مشاعره | مشاعره با اشعار فردوسی |

[مُنجی]

سلام سلام

در این تاپیک با اشعار شاعر بزرگ پارسی
فردوسی بزرگ مشاعره میکنیم.

باشد که بیشتر با اشعار ایشون خو بگیریم
و در نهایت پاسداشتی باشه بر زبان زیبا و اصیل پارسی.


​

شروع:

سخن ماند از ما همی یادگار

تو با گنج دانش برابر مدار

 

[RadMehr]

روان تو را سودمند این بود
تن بد کنش را گزند این بود

 

[مُنجی]

دانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست

 

[RadMehr]

تو زین ناپسندیده فرمان او
هم اکنون به پیچان تن و جان او

 

[مُنجی]

وزان پس چو نوبت به ایرج رسید
مر او را پدر شهر ایران گزید

 

[LuCifeR]

در بخشش و دادن آمد پدید

ببخشید دانا چنان چون سزید

 

[مُنجی]

دریغ است ایـران که ویـران شود

کنام پلنگان و شیران شـود

 

[خط بنفش]

دریغ است ایـران که ویـران شود

کنام پلنگان و شیران شـود

دگر آن که دارد ز یزدان سپاس
بود دانشی مرد نیکی شناس

 

[m.amir]

دگر آن که دارد ز یزدان سپاس
بود دانشی مرد نیکی شناس

سزد گر ترا نوبت آید بسر
چنین است و رازش نیامد پدید
نیابی به خیره چه جویی کلید
در بسته را کس نداند گشاد