نقد پارت دهم هکر هکتور شب
پارت دهم باید از ادامه‌ی پارت قبلی باشه و مخاطب هر اتفاق رو پشت هم می‌خونه نباید وقتی هنوز اون ماجرا ادامه داره و هنوز کامل نشده برید داخل یه قسمت دیگه مثلا در پارت قبلی شخصیت عوض شد.
(دلم خیلی گرفته بود؛ چون همیشه باید من گند می‌زدم و دلوین جمعش می‌کرد بدبخت کم مشکل داشت؟ منم عوض اینکه از دستش بگیرم کمکش کنم از پاش گرفتم و نمی‌زارم حداقل از درد خودش بناله وللّه!
- دینی کجایی؟)
تا اینجا بعدش در پارت بعدی(هر پارت به پارت بعدی مرتبط هست)
(دیشب شب مزخرفی بود؛ همه‌چیز بهم ریخت من که بریدم حتی نتونستم اون پسر رو پیدا کنم چی میشه آخر زندگی ما؟)
اگه بخشی از داستان بوده و نمی‌خواستین ادامه بدین مشخص کنید که پارت بعدی داستان از جای دیگه‌ای با شخصیت اصلی شروع میشه. در کل زمان هم محسوب میشه.
جمله بندی در این قسمت اشتباهه، وقتی مونولوگ‌ها رو در اول جمله ماضی(گذشته) می‌نویسین دیگه نباید از فعل‌های حال استفاده کنین بافت رمان بهم می‌خوره.
حتی نمی‌دونستم پسرِ یا دختر؟ صداش رو تغیر داده بود؛ آخه ای ام اچ کیه؟
هر چقدر بیشتر فکر کردم بیشتر سردرگم شدم.
حتی نمی‌دونستم پسر یا دختر؟ صداش رو تغییر داده بود؛ آخه ای ام اچ کیه؟
هر چقدر بیشتر فکر می‌کردم بیشتر سردرگم می‌شدم.
توصیفات مکان هنوز هم ضعیفه باید بیشتر به بخش فضاسازی و مکان بپردازین، مخاطب هیچ تصویری از مکانی که کارکترها در ذهنش نداره پس باید اشاره‌ای به جایی که شخصیت‌ها هستند بکنید؛ برای مثال دلوین معلوم نیست دقیقا در چه جایی حضور داره هرچه توصیفات بهتر و به اندازه باشه باورپذیری هم بالا میره؛ فقط توصیفات به اندازه باشه تا مخاطب زده نشه.
بخش توصیفات یک اثر بسیار مهمه برای همین روی این بخش‌ها هم کار کنید.
توصیفات حالات دست و بدن و همچنین حالت چهره کارکترها هم هنوز جای کار داره و باید بیشتر بهش پرداخته بشه.
دیالوگها نباید پشت هم باشن بدون هیچ توصیفی در بین اونها اینجور نوشتن باعث زدگی مخاطب میشه، در بین دیالوگها سعی کنید توصیفاتی نظیر حالت دست یا چهره رو بیان کنید.
وقتی شخصیت روی صندلی نشست بلافاصله شروع به روایت داستان از زبان کارکتر بعدی شدین اینجا بهتره قبل اینکه کارکتر رو عوض کنین فضای مناسبی برای تغییر انتخاب بشه یعنی قبل عوض شدن حتما اشاره‌ی کوتاهی به تغییر کارکترها کنین.باورپذیری در این بخش کاهش پیدا کرده.
وقتی دیالوگ نوشته میشه بعد از گذاشتن علامت حتما فاصله گذاشته بشه. علائم نگارشی هم باید جای مناسب باشن.
-چطوری کارا ردیفه؟
- چطوری؟ کارا ردیفه؟
-آره یاماچ.
- آره یاماچ.
-راحت نه تخت تخت باشه.
- راحت نه تخت تخت باشه.
-نمیشه کاناپه باشه؟
- میشه کاناپه باشه؟
-می‌بینم آرکا روت تاثیر گذاشته
.
- می‌بینم آرکا روت تاثیر گذاشته
.
-نه به اندازه تو.
- نه به اندازه‌ی تو.
-وای عزیزم دارم میام پیشت‌ها!
- وای عزیزم! دارم میام پشتا!
-تو فعلا برو به درک واصل شو.
- تو فعلا برو به درک واصل شو.
-زهرمار.
- زهرمار.
-اوپس چشمم روشن باشه رایای ما هم تیپ زد؟
- اوپس چشمم روشن رایای ما هم تیپ زده؟
-نه یعنی آره خب چیکار کنم؟ کار دله دیگه.
- نه یعنی... آره خب چی کار کنم؟ کار دله دیگه.
نیاز به مکث داره.
-داری قانون رو زیر پا می‌زاری حواست باشه ها؟
- داری قانون رو زیر پا می‌ذاری، حواست باشه فهمیدی؟
-اَه ولم کن دیگه بخاطرت آدم کشتیم، خلاف کردیم، از زندان فرار کردیم، قاچاق کردیم، بمب گذاری کردیم.
- بس کن بخاطر تو آدم کشتیم، خلاف کردیم، از زندان فرار کردیم، قاچاق کردیم، بمب گذاری کردیم.
نمی‌دونم چند سالشه اما اگه پسری هست که سنش بیشتر از ۲۳ یا ۲۴ هست بهتره طرز گفتارش بهتر باشه چون این نوع حرف زدن به یه پسر جوون‌تر و خام می‌خوره. باید از روی لحن و نوع گفتاره هر کارکتر متوجه‌ی شخصیت اون بشیم.
- ببین ما ته خطیم هفت‌خط هفت خطیم و تا آخرشم پاش می‌مونیم
.( جمله بندی این دیالوگ خوب نیست تکرار مکرر «خط» بافت رو بهم ریخته بهتره از کلمه‌های دیگه‌ای هم استفاده بشه)
-هستم ولی در این مورد نه اگه تو دل نداری به خودت مربوطه من که نباید ازت تقلید کنم.
- هستم ولی در این مورد نه؛ اگه تو دل نداری به خودت مربوطه من که نباید ازت تقلید کنم!
-تقلید نه اطاعت!
- تقلید نه اطاعت!
غلط املایی:
تغیر
تغییر
صب
صبر
همیشهگی
همیشگی
نیم فاصله:
چیکار
چی کار
احتیاجی به فاصله نداره بعضی واژه‌ها استثناً نمی‌گیرن.
میگم
میگم
