معرفی تئاتر های در حال اجرا

[hana.88]

پنجره
نمایش‌ها
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
خبر درباره نمایش فین جین
«فین جین» تا زمانی که مخاطب بخواهد تمدید می‌شود/ نیاز به برنامه‌ریزی مسئولان برای تئاتر | عکسمحمود مداحی در گفت‌وگو با صبا:
«فین جین» تا زمانی که مخاطب بخواهد تمدید می‌شود/ نیاز به برنامه‌ریزی مسئولان برای تئاتر
تهیه‌کننده نمایش «فین جین» گفت: زمانی که تماشاگر، پس از تماشای نمایش، از درب سالن خارج می‌شود، با عشق تشکر می‌کند و همه مخاطبان با چهره خوشحال و راضی از درب سالن بیرون خواهند رفت؛ این بزرگ‌ترین پیروزی و دست آورد برای من است و بدون شک همه این‌ها نشان از یک نتیجه خوب و درخشان می‌دهند.

محمود مداحی تهیه‌کننده نمایش «فین جین» که این روزها در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است، در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر صبا با اشاره بر چگونگی به اجرا رسیدن این متن، بیان کرد: انتخاب نمایش «فین جین» چند دلیل اصلی و خاص برای من داشت؛ اولین مورد ایرانی بودن نمایش است، در طول این مدت بسیار علاقه‌مند بودم تا تهیه‌کنندگی اثری را برعهده داشته باشم که کاملا ایرانی باشد. علاوه براین، این متن بسیار گیرا، دارای محتوا و حرف در کنار یک روایت کامل و درست از قصه‌ای است که شروع و پایان عالی و درجه یکی دارد، مهم‌تر از هر ۲ مورد، نویسنده متن ابوالفضل حاجی علیخانی است که هیچگونه ایرادی نمی‌توان از متون او گرفت، بنابراین همه این موارد، پکیج کاملی برای انتخاب این متن بود.

او ادامه داد: محمود موسوی را سالیان سال است که می‌شناسم و یک دوستی قدیمی با یکدیگر داشته‌ایم، او بازیگر بسیار، بسیار توانا و ایده‌پردازی بسیار درجه یک است. تا پیش از «فین جین» اثری به عنوان کارگردانی از او تماشا نکرده بودم اما امروز باتوجه به استقبال مخاطبان و نظرات آن‌ها از این همکاری و ریسک بسیار خوشحال هستم.

تهیه کننده نمایش «خبرنگار بی خبر» عنوان کرد: شرایط طوری رقم خورد که به لطف خداوند و نظر دوستان هنرمند که من را قابل دانسته‌ و با من همکاری کرده‌اند این روزها جزو پرکارترین تهیه کنندگان تئاتر باشم. مهم‌ترین نکته در این مدت بهترین بودن تمامی آثار و نمایش‌ها بود و این اتفاق چه از نظر رنکینگ نمره تماشاگران و چه از نظر بازخورد مخاطبان رخ داد. بر این باورم که این اتفاق چیزی جز لطف و نگاه خداوند متعال و اعتماد هنرمندان نبوده است و خوشحالم که توانستم در این عرصه گوشه‌ای ناچیز سهمی داشته باشم.

او ادامه داد: درباره با نتیجه کار در نمایش «فین جین» فکر می‌کنم من نباید سخن بگویم؛ به قول شاعر، آنچه عیان است، چه حاجت به بیان است. این نمایش در حال حاضر بیش از سه هفته جزو پرامتیازترین نمایش‌ها بوده و بدون شک این امر به دلیل نتیجه درست کار است. زمانی که تماشاگر از درب سالن خارج می‌شود، با عشق تشکر می‌کند و همه مخاطبان با چهره خوشحال و راضی از درب سالن بیرون خواهند رفت؛ این بزرگ‌ترین پیروزی و دستاورد برای من است و بدون شک همه این‌ها نشان از یک نتیجه خوب و درخشان می‌دهند. باید یادآور شوم که قطعا نتیجه خوب، حاصل یک کار گروهی درجه یک است که خدا را شکر من این شانس را داشتم تا بهترین‌ها و درجه یک‌ترین هنرمندان را در کنارهم داشته باشم و نتیجه خوبی کسب کنیم.

تهیه‌کننده نمایش «دور» عنوان کرد: استقبال به حدی عالی و خوب بوده است که اکثر مواقع حتی برای بنده نیز بلیت وجود ندارد؛ زمانی که در عرض سه هفته تماشاگرهایی وجود دارند که برای بار سوم و چهارم به سالن می‌آیند و نمایش را تماشا می‌کنند خستگی از تن ما بیرون خواهد رفت و قطعا از این اتفاق لذ*ت خواهیم برد. صد در صد نمایش تمدید خواهد شد و صد در صد تا جایی که بتوانیم و تماشاگر بخواهد اجرا خواهیم رفت.

او افزود: پایه و اساس شروع و استارت کار تئاتر رسانه و تبلیغات است؛ رسانه تنها مرجعی است که می‌‎تواند تولید و معرفی کند و قطعا نقش مهمی دارد. تبلیغات نیز دارای شرایط خاصی و وظایف و نتایج آن مشخص است، بدون شک باید تبلیغاتی وجود داشته باشد تا به مخاطب اطلاع‌رسانی شود بنابراین یکی از پایه‌ها و ستون‌ها تولید و شروع اولیه کار رسانه و تبلیغات است.

این تهیه‌کننده تئاتر خاطرنشان کرد: متن و نمایشنامه اولین موردی است که می‌تواند مخاطب را جذب کند. زمانی‌که می‌خواهیم با کارگردانی همکاری کنیم، باید با روحیات و افکارش آشنایی داشته باشم تا متوجه شویم که آیا می‌تواند با متن و نمایشنامه مورد نظر سازگاری داشته باشد یا خیر. این ۲ عامل مهم‌ترین فاکتور برای انتخاب یک کار درست است.

او افزود: بازیگر نمایش من نفر اول جشنواره تئاتر فجر شده است، مبلغ جایزه‌ای که به او پرداخت شده، هشت میلیون تومان است. فکر می‌کنم این اتفاق بی احترامی به بازیگر است. با توجه به این شرایط اقتصادی و زحمتی که این دوستان می‌کشند نباید ۲ سال هنرهای نمایشی تنها به دنبال ممیزی و مسائل حاشیه‌ای باشد، در صورتی که تئاتر کشور احتیاج به برنامه‌ریزی، زیر ساخت‌های درست و بسیاری از موارد دیگر دارد که متاسفانه مسئولان به هیچ یک از این موارد توجه نمی‌کنند و همواره مسیر شعار دادن و تنها حرف زدن را در پیش گرفته‌اند. امیدوارم بیشتر به فکر هنرمندان این عرصه باشند و سعی کنند زیر ساخت‌ها را درست کنند، بدون شک من و امثال من به عنوان تهیه‌کننده هیچ چیزی، حتی یک تشکر خشک و خالی هم نمی‌خواهیم اما توجه بیشتری نسبت به هنرمندان داشته باشند.

مداحی در پایان مطرح کرد: از اصحاب رسانه تشکر می‌کنم که همیشه و همه جا حضور دارند و در کنار گروه‌های نمایشی هستند؛ از نامور مدیر مجموعه نوفل لوشاتو که همه جوره با بنده همکاری کرده‌اند و یکی از مدیران خوب و دلسوز سالن‌های خصوصی است، همچنین از همه عوامل و بازیگران پشت صحنه گروه «فین جین» که با تعصب خاص و عاشقانه روی صحنه رفته‌اند و یکی از نمایش‌های ماندگار و درجه یک این کشور را تولید کرده‌اند. بگذار بگویند و بگویند و بگویند؛ بگذار ببینند و ببینند و ببینند. تا زمانی که مسیر کاری ما راه درست و راست باشد، بدون شک خداوند متعال نیز ما را در امان و سایه خود حفظ می‌کند.

نمایش «فین جین» به نویسندگی ابوالفضل حاجی علی خانی، کارگردانی محمود موسوی و تهیه کنندگی محمود مداحی یکی از پر مخاطب‌ترین و پرفروش‌ترین آثار بهمن و اسفندماه ۱۴۰۲ است که در ایام نوروز ۱۴۰۳ نیز روی صحنه خواهد رفت.

 

[hana.88]

نمایش "پس از" به کارگردانی مرتضی کوهی که برنده جایزه اول بازیگری، نویسندگی، کارگردانی و بهترین نمایش جشنواره هم‌آغاز شده بود از فروردین ماه ۱۴۰۳ در سالن قشقایی مجموعه تئاترشهر روی صحنه می‌رود.

مرتضی کوهی نویسنده و کارگردان این نمایش گفت: بنابر اعلام دبیرخانه جشنواره هم‌آغاز و مجموعه تئاترشهر که قرار بود کارهای منتخب جشنواره اجرای عموم داشته باشند، مراحل هماهنگی و بازبینی برای اجرای نمایش" پس از" در سالن قشقایی مجموعه تئاترشهر را پشت‌سر گذاشتیم و مطابق برنامه‌ریزی انجام شده از ۲۳ فروردین ماه در سالن قشقایی مجموعه تئاترشهر اجرای عمومی این نمایش را خواهیم داشت.

وی با اشاره به این که نمایش "پس از" کار منتخب جشنواره هم‌آغاز بوده و در اولویت اجرا قرار داشت گفت: این روزها مشغول تمرین و آماده سازی بخش‌های فنی کار هستیم.

کوهی در پاسخ به این سوال که آیا برای اجرای عمومی تغییرات خاصی به نسبت اجرای جشنواره خواهید داشت بیان کرد: برای اجرای عمومی تغییرات خیلی کمی نسبت به ورژن جشنواره اعمال کردیم اما در بخش موسیقی، دکور و لباس قرار است که تغییراتی در جهت بهبود کار و کیفیت ارائه اعمال بشود.

این بازیگر و کارگردان تئاتر که جایزه اول نمایشنامه نویسی جشنواره هم آغاز را برای این متن دریافت کرده در این باره توضیح داد: نمایشنامه به شکل کارگاهی و با اتودهای تمرینی نوشته شد. دوستانی ما را در این زمینه کمک کردند. ایده اولیه نمایش شاید نیم خط بیشتر نبود. ما روی آن اتودهای مختلف زدیم، تغییر دادیم، تعدیل کردیم و توامان نگارش اتفاق می‌افتاد.

وی مدت زمان نگارش متن را حدود سه ماه عنوان کرده و افزود: در این مسیر با چالش های عجیبی مواجه بودیم. بازیگرانی که می آمدند و در اصل با فرایند کارگاهی آشنا نبودند و جمع ما را ترک می کردند، بازیگرانی که حوصله‌شان نمی کشید، دوستان نویسنده‌ای که کمک خیلی زیادی به ما نکردند یا نخواستند و... یادم است روزهایی از تمرین رسید که تیم ده نفره‌ی اتود و نگارش در فرایند کارگاهی، با خودم به سه نفر رسید. آن روز گفتم ما تنها بازمانده‌هایی هستیم از تیمی که ابتدا نشکیل شده بود و الان باید بیشتر از قبل انرژی بگذاریم. و الحق والانصاف همین سه نفر کار را پیش بردیم.

چالش‌های عجیبی بود. تنها ماندن‌ها، فشارهای عصبی، مخصوصا چالش‌های تحقیقی‌مان، چون موضوع درام روانشناختی است مجبور بودیم مدام مطالعه کنیم، تحقیق کنیم، از فضای مجازی تا کتابخانه‌ها و مقالات و مصاحبه‌ها و تحقیقات میدانی داشته باشیم. امروز خوشحالم که آن تلاش‌ها به ثمر می نشیند.

نمایش "پس از" با تهیه کنندگی امیر موسی کاظمی و بازی مهران مرادی، پیمان محسنی و شیدا پهلوان برای اجرای عمومی آماده می شود. دستیار کارگردانی این اثر را علیرضا زیوری بر عهده دارد.

این نمایش جایزه دوم طراحی صحنه، کاندیدای بازیگری زن، جایزه اول و سوم بازیگری مرد برای هر دو بازیگر مرد نمایش، جایزه اول نمایشنامه، جایزه اول کارگردانی و جایزه بهترین اثر از اولین دوره جشنواره تئاتر هم آغاز مجموعه تئاترشهر را کسب کرده است.

 

[hana.88]

به گزارش روابط عمومی تماشاخانه‌ی ایران‌شهر؛ نمایش طلوع خونین‌ به نویسندگی و کارگردانی مسعود طیبی و تهیه کنندگی داود زارع گاریزی‌ اجراهای خود را در سالن ناظرزاده‌ی کرمانی این تماشاخانه‌ از بیستم فروردین‌ ماه ساعت ۲۱ آغاز می‌کند.

گفتنی است‌ در این نمایش علیرضا جلالی‌تبار، آرام نیک بین، صدف بهشتی، علی یعقوبی، کیوان بهرامی، محمدجواد بهروز، یگانه محمدی، نیکی نیکخواه، دیاکو افسر، محمدجواد شیخ، سارا رحمان، نیوشا جندقیان، هوتن میرزائی، صدرا عالیجاه، علی کاظمی، علیرضا ذوالفقاری، حسام قانونی به ایفای نقش می‌پردازند.

سایر عوامل نمایش طلوع خونین عبارتند از:

ایمان یزدی و مهدیه عابدینی مجری‌ طرح، سمیه طیبی مشاور کارگردان، یزدان گرم‌ آبی دستیار اول کارگردان و مدیر برنامه ریزی، آناهیتا آذری منشی‌ صحنه، محمد مسعود قلیچ‌خانی و ریحانه‌ چزانی‌ و مهدی اقبالی دستیاران کارگردان، ایمان یزدی مدیر تولید، نسیم ملکی طراح لباس، علی کوزه گر طراح نور، بتسابه نعیمایی طراح گریم، هومان‌ مهرآذین طراحی گرافیک و ساخت تیزر، محمد پور ابراهیمی مدیر صحنه، الهه تیموری دستیار صحنه، رامتین جهانبانی عکاس، نوید آغاز روابط عمومی و تبلیغات، امیر پارسائیان‌مهر امور رسانه، پارسا اسماعیلی همکار روابط عمومی.

 

[hana.88]

نمایش کمدی-درام «توقف اتانازی» به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا عطایی‌فر از نیمه دوم فروردین سال ۱۴۰۳ در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه خواهد رفت.

حسین کشفى‌اصل، علی خازنى، سامان تیرانداز، علی حیدرى، محمد مغانى، محمدرضا معصومى و آناهید ادبى با حضور یعقوب صباحى، بازیگرانی هستند که در این اثر نمایشی حضور دارند.

«توقف اتانازی» یک کمدی سیاه است که زندگی پنج نفر با مرگ را در صحنه تئاتر به تصویر می‌کشد.

از آخرین فعالیت‌های عطایی‌فر در تئاتر می‌توان به کنسرت تئاتر «مرگ گرم» و «هل پوک» در مقام نویسنده و کارگردان و نمایش «سوسمار» به‌ عنوان مجری طرح اشاره کرد.

عوامل و شرایط تهیه بلیت این اثر نمایشی به‌ زودی اعلام خواهد شد.

 

[hana.88]

خبر درباره نمایش روزی روزگاری سمنگان i
هشدار نسبت به یک خطر جهانیمحمودرضا رحیمی که این روزها نمایش «روزی روزگاری سمنگان» را اجرا می‌کند، نسبت به یک خطر جهانی هشدار داد.
این کارگردان تئاتر همزمان با اجرای تازه‌ترین نمایشش در گفتگو با ایسنا از تکرار تاریخ ابراز تاسف کرد و افزود: امروزه با خطر نابودی خودخواسته جهان از سوی برخی از قدرت‌ها طرفیم.
او هچنین با انتقاد از کم‌اعتنایی مدیران هنری به تئاتر تاکید کرد که عمر مدیریت هنری در کشور ما بیش از ۲، ۳ سال نیست و با برخی از اقدامات غیرضروری که اتفاقا به زیان تئاتر است، نمی‌توان دوره مدیریت را طولانی‌تر کرد.
رحیمی که بعد از حدود ۷ سال دوری از صحنه، بار دیگر نمایشی را کارگردانی کرده است، با ارائه توضیحاتی درباره شکل‌گیری این اثر نمایشی افزود: سه چهار سالی بود که حتی در دانشگاه هم تدریس نمی‌کردم اما در آموزشگاه استاد سمندریان و برخی موسسات دیگر درس می‌دادم که کار زمان‌گیری بود و فرصت چندانی برای اجرای نمایش نداشتم. اما از دو سال پیش که خاطرات همسرم را درباره روزهای جنگ خواندم، حس نزدیکی زیادی نسبت به آدم‌های خاطرات او پیدا کردم و تصمیم گرفتم نمایشی را بر اساس این خاطره‌ها به صحنه بیاورم.
او اضافه کرد: نگارش متن بیش از یک سال زمان برد و تمرین کار را با دوستانی آغاز کردیم که اغلب آنها ساکن پردیس بودند. همسایگی ما سبب شد تا تمرین‌ها در شرایط راحت‌تری انجام شود و گاهی حتی در خانه‌های یکدیگر نمایش را تمرین می‌کردیم. شیرینی این ماجرا، تلخی دوری مرا از تئاتر جبران کرد و در نهایت بعد از یک سال و نیم تمرین، نمایش به اجرا رسید.
این کارگردان با ابراز تاسف از تکرار تاریخ در مقاطع گوناگون افزود: این تکرار بسیار شگفت‌انگیز و از رخدادهایی است که زیبایی‌شناسی ما را به خطر می‌اندازد. فراموش کردن خاطرات گذشته، خوب نیست چراکه باعث تکرار آنها در آینده می‌شود. ما عموما از گذشته با عنوان نوستالژی یاد می‌کنیم در حالیکه خاطرات خوب به نوستالژی تبدیل می‌شود و خاطرات بد چنین حالتی ندارد.
رحیمی با ابراز تاسف از شرایط جهان در عصر فعلی افزود: امروزه با خطر نابودی خودخواسته جهانی طرفیم که توسط زورمندانی در کل دنیا و با مافیای پول و اسلحه اداره می‌شود و جهان را به ورطه نابودی کشانده که البته تحلیل این موضوع به عهده فلاسفه است، اما احساس کردم اصلی‌ترین زنگ خطر، تکراری است که نابودگرانه کل جهان را تهدید می‌کند و دوست داشتم آن را در قالب تئاتر به نمایش بگذارم. متاسفانه در دنیای امروز، جنگ و کشته شدن به پدیده ساده‌ای تبدیل شده است.
او، دهه ۶۰ را یکی از عجیب‌ترین مقاطع تاریخی ایران برشمرد و افزود: فکر کردم اتفاقات این دوره جای کار بسیاری دارد. به هرحال گذشته قابل حذف نیست و فقط یک اشاره کافی است برای بازگرداندن ما به آن. دهه ۶۰ برای کسانی که در آن مقطع کودک یا نوجوان بودند، همراه با خاطرات شیرینی است، چون به هرحال کودکی و نوجوانی دوره زیبای زندگی است به طوری که در آن مقطع خطر مرگ برای کودکان و نوجوانان به یک بازی تبدیل شده بود. برای ما مهم این است که چگونه در آن دوره، از عهده آن سختی‌ها و بی‌ثباتی‌هایی که به ما تحمیل می‌شد، بر آمدیم و با آن مقابله کردیم. همچنان که امروز هم جنگ‌های دیگری به ما تحمیل می‌شود و دیگر نمی‌توانیم بگوییم تکرار تاریخ جنبه زیبایی شناسانه دارد بلکه دارد به یک مخاطره جهانی تبدیل می‌شود.
رحیمی یادآوری کرد: دهه ۶۰ اگر مخاطره بود، اما دوستی‌ها و دورهمی‌ها هم بیشتر بود. امروزه گویی جامعه دارد آگاهانه به این سمت و سو می‌رود که در ساختارهای جمعی و اقتصادی خود تحولات اساسی ایجاد کند. اگر دهه ۶۰ خانواده‌ها برای دوستی دور هم بودند امروزه گویی برای مافیا شدن دور هم جمع می‌شوند و انگار خانواده‌های مافیایی در حال شکل‌گیری است.
این مدرس تئاتر که حالا بعد از چند سال نمایشی تازه را اجرا می‌کند، درباره دشواری‌های اجرای تئاتر در مقطع فعلی و تفاوت آن با گذشته توضیح داد: سیستم فعلی تئاتر ما برای کار کارگاهی مناسب نیست. در حالی که من فرزند کارگاه تئاتری هستم و برای همین نمایش یکسال و نیم تمرین گروهی داشته‌ایم.
او ادامه داد: متاسفانه امروز سیستم غلط اقتصاد محور بر هنر ما حاکم است و این نوع کارها هیچ جایی ندارد. برای هیچ گروهی نمی‌صرفد یک سال از جیب بگذارد و بدون حمایت نمایشی را آماده کند و تازه از طرف سالن هم تحت فشار قرار بگیرد و نکته تاسف‌برانگیزتر این است که گروهی که در کنار ما اجرا دارد، حتی حاضر نیست به مدت نیم ساعت درباره زمان اجرای خود انعطاف داشته باشد و این چنین است که جهان امروز ما خیلی بی‌رحم شده و نمایش ما خود طعمه یکی از این بی‌رحمی‌هاست.
رحیمی درباره چالش‌های کارکردن در دوره‌ای که به تازگی بحران کرونا و ناآرامی‌های اجتماعی را سپری کرده‌ایم، گفت: اگر فکر کنیم کرونا یا اتفاقات سال گذشته مانع اجرای تئاتر است، که باید گفت که چنین نبوده چون ما حتی در دوران کرونا هم در فضای مجازی کار کردیم و علی‌رغم طعنه‌هایی که همکاران‌مان می‌زدند، حالا دیگر آموزش مجازی، کاملا پذیرفته شده است. بنابراین کسی نمی‌تواند جلوی تئاتر را بگیرد همچنان که در هیچ جای جهان این هنر تعطیل نشده است.
او اضافه کرد: آنچه امروزه تئاتر اصیل ما را نگه داشته، عشق و فداکاری هنرمندان است و آنچه حیات آن را به خطر می‌اندازد، کم اعتنایی مدیران است. مدیران ما به جای این‌که به فکر ایجاد مفهوم در تئاتر باشند، دنبال محدود کردن آن هستند و حال آنکه کار هنرمند عریان‌سازی و نشان دادن معضلات است. هنر خود جهان را به ما نشان می‌دهد و در تقابل با هیچ مقوله‌ای نیست. بنابراین کار هنری نه تنها بحران ایجاد نمی‌کند، بلکه خود نیازمند صلح و آرامش و ثبات و محصول دموکراسی است و با سیاست کاری ندارد و قرار نیست خودش ایجاد ناآرامی کند.
رحیمی ادامه داد: مدیران هنری ما اغلب خودشان هنرمند هستند اما گاهی با ضعف‌هایشان، فاصله میان جامعه هنری را بیشتر می‌کنند. آنها خود را جزو خانواده هنری نمی‌دانند که اگر می‌دانستند، با این کارها لازم نمی‌دیدند خود را به دیگران اثبات کنند زیرا عمر مدیریت هر مدیری در کشور ما بیش از دو سه سال نخواهد بود و عجیب است که چرا هر مدیری اشتباه مدیران گذشته را تکرار می‌کند و تصور می‌کند با انجام یکسری اقدام‌های غیرضروری که اتفاقا به زیان تئاتر است، می‌تواند خود را به بالادستی‌ها اثبات و عمر دوره مدیریت خود را طولانی‌تر کند.
او با انتقاد از تحمیل محدودیت‌های اضافه به تئاتر از سوی برخی از مدیران تاکید کرد: تا به حال در کجای دنیا تئاتر چیزی را زیر و زبر کرده یا بحرانی ایجاد کرده است. در حالی که تئاتر محصول دموکراسی آرامش و ثبات است و با سیاست کاری ندارند.
رحیمی با ابراز تاسف از وضعیت فعلی مجموعه تئاتر شهر افزود: چرا باید دو لایه حصار دور این مجموعه کشیده شود. ما با حفاظت از تئاترشهر که مخالفتی نداریم اما این وضعیت، گروه‌هایی را که در حال اجرا هستند، با مشکل جدی روبه‌رو کرده است. وضعیت فعلی تئاتر شهر عبور و مرور را برای تماشاگران دشوار کرده است و اینها مسائلی است که در ید قدرت ما نیست. از طرف دیگر گروهی که کنار ما اجرا دارد حاضر نیست به اندازه نیم ساعت در زمان اجرای خود انعطاف داشته باشد. همه اینها نشان می‌دهد که جامعه ما یکدیگر را دوست ندارد. در این بین، مدیری هم که نمی‌تواند پشت کار یک هنرمند بایستد، پس در مقابل او چه مسئولیتی دارد.
او همچنین از وجود برخی مافیاها در تئاتر ابراز تاسف کرد و افزود: این گونه رفتارهای مافیایی، بعضی از آثار نمایشی را به زمین می‌زند. اینها توهم توطئه نیست بلکه فضایی است که در آن زندگی می‌کنیم. به عنوان یکی از فرزندان تئاتر کارگاهی در این کشور، از این همه بی‌اعتنایی به مقوله تئاتر اصیل که می‌تواند بازیگری و سینمای ما را متحول کند، شگفت‌ زده‌ام.
رحیمی ادامه داد: تئاتر ما به دلیل مناسبات غلط اقتصادی، دارد به تالار عروسی تبدیل می‌شود و مدیران ما بیشتر از آنکه به فکر سروسامان دادن به آن و باقی گذاشتن خاطره‌ای خوش از خود باشند، وقت خود را صرف کارهای غیر ضروری می‌کنند به این امید که دوره مدیریت‌شان طولانی‌تر شود.
او در پایان سخنانش اضافه کرد: ما فرزند تئاتر هستیم و تئاتر با نمایشنامه «پرومته در زنجیر» به ما یاد داد که اتفاقات اساسی، همواره از پایین به بالا رخ می‌دهد و برعکس آن نیست. این موضوعی است که باید آن را به یاد داشته باشیم.

 

[hana.88]

به گزارش مشاور رسانه‌ای نمایش، نمایش «امشب به صرف بورش و خون» نوشته مهدی یزدانی‌خرم و کارگردانی صابر ابر که از ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ در بلک‌باکس پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب روی صحنه خواهد رفت، روزهای یکشنبه اجراهای خود را ویژه دانشجویان اختصاص داده است.

دانشجویان رشته‌های مختلف می‌توانند در «یکشنبه‌های دانشجویی» با تخفیف به تماشای این اثر نمایشی بنشینند.

صابر ابر این مونولوگ را که بر اساس رمان «نازنین» فئودور داستایوفسکی و ترجمه یلدا بیدختی شکل گرفته است، در کنار فاطمه نقوی به صحنه می‌برد.

دیگر عوامل نمایش «امشب به صرف بورش و خون» عبارتند از: مجری طرح: امیرسپهر تقی‌لو، طراح صحنه: صابر ابر، طراح لباس: ندا نصر، طراح گرافیک: فرهاد فزونی، طراح نور: نیلوفر نقیب ساداتی، محمدرضا رحمتی، طراح گریم: لعیا خرامان، طراح صدا: عرشیا باقری، مشاور رسانه‌‎ای: فریبرز دارایی، تبلیغات: استودیو این/جا، تبلیغات مجازی: آریان امیرخان (قیلم نیوز)، گروه کارگردانی: الهام میرشفیعی، نیما سکوت، دستیار تهیه و تولید: محمدامین ساکی.

پیش‌فروش اجراهای فوق‌العاده «امشب به صرف بورش و خون» نیز آغاز شده است و مخاطبان و علاقه‌مندان می‌توانند بلیت سانس‌ها و روزهای مدنظر خود را از طریق سایت تیوال تهیه‌ کنند.