شعر | اشعار گروس عبدالملکیان |

[سِرمه.]

این تاپیک به منظور قرارگیری اشعار شاعر پارسی زبان، گروس عبدالملکیان ایجاد شده است.​

 

[سِرمه.]

بر فرو رفتگی های این سنگ
دست بکش
و قرن ها
عبور رودخانه را حس کن!
سنگ ها
سخت عاشق می شوند
اما فراموش نمی کنند.

-گروس عبدالملکیان.

 

[سِرمه.]

حالا که رفته ای، بیا
بیا برویم
بعد مرگت قدمی بزنیم
ماه را بیاوریم
و پاهامان را تا ماهیان رودخانه دراز کنیم
بعد
موهایت را از روی ل*ب هایت بزنم کنار
بعد
موهایت را از روی ل*ب هایت بزنم کنار
بعد
موهایت را از روی ل*ب های
لعنتی
دستم از خواب بیرون مانده است.

- گروس عبدالملکیان

 

[سِرمه.]

فراموش کن
مسلسل را
مرگ را
و به ماجرای زنبوری بیاندیش
که در میانه ی میدان مین
به جستجوی شاخه گلی ست... .

- گروس عبدالملکیان.

 

[سِرمه.]

تیرهوایی بی خطر
تو
آسمان را کشتی !
روز به سختی از زیر در
از سوراخ کلیدها به درون آمد
اگر دست من بود
به خورشید مرخصی می دادم
به شب اضافه کار !
سیگاری روشن می کردم و
با دود
از هواکش کافه بیرون می رفتم.

- گروس عبدالملکیان.

 

[سِرمه.]

صدای قلب نیست
صدای پای توست
که شب ها در سینه ام می دوی
کافی ست کمی خسته شوی
کافی ست بایستی... .

- گروس عبدالملکیان.

 

[سِرمه.]

اگر میخواهی از حال من بدانی
سخت نیست
تصور کسی را که
هرروز چند بار،
و هربار چند ساعت،
روبروی پنجره می ایستد
و کسی که نیست را به خاطر می آورد؛
کسی که نیست
کسی که هست را از پای در می آورد...

- گروس عبدالملکیان.