شعر | اشعار خداحافظی با عشقت |

[آناهیتا]

سلام بر مهتاب طناز من..
آمده بودی جلوه گری کنی و بعد بروی؟
این خورشید سوزان در پس ابرهای حجران
در کسوف سر می کند

 

[navidx]

خسته‌تر از هرچه بگویند درست و غلط
توی سرم بود نباشم که نباشم فقط

خسته‌تر از لم*سِ جنون در دلِ وابستگی
خسته‌تر از خسته‌تر از خسته‌تر از خستگی

خسته‌تر از منتظرش ماندم و تاخیر کرد
خسته‌تر از کرم که در پیله‌ی خود گیر کرد

خسته‌تر از آدمِ بی‌سیب! درون بهشت
خسته‌تر از گریه‌ی تاریخ بر این سرنوشت

خسته‌تر از رنج جهان، روی ل*بِ ساکتِ...
خسته‌تر از محو شدن داخل یک را*بطه

خسته‌تر از تجربه‌ی نقطه‌ی پایانِ خط
توی سرم بود نباشم که نباشم فقط

خسته‌تر از اشک که در هیچ غروبی نبود
اینکه بگویند که او آدم خوبی نبود!

گم شده‌ام از همه، پیگیر مکانم نشو
هرچه که گفتند و شنیدی نگرانم نشو

هیچ به‌جا مانده در این را*بطه از من فقط
توی سرم بود فقط رفتن و رفتن فقط

در ته دنیام به تنهایی خود دلخوشم
خسته‌ام و هرچه که احساس کنم می‌کشم

من سر حرفی که زدم هستم و می‌ایستم
مطمئنم مال تو و هیچ‌کسی نیستم...

مهدی موسوی

 

[آناهیتا]

۲۰ سال شد
که نتونستم بهت بگم خداحافظ
فکر کنم این وسط
با خودم خداحافظی کردم

 

[navidx]

از من بیا بگذر
با یک خداحافظ
با چشم‌های خیس
با شعری از حافظ
من از تو باید رفت
با بو*سه‌ای قرمز
بر روی یک نامه
با یک خداحافظ

 

[آناهیتا]

سرآچه‌ی قلبم
در آخرین نفس
از آخرین دیدار
آماس می کند
مرداب چشمانت
دیگر
طالب نگاهم نیستند
هرچند فرصتی
برای هم آغوسی نیست
اما با یک بو*سه
خداحافظی می کنم

 

[SAYE.mh]

فاتح شدی و جنگ فتاد بر این وادیه
فاتحه ام گشتی و من در طلبت مقبره

درد نبودی که شوم مرحمت
درد شدی، بیمار شدم از غمت

قافله بی وقت بیامد تک درمانگرم
برگرد و بگو با قافله ی دیگر روم

اشک بشو بر مژگانم بیفت
زین مرکب منحوس وارسته شو

بدرود مگو که من بیمارتم
لااقل با تاخیر که بی جانتم

ترک مگو خانه ی ویران من
بی وفایی و من از این غافلم

بدرود ای درمانگر حاذق ترم
خوش باش که من در طلبت عاجزم

#خودم