تاثیرات آواز و موسیقی ،بر جان و روان

[آناشید]

?تاثیرات آواز وموسیقی،بر جان وروان?


?قسمت اول?

?تالیف: عارف احسن


?موسیقی درمانی
?تاریخچه وپیدایش موسیقی درمانی درشرق وایران

هر قومی برحسب ویژگی های عاطفی و فرهنگی خود دارای موسیقی خاصی است که آن را در نهاد قلب وعاطفه خود نهادینه ساخته است.
ایران به عنوان یکی ازکهن ترین تمدن های بشری، علاقه و قابلیت فرهنگی خود را در استفاده از موسیقی نشان داده و در زمینه های درمانی، روحی و عرفانی از این پدیده استفاده کرده است.

مراجعه به گذشتۀ تاریخی و دانشمندان مشهوری چون فارابی و ابوعلی سینا و... صراحتا اهمیت موسیقی و تأثیر آن بر جسم و روح را به ما اثبات می نماید.
به طور مثال فارابی در کتاب موسیقی الکبیر و ابوعلی سینا در کتاب قانون، به این نکته اشاره می کنند.

فارابی تحقیقات گسترده و ارزشمندی در این مورد انجام داده و یافته های او سال ها مورد توجه دانشمندان و کشورهای دیگر دنیا قرار گرفته است.
همچنین «ابن سینا» در کتاب «قانون» تأثیر موسیقی را در اعضای بدن و رفع امراض

جسمانی بیان می کند. فارابی سه خاصیت برای موسیقی در نظر می گیرد:
? احساس و انگیزه
? نشاط آوری
? خیال انگیزی
گاه موسیقی قادر است هر سه این خصوصیات را با هم دارا باشد.

تاثیرات مثبت موسیقی چه برای اجرا کنندۀ آن وچه برای نیوشاگر به هیچ عنوان پوشیده نبوده واز دیر باز تا کنون در تمام ملل واقوام ،این علم از جایگاهی بس بلند ومقدس برخوردار بوده ومی باشد.
در اودیسۀ هومر نقل است با آوازی رازآلود
وجادوئی خون سیاهرنگی که از زخم پیکر اولیس جاری بود، ساکن شد.
در قرن ها پیش ابوعلی سینا دانشمند وپزشک ایرانی در جمع بزرگان وصاحب منصبان با جدیت وقاطعیت اعلام کرد صدای نی در بیماران مبتلا به حصبه تاثیر گذار است و در بهبود بیماری ایشان تعجیل می کند .درطب کهن ایران نیاکان ما براین باور بودند که نغمات مختلف موسیقی تاثیرات گونه گونی دارد ودر کتب پزشکی آن زمان برای هریک از نغمات ومقامهای موسیقی قدیم خواص معینی راشمارش کرده بودند .

?برای مثال:
(رهاوی یا رهاب)برای بیماری صرع مفید می باشد؛ ایضا برای بیماریهای مزاجی مانند بلغم مفید بوده وآرام کننده خون می باشد.
(راست)استماع آن قی چشم را می خشکاند.
(عراق) جهت نسیان وفراموشی مفید افتد ،ایضا برای تپش قلب ودرمان تب نافذ است.

(آواز اصفهان)روان را آرام سازد ،هوش را سرشار کند ونیز بدن را در مقابل بیماریهای سرد وخشک محافظت کند.
(زنگوله )برای تپش قلب وبیماریهای قلب مفید است.
(بزرگ)روح را از ناپاکی ها وامراض پاک می کند ،فکر را وسعت می بخشد ،ترس را از روان وفکر در می سازد ونیز برای دردهای روده وبیماریهای تب دار مفید است.

در غرب وکشورهای دیگر نیز محققان وپزشکان از سالها قبل با اطلاعاتِ درمانیِ شگرفی که از جادوی موسیقی به دست آوردند،سعی کردند از موسیقی و صدای موزون برای درمان جسم ،روان وتفکر صحیح انسانها استفادۀ تخصصی داشته باشند وبدین روی، علوم عملی ونظری مختلفی مانند صدا درمانی ،موسیقی درمانی،صدای

مکاشفه(TMمدیتیشن) و موسیقی سماع وعارفانه و درمان ارتعاشی به وجود آمد.
در این باره کتابهای زیادی در سر تا سر جهان تالیف وبه چاپ رسید که پنجرۀ جدیدی در علم پزشکی گشوده شده است
.یکی از پیشگامان این علم (صدا درمانی) دیوید گوردون می باشد .او یک متخصص صدا درمان در اُکلندِکالفرنیا می باشد .گوردون که خود یک خواننده بود براثر افسردگی وبیماری دیگر نتوانست به خواندن بپردازد ،گوردون به دنبال راهی بود تا بتواند صدای خود را دوباره باز یاید .او با تمرینات ومراقبه در یوگا ومدیتیشن توانست به عمل کردِ صدا درمانی پی ببرد وبه موفقیت برسد. سرانجام دیوید علم صدا درمانی را با موسیقی ادقام نمود و کتاب "تاثیر موزار" را به رشته تحریر در آورد ،این کتاب اکنون در این حوزه تدریس می شود.

 

[آناشید]

?تاثیرات آواز وموسیقی،بر جان وروان?


?قسمت دوم?

?تالیف: عارف احسن




?موسیقی درمانی
?تاریخچه وپیدایش موسیقی درمانی

?تاریخچه پیدایش موسیقی درمانی در غرب

تاریخچه استفاده از موسیقی به عنوان روشی برای درمان به زمان ارسطو و افلاطون باز می‌گردد. از آن زمان به بعد رگه‌هایی از استفاده از اصوات و آهنگها برای درمانِ بیماریهای مختلف بکار می رفته است. اما در قرن بیستم بود که رسمی نمودن یک تشکل برای ایجاد این منظور قوت یافت . موسیقی درمانیِ حرفه ای، از قرن بیستم، پس از جنگ جهانی اول شروع شد، یعنی زمانی که نوازند گان وخوانند گان جوامع (از هرنوع: آماتور و حرفه ای) به بیمارستان های سراسر آمریکا رفتند تا برای سربازانی که در جنگ دچار آسیب های روانی و جسمانیِ فراوانی شده بودند، موسیقی بنوازند . عکس العملهای قابل توجۀ فیزیکی و احساسی بیماران به موسیقی باعث شد تا پزشکان و پرستاران بیمارستان، تقاضای استخدام نوازند گان وخوانند گان را در بیمارستان داشته باشند . وبه زودی این موضوع که موسیقی دانان به آموزش های اولیه جهت اهداف این کار(موسیقی درمانی) احتیاج دارند، مشهود شد . هر چند استفاده از این روش درمانی با مشکلاتی همراه بود؛ که با قدمهایی که برداشته شد، بتدریج این شاخه درمانی تکامل یافت و انجمنهای متعددی تشکیل گردید . و اولین بار در دنیا، رشته «موسیقی درمانی» در دانشگاه میشیگان آمریکا در سال 1944 شکل گرفت.
در سال 1950 اولین گروه رسمی ، تحت عنوان انجمن موسیقی درمانی آغاز به کار کرد ودر سال 1971 انجمن موسیقی درمانی آمریکا یا AAMT تشکیل وشروع به کار کرد.
در سال 1985 فدراسیون جهانی موسیقی درمانی در سطح بین المللی به ثبت رسید. در ایران نیز خوشبختانه در سال های اخیر با کوشش های فراوان موسیقی دانان کشورمان تغییراتی در این زمینه صورت گرفته است و موسیقی (بخصوص موسیقی شاد) دگربار جایگاه خود را در جامعه ما کم و بیش بازیافته است وهمچنین ثبت انجمن موسیقی درمانی ایران ،هم گامی است ملی و علمی در جهت پیشبرد موسیقی درمانی در تاریخ ایران .
با توجه به اطلاعات موجود در منابع مختلف، این انجمن با حضور اساتید برجستۀ دانشگاه های ایران، کوشش دارد تا دانش کلاسیک رشته موسیقی درمانی را به عموم جامعه و علاقه مندان معرفی نماید . این انجمن همواره سعی دارد با بالا بردن سطح آگاهی افراد جامعه، از فرآیند موسیقی درمانی و فواید آن و بالا بردن امکانات تخصصی برای استفاده از این شیوۀ درمانی فعالیت خود را منسجم تر نماید.

 

[آناشید]

?#تاثیرات آواز وموسیقی،بر جان وروان?

?#قسمت_سوم?

?تالیف: عارف احسن

#روشهایموسیقیدرمانی

در موسیقی درمانی دو روش اساسی وجود دارد: روش فعال و روش غیر فعال ، روش غیر فعال شامل شنیدن موسیقی است که بیماری با گوش دادن و شنیدن موسیقی که در حال نواخته شدن است، مورد درمان قرار می‌گیرد. در این روش بیشترین تأثیر عملکرد در جهت برانگیختن و تأثیر واکنشهای عاطفی و ذهنی است.
در حالی که در روش موسیقی درمانیِ فعال که نواختن ، خواندن و حرکات موزون اساس کار است؛واکنشهای مختلف عاطفی ، ذهنی ، جسمی و حرکتی تحریک و برانگیخته می‌شوند.
برنامه‌ها و روشهای موسیقی درمانی متنوع و متناسب با نیاز افراد تنظیم و تدارک دیده می‌شود.
محورهای اصلی برنامه‌های موسیقی درمانی شامل شنیدن موسیقی متناسب و آرام بخش و نواختن موسیقی در گروههای منظم و یا انفرادی خواندن آوازها ، ترانه‌های فردی و یا گروهی می‌باشد.

موسیقی درمانگرها کیستند؟

انجام و ارائه روش درمانی توسط هر فردی جایز نیست. موسیقی درمانگرها افرادی متخصص هستند که در زمینه‌های مختلف موسیقی و شاخه‌های درمانی ، آموزش دیده‌اند.
بلکه آنهایی صلاحیت دارند که با اساس بیماریها ، درمانهای مختلف آنها ، روانشناسی موسیقی و ... آشنا هستند و شایستگی فردی و تخصصی لازم را در این زمینه دارا هستند.
موسیقی درمانگر ،پس از آنکه توانایی ها و نیاز هریک از بیماران را ارزیابی می کند، درمانی را با اهداف شخصی خود طراحی می کند.
موسیقی درمانگرها، هم از راهکارهای مبتنی بر کلام استفاده می کنند و هم به درمان های مبتنی بر نواختن ساز، می پردازند.
هدف آن ها در هر دو مورد، تسهیل تغییراتی است که به کیفیت زندگی منجر می شود.
آن ها گاهی همراه بیماران خود، قطعاتی را به صورت بداهه می سازند و یا گروهی را که مشغول نواختن ساز هستند، همراهی می کنند و برای نوازندگان دستورالعمل تهیه می کنندو فعالیت های موسیقایی و حرکات موزون را هدایت می کنند و یا فرصت های مناسب برای گوش دادن به موسیقی را برای بیماران فراهم می آورند.
موسیقی درمانگرها معمولاً عضو تیم های مراقبت بهداشتی داخل مجموعه های پزشکی هستند و برنامه های ویژه ای را برای افرادی با نیازهای مستمر تدارک می بینند که از ساعات فراغت آن ها آغاز می شود و تمام برنامه های روزانۀ آن ها را تشکیل می دهد.
موسیقی درمانگرها خدمات و مهارت های خود را در خانه های سالمندان، مراکز مراقبت از میان سالان، بیمارستان های بازپروری، اقامتگاه های افراد و بیماران خاص، بیمارستان ها، مراکز روزانه مراقبت از بزرگ سالان، مراکز درمان های روانی و سایر مکان های مربوطه ارائه می کنند.
بعضی از آژانس های خدماتی نیز برای کار با بیماران و افرادی که در خانه تحت مراقبت هستند، از موسیقی درمانگرها استفاده می کنند.
بعضی از موسیقی درمانگرها هم برای خود کار می کنند و هروقت افراد و گروه های موسیقی درمانی به خدمات آن ها نیاز داشته باشند، بر اساس قرارداد با آن ها همکاری می کنند.


????????????