آدمها غیرقابل پیشبینی اند
همانی که فکرش را نمیکردی
روزی برود
آخرَش جایی میانِ جان کندنهایت رهایت میکند و میرود...
و همانی که رفت و خیال بازگشت نداشت روزی برمیگردد.
همانجایی که به هر جان کندنی بود فراموشـــش کرده بودی.
باز میگردد و زندگیَت را پر از دلهرهی عشق میکند...
آدمها غافل گیرت میکنند
با رفتارهایشان با حرفهایشان...
آنجایی که چشم میبیندَد بر روی چشمهایت که روزی زندگیاش بودند
و
آنجایی که میان مردم در آغوشـــت میگیرد و در گوشـــت "دوستت دارم" را زمزمه میکند.
آدمها را نمیتـــوانی حدس بزنی...
نمیتوانی پیشبینیشان کنی!
غافلگیرت میکنند...
درست همانجایی که فکر میکردی پیش بینی کردهای تمام وجـودشان را...!"
[?]