به آن چشم های درشت جان داری که همیشه،
تا زنده ام،
الهام بخش شعر و زندگی من خواهند بود.
بگو که من آن ها را شاد و جرقه افکن می خواسته ام.
به آن ها بگو که چه قدر دوست شان دارم،
بگو که آن ها آفتابند و من آفتابگردان،
و هنگامی که از من غایبند،
چه طور سرگشته و بی چاره و پریشان می شوم. ….