[ دیوان یاور همدانی ]
دیوان یاور همدانی که از سوی انتشارات انجمن قلم ایران درسلسله کتاب های پیشکسوتان ادبیات معاصر به چاپ رسیده است، شامل سروده های یاور همدانی در قالبهای گوناگون غزل، قصیده، چهارپاره، مثنوی، ترکیب بند رباعی، دوبیتی و بومی سرودهها به گویش همدانی است.
به گزارش خبرگزاری مهر آیین رونمایی مجموعه اشعار احمد نیک طلب (یاور همدانی) به همت دفتر شعر آفرینش های ادبی حوزه هنری و در سالن آموزش حوزه هنری برگزار شد. به گفته پایگاه خبرگزاری حوزه هنری، در مراسم رونمایی از دیوان یاور همدانی، افرادی چون ناصر فیض، بیوک ملکی، رضا اسماعیلی، رئیس انجمن ادبی باران، رئیس انجمن ادبی جامی، رئیس انجمن ادبی جامی، حامد عمادزاده، بابک نیک طلب ، و تنی چند از شاعران و دوستان و آشنایان احمد نیکطلب در این مراسم سخنرانی کردند.
[ نمونه متون نگاشته شده توسط وی ]
باید از دیده به داغ دل دریغا خون گریست
خون دل از دیده بر دامان چه گویم چون گریست
دل به یاد تشنه کامان ل*ب شطّ فرات
چون لبالب شد ز خون از دجله تا جیحون گریست
در غروب آفتاب عشق و ایمان از افق
چشمه چشم شفق در گنبد گردون گریست
تشنه ل*ب گلهای عطشان کویر کربلا
پردهپرده غنچه خون در پهنه هامون گریست
شد پریشان جمع جان، دل در بیابان جنون
از غم لیلیوشان سرگشته چون مجنون گریست
[ گویش زیبای همدانی ]
گل غم آخرین شعری است که او به گویش همدانی آن را خواندهاست. او همچنین این شعر را در برنامه با کاروان شعر و موسیقی در مصاحبه ای با سهیل محمودی در سال ۱۳۸۴ خوانده بود. این غزل در کتاب سایه سار الوند به چاپ رسیدهاست.
مَ که هر شو و اَ یادَت پا به سر غم بی یَلم
ایمشوه سر به سر سی*نه ماتم بی یَلم
یَله چو که اشکِ مَ که اَ چشمه چشم
عالم جلوه ته ای فتنه عالم بی یلم
گارَم -بگم شی، آخه واشت به میان
وری شرح ئی افسانه در هم بی یلم
اشگُم و چولیده اَ چشمِ افق دم دم صبح
تا به غمچای گل غم، شادی شبنم بی یلم
تا به غمچای گل غم، شادی شبنم بی یلم
لالِمُ و روشنای چشمای چمن عشق و امید
به جیگر داغ تونه، وا دل خرم بی یلم
بچه کوه غمُم آی باوا الوند بی یل
ا وِرِ تخت نادر، گَواره مریم بی یلم
وا یاد آبشور سیلوار هی اَسر هَوسِ
حوض کوثر بی یلم، چشمه زمزم بی یلم
نی یشتی که به بالین، غریبی سرم
تای یاور دور اَ اُ، یار دِییی دم بی یلم