متون و دلنوشته رق*ص روی صخره

[شآهین]

کوروش بزرگ چه زیبا گفت:
اگر در دل کسی جایی نداری، فرش زیر پایش هم نباش!
جایی که بودن و نبودنت هیچ فرقی نداره، نبودنت رو انتخاب کن این‌گونه به خودت احترام گذاشتی... .

 

[شآهین]

یک روز از خواب بیدار می‌شوی نگاهی به تقویم می‌اندازی، نگاهی به ساعتت و نگاهی به خود خودت در آینه... .
و می‌بینی هیچ چیز و هیچ کس جز خودت حیف نیست.
لباس‌های اتو کشیده غبار گرفته مهمانی‌ات را از کمد بیرون می‌آوری.
گران‌ترین عطرت را از جعبه بیرون می‌آوری و به سر و روی خودت می‌پاشی.
ته مانده حساب بانکی‌ات را می‌تکانی و خرج خودت می‌کنی!

 

[شآهین]

می‌گویند:
حرف‌ها هم پا دارند
پاهاي بزرگي كه گاهي
روي دلی مي‌گذارند
و جایشان براي هميشه مي‌مانند... .

 

[شآهین]

صید افتاده به خونم
تو چه سان می‌گذری غافل از اندوه درونم؟
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی!‏
قطره‌ای اشک درخشید به چشمان سیاهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم

 

[شآهین]

ورق بزن
خاطرات خاک گرفته‌ات را…‏
شاید غبارش به سرفه بیندازد احساست را...

 

[شآهین]

ﺩﻟﻢ ﮐﻪ ﻫﻮﺍﯼ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ می‌کند
ﻣﯽ‌ﺁﯾﻢ ﻭ این‌جا ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ‌ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺨﻮﺍﻧﻰ
ﺍﻣﺎ ﺣﯿﻒ!
ﻫﻤﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ‌ﻫﺎﻯ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ و کپي مي‌کنند
ﻭ ﯾﺎﺩ ﻋﺸﻖ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻣﯽﺍﻓﺘﻨﺪ!

 

[شآهین]

می دانم شب‌ها دیگر آرزویم نمی‌کنی اما از تو چه پنهان... .
من هنوز، با صدای قدم‌هایت در میان خاطراتم از خواب می‌پرم.