شعر اشعار گیف پارسی

[《♡ کاتیا ♡》]

دیو اگر صومعه داری کند اندر ملکوت
همچو ابلیس همان طینت ماضی دارد
ناکسست آنکه به دراعه و دستارکسست
دزد دزدست وگر جامهٔ قاضی دارد

سعدی

 

[《♡ کاتیا ♡》]

میکندسلسله ی زلف تودیوانه مرا
میکشدنرگس م**س.ت توبه میخانه مرا

عبیدزاکانی

 

[《♡ کاتیا ♡》]

هله عاشقان بشارت که نماند این جدایی
برسد بیاردلدار بکند خدا خدایی
به مقام خاک بودی سفرنهان نمودی
چوبه ادمی رسیدی هله تا به این نپایید

مولانا

 

[《♡ کاتیا ♡》]

به عالم هر کجا درد و غمی بود
بهم کردند و عشقش نام کردند

فخرالدین عراقی

 

[《♡ کاتیا ♡》]

بدان راضی شدم جانا
که از حالم خبر پُرسی
از این آخر بُوَد کمتر؟
شبت خوش باد من رفتم

سنایی

 

[《♡ کاتیا ♡》]

در میخانه ببستند، خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند

حافظ

 

[《♡ کاتیا ♡》]

دلت که می لرزید من باچشام دیدم
تو زل تابستون چقدر زمستونه
هوا گرفته نبود دلم گرفت اون شب
به مادرم گفتم هنوز بارونه ... هنوز بارونه
قطار رد شدو رفت مسافرا موندن
مسافرا که برن قطار می مونه
توبرف بارونی قطار قلب منه
قلب شکسته من تو برف مدفونه
دونه به دونه غمی ریل به ریل شبم
غم توی خونه من هر شبو مهمونه
بگو شب بخوابه من بیدارم
من شبو زنده نگه می دارم
یه شب که سردم بود به مادرم گفتم
هوا که سرد میشه یاد تو میفتم
طفلی دلش لرزید دلش دوباره شکست
تو زل تابستون توکوچه برف نشست
مسافرا شعرن تو برف و بارونی
قطـــــــــــار قلب منه چشم تو پنجره هاش
پنجره ها بستن مسافرا خستن
ببار تا دم صبح به فکر هیچی نباش
دونه به دونه غمی غصه به غصه شبم
کاشکی یه روز صبح شه کاش فقط ای کاش

حسین صفا

 

[《♡ کاتیا ♡》]

به جز غم خو*ردن عشقت
غمی دیگر نمی‌دانم
که شادی در همه عالم
از این خوشتر نمی‌دانم

عطار

 

[《♡ کاتیا ♡》]

آن دل که پریشان شود از ناله بلبل
در دامنش آویز که با وی خبری هست

عرفی شیرازی

 

[《♡ کاتیا ♡》]

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریدۀ عالم دوام ما

حافظ