هنگام ارائهی جداول و ارقام، ظاهر به حساب میآید! به این منظور:
از طرحهای شلوغ بپرهیزید (تصویر ۳) و فقط از سه یا چهار مجموعهی داده برای هر تصویر استفاده کنید؛ از مقیاسهای گزیده استفاده کنید.
دربارهی اندازهی مناسب برچسبِ محور (نوشتهای که مشخص میکند محور مد نظر در جدول یا تصویر چه چیزی را نشان میدهد) فکر کنید.
نمادهای واضح و مجموعهی دادههایی را در تصاویر بگنجانید که به راحتی قابل تشخیص باشند.
هرگز جداول طولانی حوصلهسربر را به کار نبرید (برای مثال، ترکیبات شیمیایی ساختار ذرات چربی یا فهرستِ گونهها یا فراوانیها). میتوانید آنها را به صورت مطالب مکمل در مقاله خود بگنجانید.
نمودارهای خود را با دادههای زیاده از حد درهمبرهم نکنید
اگر از عکس استفاده میکنید، هر کدام باید نشانگر مقیاس یا نوار مقیاس با کیفیت حرفهای در یک گوشه داشته باشند.
با استفاده از چاپ سیاه و سفید صرفهجویی کنید
فقط هنگام نیاز، به هنگام ارائه به نشریهی چاپی، از عکسها و تصاویر رنگی استفاده کنید. اگر سبکهای مختلف خطوط میتوانند معنا را به وضوح برسانند، هرگز از رنگها یا سایر عوامل سرگرمکننده استفاده نکنید وگرنه هزینههای بسیاری از شما مطالبه خواهد شد. مسلماً این موضوع دربارهی نشریههای آنلاین صدق نمیکند. برای بسیاری از نشریهها، میتوانید دو تصویر ارائه دهید: یکی به صورت رنگی برای نسخهی آنلاین نشریه و با فرمت پی.دی.اف. و دیگری به صورت سیاه و سفید برای نشریهی چاپی (تصویر ۴).
حتی الامکان تصاویر سیاه و سفید باشد.
برای دادههایتان از نمودار مناسب استفاده کنید
مشکل رایج دیگر استفادهی نامناسب از خطوط و نمودارهای ستونی (بافتنگار) است. خطوطی که دادهها را به هم پیوند میدهند، فقط زمانی قابل استفاده هستند که توالیهای زمانی یا دادههای مرتبط با نمونههای متوالی عرضه میشوند (برای مثال، در برش عرضی از ساحل به دور از ساحل در تصویر ۵). با وجود این، وقتی هیچ ربطی بین نمونهها وجود ندارد یا شیبی وجود ندارد، باید از نمودارهای ستونی استفاده کنید (تصویر ۵).
در این بخش به این سؤال پاسخ میدهید که مسأله را چگونه مطالعه کردهاید. اگر مقالهتان روش جدیدی پیشنهاد میدهد، لازم است اطلاعات دقیقی را در مقاله بگنجانید تا خوانندهی مطلع بتواند این آزمایش را مجدداً انجام دهد.
با وجود این، جزئیات روشهای تثبیتشده را تکرار نکنید؛ از منابع و مأخذ و مطالب پشتیبان استفاده کنید تا به اسلوبهای قبلاً منتشرشده اشاره کنید. چکیدههای جامع یا منابع و مأخذ کلیدی کافی هستند.
داوران به خردهگیری از شرح روشهای ناکامل یا نادرست میپردازند و ممکن است توصیه کنند که مطلب شما رد شود، چون این بخش در فرآیند تکرار تحقیق شما حیاتی است. به این ترتیب، تمام مواد شیمیایی باید مشخص شوند. از ترکیبات اختصاصی غیرقابلشناسایی استفاده نکنید.
بدین منظور، مهم است که از سیستمهای استاندارد برای ارقام و فهرست علائم و اختصارات استفاده کنید. برای مثال:
برای عناصر شیمیایی، از پیماننامههای اتحادیهی بینالمللی شیمی محض و کاربردی و توصیههای رسمی کمسیون ترکیبی IUPAC-IUB برای فهرست علائم و اختصارات بیوشیمیایی استفاده کنید.
برای گونهها، از نامگذاری آرایهشناسی مورد پذیرش (فهرست جهانی گونههای دریایی، فهرست اروپایی گونههای دریایی) استفاده کرده و همیشه آنها را بهصورت کج (ایتالیک) بنویسید.
برای واحدهای اندازهگیری، از سیستم بینالمللی واحدها (SI) استفاده کنید.
آزمایشهای کنترل شده و آمار مورد استفاده را به درستی ارائه دهید، باز هم برای اینکه آزمایش تحقیق شما قابل تکرار باشد.
فهرست روشها را به همان ترتیبی ارائه دهید که در بخش نتایج عرضه خواهند شد، به ترتیب منطقی که خودتان تحقیق را انجام دادهاید.
شرح محل
شرح پیمایشها یا آزمایشهای انجام شده، با ارائهی اطلاعاتی دربارهی تاریخها و غیره.
شرح روشهای آزمایشگاهی، از جمله تفکیک یا درمان نمونهها، روشهای تحلیلی، مشخص کردن ترتیب آبها، رسوبات و نشانگرهای زیستی. اگر با ترکیبات زیست چندگونی مختلفی کار کردهاید، از سادهترین ترکیب شروع کنید (مثل، میکروبها) تا پیچیدهترین (مثل، پستانداران).
شرح روشهای آماری مورد استفاده (شامل سطوح اطمینان و غیره).
تستهای آماری مورد استفاده را با تمام معیارهای مرتبط بیان کنید: مثلا، انحراف میانگین و استاندارد (SD): ۴۴٪ (۳ ±) و فاصلهی بین صدگی: ۷ سال (۵/۴ تا ۵/۹ سال).
از انحراف میانگین و استاندارد برای گزارش توزیع نرمال دادهها استفاده کنید.
از میانه و فاصلهی بین صدکی برای گزارش دادههای چولهای استفاده کنید.
برای اعداد، از دو رقم معنیدار استفاده کنید، مگر اینکه دقت بیشتری ضرورت داشته باشد (۰۸/۲، نه ۰۷۸۵۶۴۴۴/۲).
هرگز برای نمونههای بسیار کوچک از درصد استفاده نکنید، مثلاً نباید به جای «یک از دو» ۵۰٪ بنویسید.
در این بخش از آموزش مقاله نویسی بخش بحث را توضیح میدهیم. این قسمت جایی است که باید معنای نتایج را بنویسید. شاید نوشتن این بخش راحتتر از همهی بخشها باشد، اما انجام درست آن سختتر از همهی بخشهاست. به خاطر اینکه، مهمترین بخش مقالهی شماست. در اینجا فرصت دارید دادههایتان را به صورتی متقاعدکننده عرضه کنید. به یاد داشته باشید یکدنیا مقاله رد میشوند، به خاطر اینکه بخش بحث آنها ضعیف است.
لازم است بحثتان را مرتبط با نتایج پیش ببرید، اما نتایج را دوباره بیان نکنید. در اینجا لازم است نتایجی را که همکارانتان منتشر کردهاند (با استفاده از برخی منابع ومأخذ مندرج در مقدمه) را با نتایج خودتان مقایسه کنید. هیچگاه به کار تحقیقی مخالف خودتان بیاعتنایی نکنید، برعکس، باید با آن مقابله کنید و خواننده را متقاعد سازید که سخن شما صحیح یا بهتر است.
از اظهارات فراتر از آنچه نتایج میتوانند تأئید کنند، بپرهیزید.
از بیانات نامشخص مانند «دمای بالاتر»، «به میزان پائینتر»، «بسیار معنیدار» بپرهیزید. توصیفات کمی همیشه ارجحیت دارند (به ترتیب، ºC ۳۵، ۵/۰٪، p<0.001).
از عرضهی ناگهانی اصطلاحات یا ایدههای جدید اجتناب کنید؛ باید همه چیز را در مقدمه ارائه دهید، تا در اینجا با نتایجتان مقابله شوند.
گمانهزنی دربارهی تفسیرهای محتمل مجاز است، اما اینها باید به جای تخیل ریشه در حقایق داشته باشند. برای دستیابی به تفاسیر مناسب دربارهی این موارد بیاندیشید:
این نتایج چه ربطی به سؤال اصلی یا اهداف مطرح شده در بخش مقدمه دارند؟
آیا دادهها فرضیات شما را تأئید میکنند؟
آیا نتایجتان همسو با سایر محققانی است که نتایجشان را گزارش کردهاند؟
دربارهی نقاط ضعف و اختلافات بحث کنید. اگر نتایج شما غیرمنتظره هستند، سعی کنید دلیلش را توضیح دهید.
آیا راه دیگری برای تفسیر نتایجتان وجود دارد؟
برای پاسخ به سؤالاتی که نتایج شما پیش میآورند، چه تحقیقات دیگری ضرورت دارند؟
موارد جدید را بدون اغراق توضیح دهید.
اصلاح نتایج و بحث فقط کار نوشتن نیست. ممکن است آزمایشها، اقتباسها یا شبیهسازیهای بیشتری انجام دهید. گاهیاوقات نمیتوانید ایدهتان را با کلمات توضیح دهید، چون برخی مقولههای حیاتی به قدر کافی بررسی نشدهاند.
این بخش نشان میدهد که تحقیق شما چگونه وضعیت فعلی دانش در زمینهی تحقیق را پیش میبرد. در برخی نشریهها، این بخش جداست؛ به عبارت دیگر، بند نهایی بخش بحث است. در هر صورت، بدون بخش نتیجهگیری واضح، داوری دربارهی کار شما و اینکه آیا ارزش چاپ در نشریه را دارد یا خیر، به نظر داوران و خوانندگان دشوار خواهد بود.
اشتباه رایج در این بخش عبارت است از تکرار چکیده، یا ارائهی صرف فهرستی از نتایج آزمایش. اظهارات بیهودهی نتایجتان در این بخش غیرقابلقبول هستند.
باید توجیه علمی واضحی برای کارتان در این بخش ارائه دهید و در صورت لزوم کاربردها و تعمیمها را روشن کنید. بعلاوه، میتوانید آزمایشهای آتی را پیشنهاد دهید و به آزمایشهایی اشاره کنید که در حال انجام هستند.
میتوانید نتایج کلی و خاص را در را*بطه با اهداف مندرج در مقدمه مطرح کنید.