خب کتابش و فیلمش متفاوتن و اولین چیزی که باعث شد به دیدنش ادامه بدم فرق بین کتاب و فیلم بود.
هری پاتر از زیباترین و خاطرانگیز ترین فیلمهایی هست که برای من وجود داره.
انقدر منتظرش بودم که با همون کیفیت پرده دیدم و خب چندین روزه که هی سکانساش رو عقب جلو میکنم و این قسمتش?...
خیلی خوشحالم بابت دیدنش
بابت اینکه صبر نکردم
واقعا زیبا بود ="))
چرا باید یه سریال انقدر زیبا باشه؟ =")))
قسمت مورد علاقه من، قسمت عروسی جای خالی (جهت اسپویل نشدن) بود. چون علاوه بر معمایی بودنش یه حالت لطیف و قشنگی هم داشت... انگار شرلوک داشت یه شخصیت دیگهاش رو به صورت خیلی شفافی نشون میداد و خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی زیبا بود D=
اصلا لهجه بریتیش (خیلی رکن مهمیه)...
اتفاقات هر قسمت...
بازی فوق العاده...
استرس قسمت آخر...
استرس قسمت آخر... استرس قسمت آخر...
و اینکه دوتا شرلوک قبلی هم خیلی قشنگ بودن اما این یکی شرلوک به نظر من جوری هست که بخوای هزار بار بشینی و ببینیش ؛)
یادمه قبلا فیلما تو یه چیزی مثل نوار بود و اولین بار دقیقا به همین شکل خواهران غریب رو دیدم...
فیلمش حس خوبی داره و به شخصه عاشق آهنگهاشم (مخصوصا مادر)
اون سکانسی که جاشون رو عوض میکردن... هنوزم میبینم استرس میگیرم /=