مشاعره | مشاعره با اشعار شاعران |

[m.amir]

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

تا که از جانب مع*شوقه نباشد کششی
کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

 

[شَفَــق]

تا که از جانب مع*شوقه نباشد کششی
کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

در بهای بو*سه جانی طلب
میکنند این دل ستانان الغیاث

 

[m.amir]

در بهای بو*سه جانی طلب
میکنند این دل ستانان الغی

ثمری گر ندهد آه فغان خواهد داد

اثری گر نکند ناله دعا خواهم کرد

 

[جُمانه]

اثری گر نکند ناله دعا خواهم کرد

ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد
چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد

 

[m.amir]

ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد
چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد

در میان این همه غوغا و شر
عشق یعنی کاهش رنج بشر
عشق یعنی گل به جای خار باش
پل به جای این همه دیوار باش

 

[جُمانه]

در میان این همه غوغا و شر
عشق یعنی کاهش رنج بشر
عشق یعنی گل به جای خار باش
پل به جای این همه دیوار باش

شب فراق نداند که تا سحر چند است/ مگر کسي که به زندان عشق در بند است

 

[m.amir]

شب فراق نداند که تا سحر چند است/ مگر کسي که به زندان عشق در بند است

تهمت آسودگی بر دیده ی عاشق خطاست
خانه ای کز خود برآرد آب جای خواب نیست

 

[جُمانه]

تهمت آسودگی بر دیده ی عاشق خطاست
خانه ای کز خود برآرد آب جای خواب نیست

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو / پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

 

[m.amir]

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو / پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن

 

[جُمانه]

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن

نا کرده گناه در جهان کیست بگو / وان کس که گنه نکرد چون زیست بگو

 

[m.amir]

نا کرده گناه در جهان کیست بگو / وان کس که گنه نکرد چون زیست بگو

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

 

[جُمانه]

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش/اين چراغي است کزين خانه به آن

 

[m.amir]

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش/اين چراغي است کزين خانه به آن

نردبان این جهان ما و منی ست
عاقبت این نردبان افتادنی ست
لاجرم هر کس که بالاتر نشست
استخوانش سخت تر خواهد شکست

 

[ILLUSION]

نردبان این جهان ما و منی ست
عاقبت این نردبان افتادنی ست
لاجرم هر کس که بالاتر نشست
استخوانش سخت تر خواهد شکست

تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم...

 

[آینهـ]

تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم...

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

 

[کامیشا]

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

تا ابد، از نیستی نتوان گذشت

خاک این وادی گل از آب فناست

 

[آینهـ]

تا ابد، از نیستی نتوان گذشت

خاک این وادی گل از آب فناست

ساقی امروز در خمارت بودم
تا شب به خدا در انتظارت بودم

 

[بلوط]

ساقی امروز در خمارت بودم
تا شب به خدا در انتظارت بودم

ما ز بالاییم و بالا می رویم
ما ز دریاییم و دریا میرویم

 

[آینهـ]

ما ز بالاییم و بالا می رویم
ما ز دریاییم و دریا میرویم

منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن
منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن

 

[MHP]

منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن
منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن

نفسی داشتم و ناله و شیون کردم
بی تو با مرگ عجب کشمکشی من کردم...