متون و دلنوشته [ خسرو گلسرخی ]

[Kallinu]

گیرم که در باورتان به خاک نشسته‌ام...
و ساقه‌های جوانم ...
از ضربه‌های تبرهاتان زخم‌داراست...
با ریشه چه می‌کنید...
گیرم که بر سر این بام ...
بنشسته در کمین پرنده‌ای...
پرواز را علامت ممنوع می‌زنید...
با جوجه‌های نشسته در آشیانه چه می‌کنید
گیرم که می‌زنید...
گیرم که می‌بُرید...
گیرم که می‌‌کشید...
با رویش ناگزیر جوانه چه می‌کنید...

 

[Kallinu]

لیلای من...
همیشه ...
پشت پنجره می‌خوابد ...
و خوب می‌داند ...
که من سپیده‌دمان ...
بدونِ دست می‌آیم ...
و یارای گشودن پنجره ...
با من نیست...