تازه چه خبر

انجمن رمان نویسی کافه نویسندگان

با خواندن و نوشتن رشد کنید,به آینده متفاوتی فکر کنید که بیشتر از حالا با خواندن و نوشتن می‌گذرد.در کوچه پس کوچه‌های هفت شهر نوشتن با کافه نویسندگان باشید

بیوگرافی مادر ترزا

  • شروع کننده موضوع RIWAN
  • تاریخ شروع
  • بازدیدها 214
  • پاسخ ها 2
مدیر بازنشسته
کاربر انجمن
Jun
3,719
2,015
193
اگنس گونجا بویاجیو ( مادر ترزا) در سال ۱۹۱۰ متولد گشت. او کوچکترین فرد خانواده‌اش بود. پدرش که در مسائل سیاسی آلبانی درگیر بود در سال ۱۹۱۹ یعنی زمانی که او ۹ سال داشت درگذشت. پس از مرگ پدر، مادرش او را بر اساس تعالیم کلیسای کاتولیک آموزش داد.
اگنس از همان ابتدا مجذوب داستان‌هایی در مورد زندگی مبلغین و خدمات آن‌ها بود. در دوازده سالگی متقاعد شد که باید عمر خود را صرف یک زندگی معنوی کند. در ۱۸ سالگی خانه را ترک کرده و به عضویت گروه خواهران لورتو در آمد و دیگر هرگز مادر و خواهرش را ندید.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
مدیر بازنشسته
کاربر انجمن
Jun
3,719
2,015
193
اگنس در ابتدا برای یادگیری زبان انگلیسی به لورتو ابی در راتفارنهام ایرلند رفت. زیرا خواهران لورتو از زبان انگلیسی برای آموزش به بچه‌های هند استفاده می‌کردند. او در سال ۱۹۲۹ وارد هند شد و مراحل کارآموزی خود را در جارلینگ آغاز کرد. او در ۲۴ می ۱۹۳۱ به عنوان یک راهبه قسم یاد کرد و نام ترزا اهل آویلاً، راهبه اسپانیایی و بنیان‌گذار یکی از جریان‌های رهبانیت و خدمات خیرخواهانه داشت برای خود برگزید. او مراسم قسم خود را به عنوان راهبه به صورت رسمی در ۱۴ می ۱۳۳۷ هنگامی که به عنوان معلم در یکی از مدرسه‌های صومعه لورتو در شرق کلکته مشغول به تدریس بود به جای آورد. هر جند که ترزا از آموزش دادن لذ*ت می‌برد اما فقر گسترده حاکم بر کلکته به شدت او را آزار می، داد.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
مدیر بازنشسته
کاربر انجمن
Jun
3,719
2,015
193
در دهم سپتامبر ۱۹۴۶ ترزا چیزی را هنگام سفر به دیر لورنتو در دارجلینگ تجربه کرد که آن را «ندایی در درون ندا» خواند.
ترزا می‌گوید: من می‌خواستم دیر را ترک کنم و به مردم فقیر در حالی که در میان آن‌ها زندگی می‌کنیم کمک کنم؛ این یک وظیفه بود. تراز کار مبلغی خود را در سال ۱۹۴۸ با به تن کردن ردایی با خط‌های آبی شروع کرد.
او شهروندی هند را دریافت نمود، و به زندگی در میان فقرا روی آورد. در ابتدا به تدریس در مدرسه موتجهیل ورداخت و سپس به پرستاری از افراد بینوا و قحطی زده روی آورد.
کارها و تلاش‌های او خیلی زود توجه مقامات رسمی از جمله نخست وزیر هند را به خود حلب کرد.

ترزا در خاطرات خود می‌نویسد که ۵ سال اول کار او مماو از دشواری‌ها و مشقات زیادی بوده است، او درآمدی نداشت و از کسی هم برای دریافت غذا و مایحتاج برخوردار نبود. تراز در این مدت دچار احساس تنهایی و شک و تردید و وسوسه‌ای برای بازگشت به زندگی نسبتاً آسوده در دِیر شد.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

Who has read this thread (Total: 0) View details

بالا