مصاحبه آلن مور با محوریت وضعیت کنونی کمیک‌ها و فیلم The Show

[Ally]

در دنیای امروزی، آلن مور جایگاه یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان را در صنعت کتاب‌های کمیک دارد. او تا به امروز، سری کمیک‌های زیادی از جمله Watchmen و V For Vendetta را نوشته است که محبوبیت خیلی زیادی دارند. داستان‌های او به خاطر محبوبیت خیلی زیادی که دارند، بارها مورد اقتباس قرار گرفته‌اند و او اصلا ارتباط خوبی با این موضوع ندارد؛ چیزی که بارها و بارها درست بودن آن ثابت شده است. خیلی از کارگردانان و فیلمسازان هم برای ساختن فیلم‌های اقتباسی براساس کارهای او، با شکست روبه‌رو شدند؛ از میان آن‌ها می‌توان به فیلم The League of Extraordinary Gentlemen (انجمن نجیب‌زادگان عجیب) اشاره کرد.

به همین ترتیب هم آلن مور اصلا دوست ندارد که نام او، با هیچ پروژه فیلمسازی این چنینی‌ای ارتباط داشته باشد. او حتی دوست ندارد که سودی را که این فیلم‌ها در سینماها به‌دست می‌آورند، از فیلمسازان بگیرد و منفعتی از آن‌ها داشته باشد؛ این تصمیم او باعث شده تا میلیون‌ها دلار را از دست بدهد. حالا، آلن مور در تلاش است که وارد صنعت فیلمسازی شود و اثری را با قاعده و قانون خودش بسازد؛ مدتی پیش هم، فیلم The Show که آلن مور در ساخت آن همکاری داشت، به نمایش درآمد. تام برک در محوریت آن قرار داشت و فیلم هم توسط میچ جنکینز کارگردانی شد. این فیلم با سبک ماجراجویی و فانتزی ساخته شد و داستان آن در شهر خود مور یعنی نورث‌همپتون جریان داشت.

فیلم The Show داستان تحقیقات یک مرد را حکایت می‌کرد که به‌دنبال یک محصول دزدیده شده می‌گشت. این ماجراجویی باعث شد تا او به دنیای سورئال جرم و جنایت و البته رمز و راز برسد. خود مور که همیشه از توجه خیلی زیاد مردم فراری است، در اقدامی نادر حاضر شد که مصاحبه‌ای را با ددلاین داشته باشد و درباره فیلم The Show صحبت کند. پروژه ساخت این اثر، یک فرایند کاملا دلی بود که این نویسنده دوست داشت آن را انجام دهد. او و تهیه‌کنندگان این پروژه در نظر داشتند که تا انتها این فیلم را مستقل نگه دارند؛ زیرا اصرار داشتند که آزادی خلاقیتی و حق و حقوق همه چیز این آی پی را در اختیار خودشان داشته باشند.

مور بعد از ساحت چندین فیلم کوتاه و حالا این اثر بلند، برنامه دارد که یک اثر تلویزیونی براساس همین شخصیت‌هایی که در فیلم حضور داشتند، بسازد. او در مصاحبه خود به این موضوع اشاره کرد که در حد ۴ ۵ فصل متریال لازم را آماده کرده است. در این مصاحبه سؤال‌هایی هم در را*بطه با دنیای کمیک و بازنشسته شدن مور در سال ۲۰۱۸ مطرح شد؛ موضوعی که حسابی طرفداران او را ناامید خواهد کرد. علاوه‌بر این، مور نظر خود را درباره وضعیت کنونی فیلم‌های بلاک باستری و ابرقهرمانی عنوان کرد. خلاصه می‌توان گفت که او اصلا طرفداران فیلم‌های این چنینی نیست. فیلم The Show قرار بود که اوایل سال جاری میلادی در جنوب از جنوب غربی مشهور به SXSW نمایش داده شود اما بعد از لغو رویداد آستین، این فیلم به یک جشنواره اسپانیایی در سیتخس رفت.

 

[Ally]

قرنطینه شما در نورث همپتون چطور بود؟

من و همسرم ملیندا رسما همچنان در همان اواخر ماه فوریه زندگی می‌کنیم زیرا دمای هوا هنوز به همان شکل سابق است. ما تمام توصیه‌های دولت را نادیده می‌گیریم زیرا فکر می‌کنیم که آن‌ها از صمیم قلب برای ما اهمیت قائل باشند و صلاح ما را بخواهند. ما فقط کاری را انجام می‌دهیم که به نظر خودمان معقول و درست‌ترین کار است؛ فاصله خود را حفظ می‌کنیم و خریدهای خود غیرحضوری انجام می‌دهیم. ما در شش ماه گذشته نه کسی را دیده‌ایم و نه ارتباطی با دیگران داشتیم. این در حالی است که ما به این نتیجه رسیدیم که انگار به مردم نزدیک‌تر هم شده‌ایم؛ با اینکه برای مدت طولانی هیچ ارتباط حضوری‌ای با آن‌ها نداشتیم.

حالا ما زمان بیشتری را به تماس گرفتن و خواندن داستان‌ها برای نوه‌های خود صرف می‌کنیم؛ کاری که واقعا لذ*ت‌بخش است و حس خوبی دارد. این دقیقا همان کارهایی است که ما در گذشته اصلا زمان آن را پیدا نمی‌کردیم زیرا دنیا مدام در حال پیشروی و جلو رفتن بود. بله ما دلتنگ همه هستیم. اما در عین حال ما متوجه شدیم که در این مدت زمان، یک نوع متفاوتی از پیوند در حال شکل گرفتن است. ما با گوش دادن به پزشکان و دانشمندان مناسب، خودمان را در جریان می‌گذاریم و اطلاعاتمان را به‌روز می‌کنیم.

شما بعد از به پایان رساندن سری کتاب کمیک The League Of Extraordinary Gentlemen در سال ۲۰۱۸، خودتان را بازنشسته کردید. آیا به این فکر می‌کنید که دوباره به آن فضا بازگردید؟

من دیگر به دنیای کتاب‌های کمیک علاقه‌ای ندارم و دوست ندارم که دیگر با آن ارتباطی داشته باشم. چیزی حدود ۴۰ سال است که در میان کمیک‌ها فعالیت می‌کنم و بالاخره خودم را بازنشسته کرده‌ام. زمانی‌که من وارد صنعت کتاب‌های کمیک شدم، جذابیت اصلی‌اش این بود که یک رسانه عامیانه محسوب می‌شد. به این منظور خلق شده بود که مردم طبقه کارگر، خصوصا کودکان را سرگرم کند. چیزی که این صنعت را تا حد زیادی تغییر داده، خصوصا «رمان‌های گرافیکی» فعلی، این است که بسیار گران شده است و دیگر به درد مخاطبان طبقیه کارگر نمی‌خورد. من هیچ مشکلی با افراد طبقه متوسط ندارم اما قرار نبود که کتاب‌های کمیک یک وسیله سرگرمی برای افراد میانسال باشد.

قرار بود این کتاب‌ها برای افرادی منتشر شود که پول زیادی ندارند. در حال حاضر بیشتر افراد کتاب‌های کمیک را با فیلم‌های ابرقهرمانی یکی می‌دانند. همین موضوع یک مشکل و دشواری دیگری را برای من اضافه می‌کند. من از زمان اولین فیلم Batman از تیم برتون، دیگر هیچ اثر ابرقهرمانی دیگری تماشا نکردم. آن‌ها سینما را نابود کرده‌اند و از طرف دیگر هم تا حد زیادی باعث خرابی فرهنگ کمیک شده‌اند. چندین سال پیش من گفتم که این اتفاق یک نشانه واقعا نگران‌کننده است. در آن زمان صدها هزار بزرگسال صف می‌کشیدند تا شخصیت‌هایی را در سینما ببینند که ۵۰ سال پیش خلق شده بودند؛ شخصیت‌هایی که قرار بود پسرهای ۱۲ ساله را سرگرم کنند.

در آن زمان اینطور به نظر می‌رسید که تماشای این فیلم‌ها یک نوع راه فرار از پیچیدگی‌های دنیای مدرن و بازگشت به کودکی و المان‌های نوستالژیک مربوط‌به آن زمان محسوب می‌شد. به نظر خطرناک می‌آمد و جمعیت را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار داده بود. ممکن است این موضوع کاملا اتفاقی باشد اما زمانی‌که مردم آمریکا در سال ۲۰۱۶ یک سوسیالیست ناسیونال را انتخاب کردند و کشور انگلیس هم تصمیم گرفت که از اتحادیه اروپا خارج شود، ۶ مورد از ۱۲ فیلم پرفروش آن زمان، آثار ابرقهرمانی بودند. نمی‌خواهم بگویم که یکی از این‌ها باعث رخ دادن مورد دیگر شد اما من فکر می‌کنم که هر دو، علائم یک چیز یکسان هستند؛ انکار واقعیت و یک تمایل برای راه‌حل‌های ساده و هیجانی.