بیوگرافی نیکلای گوگول

[RIWAN]

نیکلای واسیلیویچ گوگول نویسنده بزرگ روس است. گوگول بنیانگذار سبک رئالیسم انتقادی در ادبیات روسی و یکی از بزرگترین طنزپردازان جهان است.

 

[RIWAN]

گوگول در روستای بالشیِه ساروچینتسی در ایالات پولتاوا (واقعا در اوکراین) به دنیا آمد. کودکی او در املاک خانوادگیشان دردهکده واسیلفکا سپری شد. در سال ۱۸۱۸ وارد مدرسه شهرستان شد و سپس در دبیرستان علوم عالی شهر نیژین به تحصیل ادامه داد. پس از پایان دبیرستان به پترزبورگ رفت و امیدوار بود بتواند در آنجا شغل دولتی نان و آب داری به دست آورد، ولی پترزبورگ این امید را برآورده نساخت و گوگول مقامی بیش از یک کارمند ساده به دست نیاورد.

 

[RIWAN]

در سال ۱۸۲۹ منظومه هانس کوشل‌گارِتن را به چاپ رسانید. این کتاب با موفقیتی روبرو نشد من تقریباً تمام نسخه های آن را خود گوگول خرید و آتش زد. این ناکامی، نویسنده نو پا را نسبت به ادبیات دلسرد کرد ولی سرخوردگی او طولانی نبود. در سالهای ۱۸۳۱ و ۱۸۳۲ داستان‌های منثور شبهایی در قصبه نزدیک دیانکا منتشر شد و تحسین الکساندر پوشکین را برانگیخت. رمانتیسم این داستان‌ها در مضمون‌های افسانه‌ای و قصه وار آن‌ها و نیز در به تصویر کشیدن زندگی خوش و بی غم مردم نمود می یافت‌. این اثر گویای عشق و علاقه نویسنده به زادگاهش اوکراین و مردم آن است و در آن هنوز از خنده تلخ و آمیخته به گریه در مجموعه بعدی داستان های او با عنوان میرگورود (۱۸۳۵)
احساس می‌شود خبری نیست گوگول در میرگورود به نمایش زندگی پیش پا افتاده و مبتذل مردم عادی روی می‌آورد. این نخستین بار بود که ادبیات روس نیروی هولناک زندگی فاقد معنویت نمایان می‌شد و ریشه های اجتماعی آن آشکار می گشت.

 

[RIWAN]

گوگول از سال ۱۸۳۵ تا ۱۸۴۲ مشغول نگارش مجموعه داستان های پترزبورگی (شامل داستان‌های دماغ، پرتره، کالسکه، بلوار نفسکی، یادداشت‌های یک دیوانه و شنل) بود که در آن ها استادی نویسنده در قلمروهای جدیدی جلوه می یافت: گوگول در این داستان ها در مقام روایتگر شهرها رخ می نماید که عمق تضاد های اجتماعی موجود در شهر را به چشم دیده و دریافته است.

 

[RIWAN]

وی همزمان با نگارش داستان‌های پترزبورگ‌ای روی نمایشنامه بازرس نیز کار می کرد. ذهن خلاق و جستجوگر نویسنده در این اثر در پی بسط و تعمیم‌های گسترده و فراگیر بود. وی در اعتراف نویسنده نوشت: 《 من در بازرسی از مردم را جزم کردم تا تمام پلشتی های روسیه را در توده‌ای گرد آورم و یک باره همه شان را به تمسخر گیرم.》 بازرس در سال ۱۸۳۶ روی صحنه رفت. برخی از آن استقبال کردند و از موفقیت آن به وجد آمدند و گروهی دیگر نویسنده را به هجو‌نویسی و افترا زدن به روسیه متهم کردند و او را 《یاغی خطرناک》خواندند. این اتهامات و سرزنش ها گوگل را به شدت تحت تاثیر قرار داد و او تصمیم گرفت که به خارج کشور سفر کند تا در فراغت دوردست ها بتواند کتاب نفوس مرده را که تازه نوشتنش را شروع کرده بود به پایان برساند.