با خواندن و نوشتن رشد کنید,به آینده متفاوتی فکر کنید که بیشتر از حالا با خواندن و نوشتن میگذرد.در کوچه پس کوچههای هفت شهر نوشتن با کافه نویسندگان باشید
نوژان پارسیانفرد متولد 1381/2/6 در شهر کرج می باشد.
پارسیانفرد دیپلم گرافیک دارد و در کنکور سراسری رتبه ی 621 کسب کرد، ولی سرنوشت همیشه غیر قابل پیشبینی خواهد بود و همه چیز به طریقی باعث شد تا خانم نوژان پارسیانفرد در رشته ی روانشناسی تحصیلات خود را ادامه دهد.
هرچند هنر را رها نمی کند و در کنار روانشناسی آن را ادامه خواهد داد.
ایشون در سن 16 سالگی اولین نمایشگاه نقاشی خود را به صورت گروهی برگزار کرد و در سن 17 سالگی مدرک طراحی رسمی را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کسب کرد.
[نویسنده ی اثار]
دلنوشته ی طنین یک اندوه
دلنوشته ی یک سال و چند ماه
دلنوشته ی عطر بهارنارنج
دلنوشته ی من از دیار هیچ میآیم
دلنوشته ی آن آدم همیشگی رمان شاهدیس شاهرخ رمان هرگز رهایت نمی کنم
کتاب تاکستان سرخ
هستند.
هرچند معتقدند نویسندگی از آبجکت اصلی نبوده و این هنر در کنار دیگر اهداف دنبال خواهد کرد.
آثار و رمان های دیگری توسط ایشون در حال نگارش هستند که به زودی منتشر می شوند.
علاقه ی اصلی ایشون کتاب نویسی با عنوان فلسفی روانشناختی می باشد و قصد دارند نویسندگی را در این راستا با جدیت پیش ببرد.
[شخصیت نوژان پارسیانفرد]
تایپ شخصیتی ایشون INTJ می باشد،اندکی درون گرا هستند و بسیار کمالگرا و برنامه ریز و دقیق هستند. شخصیت آرام و مهربانی دارند ولیکن در کار بسیار جدی هستند .
[نوژان پارسیانفرد، عاشق کشور ایران]
ایشون تاکید دارد که نژاد پرست نیست و هیچ نژادی از نژاد دیگر برتری ندارد بلکه برتری را شخصیت و دانش و ذات آدم ها تعیین می کند، اما ارادت خاصی به کشور ایران دارد و معتقد هست باید مواظب حفظ این نژاد باشیم.
یکی از دلایل علاقهی شدید به کشور ایران پیشینهی تاریخی آن می باشد.
[جایگاه ویژه ی ورزش در زندگی نوژان]
وی از کودکی در ورزش های مختلفی فعالیت داشته ؛ شنا، تکواندو، ژیمناستیک...
در سن 9 سالگی مدال نقره ی مسابقات باشگاهی ژیمیناستیک را کسب کرد. اما تمام ورزش هارا کنار گذاشت و فیتنس را دنبال کرد.
ورزش به عنوان عامل سلامتی و زیبایی اندام جایگاه ویژه ای در زندگی ایشون دارد.
[نوژان پارسیانفرد و موسیقی]
خانم پارسیانفرد به ساز گیتار علاقه دارد و معتقد است : "گیتار علاقه ی من است،فعالیتی که فقط از آن در خلوت خود لذ*ت میبرم، نه یک هدفی که بخواهم با آن به صورت حرفه ای شناخته شوم!]
ایشون معتقد هست که تمامی اهداف ریز و درشتاش فرعی هستند و هدف او چیزی والاتر از تمام اینهاست، اینکه درجه ای از انسانیت برسد و بتواند برای جامعه ی بشری کاری کند و اسمش را به جای بگذارد.
پ.ن:
سرکار خانم نوژان پارسیانفرد در مورد چند عکس توضیحاتی هم دادهاند که به صورت پ.ن زیر عکسها قرار میگیرد.
(۱)
پ.ن یک:
این از تابلوهای مورد علاقهی من هست. چرا که شیر به عنوان قدرت شناخته میشود و البته حیوانی درنده خطرناک و وحشی است. پروانه ؛ زیبا، ظریف و شکننده و ضعیف است.
اینجا یک پارادوکس بین این دو وجود دارد که در واقع تابلو برای من نمادین است. شیر کاملاً حالت رام و آرام به خود گرفته و پروانه به راحتی به آن تکیه کرده. به نظرم یکی از زیباترین تصویر هاست، نه برای اینکه نقاشش من بودم بلکه مفهوم زیبایی که در آن نهفته است.
(۲)
پ.ن دو:
« به آبرنگ علاقهی زیادی دارم چون مثل روحیات خودم هست و میتونم ارتباط خوبی برقرار کنم»
(۳)
پ.ن سه:
«این دومین تابلویی هست که کشیدم. برای چند سال پیش و از اولین اثارم هستش. (رنگ روغن)
بیشتر آثارم رو آموزشگاه برداشته و من از این بابت خیلی ناراحتم؛
بیش از 60_70 اثرم توی آموزشگاه هاست»
(۴)
پ. ن چهار :
عکاسی یکی از علایق و حرفهی نوژان پارسیانفرد است.