیلمنامه، Catwoman برنده چهار جایزه تمشک طلایی شد. راجر ایبرت، منتقد مشهور، از این فیلم به عنوان یکی از منفورترین فیلمهایی که دیده یاد کرد.