زیارت ناحیه‌ی مقدسه

[silent lady]

بسم الله الرحمن الرحیم

أَلسَّلامُ عَلى ادَمَ صِفْوَةِ اللهِ مِنْ خَلیقَتِهِ ،
سلام بر آدم یارِ مخلص خدا از بینِ آفریدگانش ،
أَلسَّلامُ عَلى شَیْث وَلِىِّ اللهِ وَ خِیَرَتِهِ ،
درود بر شیث ولىّ خدا و بهترینِ بندگانش،
أَلسَّلامُ عَلى إِدْریسَ الْقــآئِمِ للهِِ بِحُـجَّتِهِ ،
سلام بر ادریس که براى خدا حجّتِ او را بپا داشت،
أَلسَّلامُ عَلى نُوح الْمُجابِ فی دَعْوَتِهِ ،
درود بـر نـوح که دعـایش قرینِ اجابـت بود،
أَلسَّلامُ عَلى هُود الْمَمْدُودِ مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ ،
سـلام بر هـود که کمـک و یاری خـدا مَـدَدِ او بود،
أَلسَّلامُ عَلى صالِـح الَّذی تَـوَّجَهُ اللهُ بِکَرامَتِهِ ،
درود بر صـالح که خـداوند تاج کـرامت بر سـرش نهاد،
أَلسَّلامُ عَلى إِبْراهیمَ الَّذی حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ ،
سـلام بر ابراهـیم که خـدا مقـامِ خُلّـت و رفاقـت را به او عـطا نمود،
أَلسَّلامُ عَلى إِسْمعیلَ الَّذی فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظیم مِنْ جَنَّتِهِ ،
درود بـر اسمـاعیل کـه خـداوند ذبـحى عظـیم از بهشت را فـدای او نمود
أَلسَّلامُ عَلى إِسْحقَ الَّذی جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّةَ فی ذُرِّیَّتِهِ،
سـلام بر اسحـاق که خـداوند پیامبرى را در نسـل او قـرار داد،
أَلسَّـلامُ عَلى یَعْقُوبَ الَّذی رَدَّ اللهُ عَلَیْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ ،
درود بر یعـقوب که خـداوند به رحـمت خود بینـائی چشـمش را به او بازگـرداند،
أَلسَّلامُ عَلى یُوسُفَ الَّذی نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ ،
سلام بر یوسـف که خـداوند به عظـمتِ خود او را از قعـر چاه رهائى بخشید،
أَلسَّلامُ عَلى مُوسَى الَّذی فَلَقَ اللهُ الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ،
درود بر موسـى که خـداوند به قدرتِ خود دریا را برایـش شـکافت،
أَلسَّلامُ عَلى هارُونَ الَّذی خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ،
سلام بر هـارون که خـداوند پیامبـرى خود را به وى اختـصاص داد ،
أَلسَّلامُ عَلى شُعَیْب الَّذی نَصَرَهُ اللهُ عَلى اُمَّتِهِ ،
درود بر شعـیب که خدا او را بر اُمّـتش پیـروز نمود،
أَلسَّلامُ عَلى داوُدَ الَّذی تابَ اللهُ عَلَیْهِ مِنْ خَطیـئَتِهِ ،
سلام بر داوود که خداوند از لغزش او درگذشت،
أَلسَّلامُ عَلى سُلَیْمانَ الَّذی ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ ،
درود بر سلیمان که بخاطر شوکتش جنّ به فرمان او درآمد،
أَلسَّلامُ عَلى أَیُّوبَ الَّذی شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ ،
سلام بر ایّوب که خداوند او را از بیماریش شفا بخشید،
أَلسَّلامُ عَلى یُونُسَ الَّذی أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ عِدَتِهِ،
درود بر یونس که خداوند به وعده خود برایش وفا نمود،
أَلسَّلامُ عَـلى عُزَیْر الَّذی أَحْیاهُ اللهُ بَعْدَ میتَتِهِ ،
سلام بر عُزَیر که خداوند او را پس از مرگش به حیات بازگردانید،
أَلسَّلامُ عَلى زَکَرِیـَّا الصّـابِرِ فی مِحْنَتِهِ ،
درود بر زکریّا که در رنج و بَلا شکیبا بود،
أَلسَّلامُ عَلى یَحْیَى الَّذی أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ ،
سلام بر یحیى که خداوند به سبب شهادت مقام و منزلتِ او را بالا برد
أَلسَّلامُ عَلى عیسى رُوحِ اللهِ وَ کَلِمَتِهِ،
درود بر عیسى روح خدا و کلمه او
أَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّد حَبیبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ،
سلام بر محمّد محبوبِ خدا و یار مخلص او ،
أَلسَّلامُ عَلى أَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ أَبی طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ،
درود بر فرمانرواى مؤمنان على بن ابیطالب ، که برادری رسول خدا به وى اختصاص یافت،
أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ،
سلام بر فاطمه زهراء دختر رسول الله ،
أَلسَّلامُ عَلى أَبی مُحَمَّد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبیهِ وَ خَلیفَتِهِ ،
درود بر حسن بن على وصىّ و جانشین پدرش ،
أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ ،
سلام بر حسین که جانش را تقدیم نمود ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِـیَـتِـهِ ،
سلام بر آن کسى که در نهان و آشکار خدا را اطاعت نمود ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ،
سلام بر آن کسى که خداوند شفا را در خاکِ قبرِ او قرار داد ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ،
سلام بر آن کسى که (محلِّ) اجابتِ دعا در زیرِ بارگاه اوست ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ ،
سلام بر آن کسى که امامان از نسل اویند ،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِیآءِ ،
سلام بر فرزندِ خاتم پیامبران ،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَیِّدِ الاَْوْصِیآءِ ،
سلام بر فرزند سرور جانشینان ،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ،
سلام بر فرزند فاطمه زهراء ،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَدیجَةَ الْکُبْرى،
سلام بر فرزند خدیجه کبرى ،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى،
سلام بر فرزند سدرة المنتهى ،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى،
سلام بر فرزند جنّة المأوى ،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا،
سلام بر فرزند زمزم و صفا ،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ،
سلام بر آن آغشته به خون ،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوکِ الْخِبآءِ ،
سلام بر آنکه (حُرمَتِ) خیمه گاهش دریده شد ،
أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْکِسْآءِ،
سلام بر پنجمینِ اصحابِ کساء ،
أَلسَّلامُ عَلى غَریبِ الْغُرَبآءِ ،
سلام بر غریبِ غریبان،
أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ ،
سلام بر شهیدِ شهیدان ،
أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاَْدْعِیآءِ ،
سلام بر مقتولِ دشمنان ،
أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ کَرْبَلآءَ ،
سلام بر ساکنِ کربلاء ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَکَتْهُ مَلائِکَةُ السَّمآءِ،
سلام بر آن کسى که فرشتگانِ آسمان بر او گریستند ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاَْزْکِیآءُ ،
سلام بر آن کسى که خاندانش پاک و مطهّرند،
أَلسَّلامُ عَلى یَعْسُوبِ الدّینِ ،
سلام بر پیشواى دین ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهینِ ،
سلام بر آن جایگاههاى براهین و حُجَجِ الهى ،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ ،
درود بر آن پیشوایانِ سَروَر،
أَلسَّلامُ عَلَى الْجُیُوبِ الْمُضَرَّجاتِ ،
سلام بر آن گریبان هاى چـاک شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ ،
سلام بر آن ل*ب هاى خشکیده،
أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ ،
سـلام بر آن جان هاى مُستأصل و ناچار ،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ ،
سـلام بر آن ارواحِ (از کالبد) خارج شده ،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِیاتِ ،
سلام بر آن جسـدهاى برهـنه )بر خاک)،
أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ،
سـلام بر آن بدن هاى لاغر و نحیف ،
أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ ،
سلام بر آن خون هاى جارى ،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ،
سلام بر آن اعضای قطعه قطعه شده ،
أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ،
سلام بر آن سرهای بالا رفته (بر نیزه ها)،
أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ،
سلام برآن بانوانِ بیرون آمده (از خیمه ها)،
أَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ،
سلام بر حجّتِ پروردگارِ جهانیان،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ابآئِک َ الطّاهِرینَ،
سلام برتو (اى حسین بن على) و بر پدرانِ پاک و طاهِـرَت،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى أَبْنآئِکَ الْمُسْتَشْهَدینَ،
سلام برتو و بر فرزندانِ شهیدت،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ذُرِّیَّتـِک َ النّـاصِرینَ،
سلام بر تو و بر خاندانِ یارى دهنده ات (به دین الهى)،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلَى الْمَلآئِکَةِ الْمُضاجِعینَ،
سلام بر تو و بر فرشتگانِ مُلازمِ آرامگاهت،
أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتیلِ الْمَظْلُومِ،
سلام بر آن کشته مظلوم،
أَلسَّلامُ عَلى أَخیهِ الْمَسْمُومِ ،
سلام بر برادرِ مسمومش،
أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْکَبیرِ،
سلام بر على اکبر،
أَلسَّلامُ عَلَى الرَّضیـعِ الصَّغیرِ،
سلام بر آن شیر خوارِ کوچـک،
أَلسَّلامُ عَـلَى الاَْبْدانِ السَّلیبَةِ،
سلام بر آن بدن هاى برهـنه شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَةِ الْقَریبَةِ،
سلام بر آن خانواده اى که نزدیک (و همراه سَروَرشان) بودند،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَدَّلینَ فِى الْفَلَواتِ،
سلام بر آن به خاک افتادگان در بیابان ها،
أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحینَ عَنِ الاَْوْطانِ،
سلام بر آن دور افتادگان از وطن ها،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونینَ بِلا أَکْفان ،
سلام بر آن دفن شدگـانِ بدون کفن،
أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَةِ عَنِ الاَْبْدانِ،
سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ،
سلام بر آن حسابگر (اعمالِ خویش براى خدا) و شکیبا،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر،
سلام بر آن مظلومِ بى یاور،
أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ التُّرْبَةِ الزّاکِیَةِ،
سلام بر آن جاى گرفته در خاکِ پاک،
أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السّامِیَةِ،
سلام بر صاحـبِ آن بارگـاهِ عالى رتبه،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَلیلُ،
سلام بر آن کسى که ربّ جلیل او را پاک و مطهّر گردانید،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ،
سلام بر آن کسى که جبرئیل به او مباهات مى نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِی الْمَهْدِ میکآئیلُ،
سلام بر آن کسى که میکائیل در گهواره با او تکلّم مى نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُکِثَتْ ذِمَّـتُهُ،
سلام بر آن کسى که عهد و پیمانش شکسته شد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِکَتْ حُرْمَتُهُ،
سلام بر آن کسى که پرده حُرمَتش دریده شد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُریقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ،
سلام برآن کسى که خونش به ظلم ریخته شد،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ،
سلام برآنکه با خونِ زخم هایش شست و شو داده شد،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِکَأْساتِ الرِّماحِ
سلام بر آنکه از جام هاى نیزه ها جرعه نوشید،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ،
سلام بر آن مظلومى که خونش مباح گردید،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى،
سلام بر آنکه در ملأ عام سرش بریده شد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى،
سلام بر آنکه اهل قریه ها دفنش نمودند،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتینِ،
سلام بر آنکه شاهرَگش بریده شد،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامی بِلا مُعین،
سلام بر آن مدافعِ بى یاور،
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ،
سلام بر آن مَحاسنِ بخون خضاب شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ،
سلام بر آن گونه خاک آلوده،
أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ،
سلام بر آن بدنِ برهنه ،
أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ،
سلام بر آن دندانِ چوب خورده ،
أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ،
سلام برآن سرِ بالاى نیزه رفته،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِیَةِ فِى الْفَلَواتِ،
سلام بر آن بدن هاى برهنه و عریانى که در بیابان ها(ی کربلاء)
تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِیاتُ وَ تَخْتَلِفُ إِلَیْهَا السِّباعُ الضّـارِیاتُ،
گُرگ هاى تجاوزگر به آن دندان مى آلودند و درندگان خونخوار بر گِردِ آن مى گشتند،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ یا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِکَةِ الْمُرَفْرِفینَ حَوْلَ قُبَّتِک َ ،
سلام برتو اى مولاى من و برفرشتـگانى که بر گِـردِ بارگاه تو پَر مى کِشند،
الْحافّینَ بِتُرْبَتِک َ، الطّـآئِفینَ بِعَرْصَتِک َ ، الْوارِدینَ لِزِیارَتِک َ ،
و اطرافِ تُربتـت اجتماع کرده اند، و در آستانِ تو طواف مى کنند، و براى زیارت تو وارد مى شوند،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ فَإِنّی قَصَدْتُ إِلَیْک َ ، وَ رَجَوْتُ الْفَوْزَ لَدَیْک َ،
سلام بر تو من به سوى تو رو آورده ام، وبه رستگارى درپیشگاه تو امید بسته ام،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ سَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِک َ ، الْمُخْلِصِ فی وَِلایَـتِک َ،
سلام بر تو سلامِ آن کسى که به حُرمتِ تو آشنا و در ولایت تو مُخلص و بى ریا است،
الْمُتَقَرِّبِ إِلَى اللهِ بِمَحَبَّـتِک ، الْبَرىءِ مِنْ أَعْدآئِـک َ ،
وبه سببِ محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب جسته، و از دشمنانت بیزار است،
سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِک َ مَقْرُوحٌ ، وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِکْرِک َ مَسْفُوحٌ ،
سلام کسیکه قلبش از مصیبت تو جریحه دار، و اشکش به هنگام یاد تو جارى است،
سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزینِ ، الْوالِهِ الْمُسْتَکینِ ،
سلام کسیکه دردناک و غمگین و شیفته و فروتن است،
سَلامَ مَنْ لَوْ کانَ مَعَکَ بِالطُّفُوفِ ، لَوَقاک َ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّیُوفِ ،
سلام کسیکه اگر با تو در کربلا مى بود، با جانش در برابر تیزی شمشیرها از تو محافظت مى نمود،
وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَکَ لِلْحُتُوفِ ، وَ جاهَدَ بَیْنَ یَدَیْک َ ،
و نیمه جانش را به خاطر تو بدست مرگ مى سپرد، و در رکاب تو جهاد می کرد،
وَ نَصَرَک َ عَلى مَنْ بَغى عَلَیْک َ ، وَ فَداک َ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ،
و تو را بر علیه ستمکاران یارى داده، جان و تن و مال و فرزندش را فداى تو مى نمود،
وَ رُوحُهُ لِرُوحِک َ فِدآءٌ ، وَ أَهْلُهُ لاَِهْلِک َ وِقآءٌ ،
و جانش فداى جان تو، و خانواده اش سپربلای اهل بیت تو مى بود،
فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِک َ الْمَقْدُورُ ،
اگرچه زمانه مرا به تأخیر انداخت، و مُقدَّرات الهى مرا از یاری تو بازداشت،
وَ لَمْ أَکُنْ لِمَنْ حارَبَک َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَک َ الْعَداوَةَ مُناصِباً،
و نبودم تا با آنانکه با تو جنگیدند بجنگم و با کسانیکه با تو دشمنى کردند خصومت نمایم،
فَلاََ نْدُبَنَّک َ صَباحاً وَ مَسآءً ، وَ لاََبْکِیَنَّ لَک َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً ،
(درعوض) صبح و شام بر تو مویِه میکنم، و به جاى اشک براى تو خون گریه میکنم،
حَسْرَةً عَلَیْک َ ، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاک َ وَ تَلَهُّفاً ،
از روى حسرت و تأسّف و افسوس برمصیبت هائى که بر تو وارد شد،
حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ ، وَ غُصَّةِ الاِکْتِیابِ ،
تا جائى که از فرط اندوهِ مصیبت، و غم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم،
أَشْهَدُ أَ نَّک َ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلوةَ ، وَ اتَیْتَ الزَّکوةَ ،
گواهى میدهم که تو نماز را بپاداشتى، و زکات دادى،
وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْعُدْوانِ،
و امر به معروف کردى، و از منکر و عداوت نَهى نمودى،
وَ أَطَعْتَ اللهَ وَ ما عَصَیْتَهُ ،
و اطاعتِ خداکردى و نافرمانى وى ننمودى،
وَ تَمَسَّکْتَ بِهِ وَ بِحَبْلِهِ فَأَرْضَیْتَهُ،
و به خدا وریسمان او چنگ زدى تا وى را راضى نمودى،
وَ خَشیتَهُ وَ راقَبْتَهُ وَ اسْتَجَبْتَهُ ،
و از وى درخوف و خشیَت بوده نظاره گر ِاو بودى، و او را اجابت نمودى،
وَ سَنَنْتَ السُّنَنَ ، وَ أَطْفَأْتَ الْفِتَنَ ،
و سنّتهاى نیکو بوجود آوردى، و آتشهاى فتنه را خاموش نمودى،
وَ دَعَوْتَ إِلَى الرَّشادِ ، وَ أَوْضَحْتَ سُبُلَ السَّدادِ ،
و دعوت به هدایت و استقامت کردى، و راههاى صواب و حقّ را روشن و واضح گرداندى،
وَ جاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ الْجِهادِ ،
و در راه خدا بحقّ جهاد نمودى،
وَ کُنْتَ للهِِ طآئِعاً ، وَ لِجَدِّک َ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ تابِعاً ،
و فرمانبردارِ خداوند، و پیرو جدّت محمّد بن عبدالله بودى،
وَ لِقَوْلِ أَبـیک َ سامِعاً ، وَ إِلى وَصِیَّةِ أَخیک َ مُسارِعاً ،
و شنواى کلام پدرت على بودى، به(انجامِ) سفارش برادرت امام حسن جدیت نمودى،
وَ لِعِمادِ الدّینِ رافِعاً ، وَ لِلطُّغْیانِ قامِعاً ، وَ لِلطُّغاةِ مُقـارِعاً ،
و رفعت دهنده پایه دین، و سرکوب کننده طاغوت، و کوبنده سرکشان بودى،
وَ لِلاُْ مَّةِ ناصِحاً ، وَ فی غَمَراتِ الْمَوْتِ سابِحاً ،
و خیرخواه و نصیحت گر ِاُمّت بودى در هنگامى که در شدائدِ مرگ دست و پا میزدى،
وَ لِلْفُسّاقِ مُکافِحاً ، وَ بِحُجَجِ اللهِ قآئِماً ،
و مبارزه کننده با فاسقان و بر پا کننده حُجَج و براهین الهى بودى،
وَ لِـلاِْسْلامِ وَ الْمُسْلِمینَ راحِماً ، وَ لِلْحَقِّ ناصِراً ، وَ عِنْدَ الْبَلآءِ صابِراً ،
و ترحُّم کننده بر اسلام و مسلمین بودى، یارى گرِ حق بودى، در هنگام بلاء شکیبا و صابر،
وَ لِلدّینِ کالِئاً ، وَ عَنْ حَوْزَتِهِ مُرامِیاً ، تَحُوطُ الْهُدى وَ تَنْصُرُهُ،
حافظ و مراقب دین، و مدافع حریم آن بودى، (طریقِ) هدایت را حفظ و یارى می نمودى،
وَ تَبْسُطُ الْعَدْلَ وَ تَنْشُرُهُ ،وَ تَنْصُرُ الدّینَ وَ تُظْهِرُهُ ،
عدل و داد را گسترش داده و وسعت مى بخشیدى، دین و آئینِ الهى رایارى نموده آشکار مى نمودى،
وَ تَکُفُّ الْعابِثَ وَ تَزْجُرُهُ ،وَ تَأْخُذُ لِلدَّنِىِّ مِنَ الشَّریفِ ،
یاوه گویان را (ازادامه راه) بازداشته جلوگیرى می کردى، حقّ ضعیف را از قوى می ستاندى،
وَ تُساوی فِى الْحُکْمِ بَیْنَ الْقَوِىِّ وَ الضَّعیفِ،
و در داورى بین ضعیف و قوى برابر حُکم می نمودى،
کُنْتَ رَبیعَ الاَْیْتامِ ،وَ عِصْمَةَ الاَْ نامِ ،
تو بهار سر سبز یتیمان بودى، نگاهبان و حافظ مردم بودى،
وَ عِزَّ الاِْسْلامِ ، وَ مَعْدِنَ الاَْحْکامِ ،
مایه عـزّت و سرافرازى اسلام، معدنِ احکام الهى،
وَ حَلیفَ الاِْنْعامِ،سالِکاً طَرآئِقَ جَدِّک
هم پیمان نیکى و احسان بودى، پوینده طریقه جدّ و پدرت
َ وَ أَبیک َ، مُشْبِهاً فِى الْوَصِیَّةِ لاَِخیـکَ،
و در سفارشات و وصایا همسانِ برادرت بودى،
وَفِىَّ الذِّمَـمِ ، رَضِىَّ الشِّیَمِ ، ظاهِرَ الْکَرَمِ ،
وفادار به پیمانها، داراى سجایای پسندیده، با جود و کَرَمِ آشکار بودى،
مُتَهَجِّداً فِى الظُّلَمِ،قَویمَ الطَّرآئِقِ ، کَریمَ الْخَلائِقِ ،
شب زنده دار (به عبادت) در دلِ شبهای تاریک، عتدل و میانه رو در روشها، باسجایا و اخلاقِ کریمانه،
عَظیمَ السَّوابِقِ ، شَریفَ النَّسَبِ ، مُنیفَ الْحَسَبِ ،
داراى سوابقِ با عظمت و ارزشمند، داراى نَسَبِ شریف، وحَسَبِ والا،
رَفیعَ الرُّتَبِ ، کَثیرَ الْمَناقِبِ ، مَحْمُودَ الضَّرآئِبِ ،
با درجاتِ رفیع و عالى، مناقب و فضائلِ بسیار، سِرِشتها و طبیعتهاى مورد ستایش،
جَزیلَ الْمَواهِبِ ، حَلیمٌ رَشیدٌ مُنیبٌ ،
و با عطایا و مواهبِ بزرگ بودى، صبور، رشد یافته، بسیار متوجه بسوى خدا،
جَوادٌ عَلیمٌ شَدیدٌ ، إِمامٌ شَهیدٌ، أَوّاهٌ مُنیبٌ ، حَبیبٌ مَهیبٌ ،
با جود و سخاوت، دانا، توانا و قاطع بودى، پیشواى شهید، بسیار گریان در پیشگاه خداوند، محبوب و با هیبت بودى،
کُنْتَ لِلرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَلَداً ، وَ لِلْقُرْءانِ سَنَداً
تو براى پیامبر که درود خدا بر او و آل او باد فرزند، و براى قرآن پشتوانه بودى ،
وَ لِلاُْ مَّةِ عَضُداً ، وَ فِى الطّاعَةِ مُجْتَهِداً،
و براى امّتِ اسلام بازوى توانا، و در طاعتِ حقّ کوشا بودى،
حافِظاً لِلْعَهْدِ وَالْمیثاقِ ، ناکِباً عَنْ سُبُلِ الْفُسّاقِ
تو حافظِ عهد و پیمانِ الهى، دورى کننده از طُرُقِ فاسقان بودى،
باذِلاً لِلْمَجْهُودِ ،طَویلَ الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ ،
تو آنچه درتوان داشتى (براى اِعلاءِکلمه حقّ) بذل نمودى، داراى رکوع و سجود طولانى بودى،
زاهِداً فِى الدُّنْیا زُهْدَ الرّاحِلِ عَنْها ،
تو مانند کسیکه از دنیا رخت برخواهد بست از آن رو گردان بودى،
ناظِراً إِلَیْها بِعَیْنِ الْمُسْتَوْحِشینَ مِنْها ،
و مانند کسانیکه ازدنیا در وحشت و هراس بسر میبرند به آن نگاه میکردى،
امالُک َ عَنْها مَکْفُوفَةٌ ، وَ هِمَّتُک َ عَنْ زینَتِها مَصْرُوفَةٌ ،
آرزوهایت از (تعلّق به) دنیا بازداشته شده، و همّت و کوششت از زیور دنیا رو گردانده بود،
وَ أَلْحاظُک َ عَنْ بَهْجَتِها مَطْرُوفَةٌ ، وَ رَغْبَتُک َ فِى الاْخِرَةِ مَعْرُوفَةٌ ،
دیدگانت از بهجت و سرور دنیا بربسته، و اشتیاق و مِیلَت به آخرت شهره آفاق است،
حَتّـى إِذَا الْجَوْرُ مَدَّ باعَهُ ، وَ أَسْفَرَ الظُّلْمُ قِناعَهُ،
تا آنکه جور و ستم دستِ تعدّى دراز نمود، و ظلم و سرکشى نقاب از چهره برکشید،
وَ دَعَا الْغَىُّ أَتْباعَهُ ،
و ضـلالت و گمـراهى پیروان خویش را فرا خواند،
وَ أَنْتَ فی حَرَمِ جَدِّک َ قاطِنٌ ، وَ لِلظّـالِمینَ مُبایِنٌ ،
با آنـکه تو در حَرَمِ جدّت متوطّن بودى، و از ستمکاران فاصله گرفته بودى،
جَلیسُ الْبَیْتِ وَ الْمِحْـرابِ ،مُعْتَزِلٌ عَنِ اللَّـذّاتِ وَ الشَّـهَواتِ ،
و مُلازمِ منزل و محرابِ عبادت بوده، و از لذّتها و شهوات دنیوى کناره گیر بودى،
تُنْکِـرُ الْمُنْکَـرَ بِقَلْبِـک وَلِسانِک،
و برحسب طاقت و تَوانَت مُنکَر را با قلب و زبانت انکار مى نمودى،
عَلى حَسَبِ طاقَتِـک وَ إِمْکانِـک،

با توجه به توانایی و توانایی شما ،

ثُمَّ اقْتَضاک َ الْعِلْمُ لِـلاِْنْکارِ،
پس از آن علم و دانشت اقتضاى انکارِ آشکارنمود،
وَ لَزِمَک َ أَنْ تُـجـاهِدَ الْـفُجّـارَ ،
و برتو لازم گشت با بدکاران رویا روى و جهاد کنى،
فَـسِـرْتَ فـی أَوْلادِکَ وَ أَهـالیـکَ ، وَ شیعَـتِک َ وَ مَوالیک
بنا براین درمیان فرزندان و خانواده ات، و پیروان و دوستانت روانه شدى،
وَ صَدَعْتَ بِالْحَـقِّ وَ الْبَـیّـِنَـةِ ،
و حقّ و برهان را آشکار نمودى،
وَ دَعَوْتَ إِلَى اللهِ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ،
و با حکمت و پند و اندرزِ نیکو (مردم را) بسوی خدا فراخواندى،
وَ أَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ ، وَ الطّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ،
و به برپاداری حدودِ الهى ، و طاعتِ معبود امر نمودى ،
وَ نَهَیْتَ عَنِ الْخَبآئِثِ وَ الطُّـغْیانِ،
و از پلیدى ها و سرکشى نهى فرمودى،
وَ واجَهُـوک َ بِالظُّـلْمِ وَ الْعُـدْوانِ،
ولى آنهابه ستم ودشمنى رویا روی تو قرار گرفتند،
فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ الاْیعازِ لَهُمْ،وَ تَأْکیدِ الْحُجَّةِ عَلَیْهِمْ ،
پس تو نیز با آنان به جهاد برخاستى پس از آنکه (حقّ را) به آنان گوشزد نمودى، و حجّت را بر آنها مؤکّد فرمودى،
فَنَکَثُوا ذِمامَک َ وَ بَیْعَتَک َ ، وَ أَسْخَطُوا رَبَّک َ وَ جَدَّ ک،
ولى عهد و پیمان و بیعت تو را شکستند، و پروردگارت و جدّت را بخشم آوردند،
وَ بَدَؤُوک َ بِالْحَرْبِ ، فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ وَالضَّرْبِ ،
و با تو ستیز آغازیدند، پس تو به جهت زد و خورد و پیکار استوار شدى،
وَ طَحَنْتَ جُنُودَ الْفُـجّارِ ، وَاقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ الْغُبارِ ،
و لشکریان فاجر را خورد و آسیا نمودى، و درگَرد و غُبار ِنبرد فرو رفتى ،
مُجالِداً بِذِى الْفَقارِ ، کَأَنَّک َ عَلِىٌّ الْمُخْتارُ ،
و چنان با ذوالفقار جنگیدى، که گویا علىّ مرتضى هستى،
فَلَمّا رَأَوْک َ ثابِتَ الْجاشِ، غَیْرَ خآئِف وَ لا خاش ،
پس چون تو را با قلبى مطمئن، بدون ترس و هراس یافتند،
نَصَبُوا لَک َ غَوآئِلَ مَکْرِهِمْ ، وَ قاتَلُوکَ بِکَیْدِهِمْ وَ شَرِّهِمْ،
شرورِ مکر و حیله شان را بر تو برافراشتند و از درِ نیـرنگ و فساد با تو قتال نمودند،
وَ أَمَرَ اللَّعینُ جُنُودَهُ ، فَمَنَعُوک َ الْمآءَ وَ وُرُودَهُ ،
و آن ملعون لشکریانش رافرمان داد، تا تو را از آب و استفاده آن منع نمودند،
وَ ناجَزُوک َ الْقِتالَ ، وَ عاجَلُوک َ النِّزالَ ، وَ رَشَقُوک َ بِالسِّهامِ وَ النِّبالِ ،
و با تو قتال نمودند، و به جنگ و مبارزه با تو شتافتند، و تیر ها و خدنگها بسوى تو پرتاب نمودند،
وَ بَسَطُوا إِلَیْک َ أَکُفَّ الاِصْطِلامِ،
و براى استیصال و ناچار نمودن تو دست دراز کردند،
وَ لَمْ یَرْعَوْا لَک َ ذِماماً، وَ لاراقَبُوا فیک َ أَثاماً،
و حُرمتى براى تو مراعات نکردند، و از هیچ گناهى درمورد تو خوددارى ننمودند،
فی قَتْلِهِمْ أَوْلِیآءَک َ ، وَ نَهْبِهِمْ رِحالَک َ ،
چه درکشتن آنها دوستانت را، و چه درغارت اثاثیه خیمه هایت،
وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِى الْهَبَواتِ ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِیّاتِ ،
(بارى)تودرگَرد و غُبارهاى جنگ پیش تاختى، و آزار و اذیّتهاى فراوانى تحمّل نمودى،
قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَةُ السَّماواتِ،
آنچنانکه فرشتگانِ آسمانها ازصبر و شکیبائى توبه شگفت آمدند،
فَأَحْدَقُوا بِک َ مِنْ کُلّ ِالْجِهاتِ ، وَ أَثْخَنُوک َ بِالْجِراحِ ،
پس دشمنان ازهمه طرف به تو هجوم آوردند، و تو را بسبب زخم ها و جراحتها ناتوان نمودند،
وَ حالُوا بَیْنَک َ وَ بَیْنَ الرَّواحِ ، وَ لَمْ یَبْقَ لَک َ ناصِرٌ ،
و راه خلاص و رفتن برتو بستند، تاآنکه هیچ یاورى برایت نماند،
وَ أَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ ،تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِک َ وَ أَوْلادِک َ ،
ولى تو حسابگر(عمل خویش براى خدا) و صبور بودى، از زنان و فرزندانت دفاع و حمایت مینمودى،
حَتّى نَکَسُوکَ عَنْ جَوادِک َ، فَهَوَیْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَریحاً ،
تا آنکه تو را از اسبِ سوارى ات سرنگون نمودند، پس با بدن مجروح برزمین سقوط کردى،
تَطَؤُک َ الْخُیُولُ بِحَوافِرِها،وَ تَعْلُوکَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها ،
در حالیکه اسبها تو را با سُم هاى خویش کوبیدند، و سرکشان باشمشیرهاى تیزِشان برفرازت شدند،
قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبینُک َ ،
پیشانی تو به عرقِ مرگ مرطوب شد،
وَ اخْتَلَفَتْ بِالاِنْقِباضِ وَ الاِنْبِساطِ شِمالُک َ وَ یَمینُک َ ،
و دستانِ چپ و راستت به باز و بسته شدن در حرکت بود ،
تُدیرُ طَرْفاً خَفِیّاً إِلى رَحْلِک َ وَ بَیْتِک َ ،
پس گوشـه نظرى به جانب خِیام و حَرَمَت گرداندى،
وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِک َ عَنْ وُلْدِک َ وَ أَهالیک َ ،
در حالیکه از زنان و فرزندانت(روگردانده) به خویش مشـغول بودى،
وَ أَسْرَعَ فَرَسُک َ شارِداً ، إِلى خِیامِک َ قاصِداً ، مُحَمْحِماً باکِیاً ،
اسبِ سوارى ات با حال نفرت شتافت، شیـهه کشان بجانبِ خیمه ها رو نمود،
فَلَمّا رَأَیْنَ النِّـسآءُ جَوادَک َ مَخْزِیّاً ، وَ نَظَرْنَ سَرْجَک َ عَلَیْهِ مَلْوِیّاً ،
پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تیزپایت را خوار و زبون بدیدند، و زینِ را براو واژگونه یافتند،
بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ،
ازپسِ پرده ها(ی خیمه) خارج شدند، درحالیکه گیسوان برگونه ها پراکنده نمودند،
لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافِرات ،
بر صورت ها طپانچه مى زدند و نقاب از چهره ها افکنده بودند،
وَ بِالْعَویلِ داعِیات ، وَ بَعْدَ الْعِزِّ مُذَلَّلات،
و بصداى بلند شیون میزدند، و از اوجِ عزّت به حضیض ذلّت درافتاده بودند،
وَ إِلى مَصْرَعِک َ مُبادِرات،
و به سوی قتلگاه تو مى شتافتند،
وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِکَ، وَ مُولِـغٌ سَیْفَهُ عَلى نَحْرِک َ ،
در حالیکه شِمرِ ملعون بر سینه مبارکت نشسته، و شمشیر خویش را بر گلـویت سیراب مینمود،
قابِضٌ عَلى شَیْبَتِک َ بِیَدِه ، ذابِـحٌ لَک َ بِمُهَنَّدِهِ ،
با دستى مَحاسنِ شریفت را در مُشت می فِشرد ، (و بادستی) با تیغِ سر از بدنت جدا مى کرد،
قَدْ سَکَنَتْ حَوآسُّک َ، وَ خَفِیَتْ أَنْفاسُک َ ،
تمامِ اعضا و حواسّت از حرکت ایستاد، نَفَسهای مبارکت در سینه پنهان شد ،
وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُک َ ،وَ سُبِىَ أَهْلُک َ کَالْعَبیدِ ،
و سرِمقدّست بر نیزه بالا رفت، اهل و عیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند،
وَ صُفِّدُوا فِى الْحَدیدِ ، فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِیّاتِ ،
و در غُل و زنجیر آهنین برفراز ِشتران دربند شدند،
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ، یُساقُونَ فِى الْبَراری وَالْفَلَواتِ ،
گرماى (آفتابِ) چهره هاشان مى سوزاند ، در صحراها و بیابانها کشیده می شدند،
أَیْدیهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ ، یُطافُ بِهِمْ فِى الاَْسْواقِ ،
دستانشان به گَردَنها زنجیر شده، درمیان بازارها گردانده می شدند،
فَالْوَیْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِک َ الاِْسْلامَ ،
اى واى براین سرکشان گناهکار!، چه اینکه باکُشتنِ تو اسلام را کُشتند،
وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ الصِّیامَ ، وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الاَْحْکامَ،
و نماز و روزه(خدا) را رها نمودند، و سُنّتها و احکام (دین) را از بین بردند،
وَ هَدَمُوا قَواعِدَ الاْیمانِ، وَ حَرَّفُوا ایاتِ الْقُرْءانِ ،
و پایه های ایمان را منهدم نمودند، و آیاتِ قرآن را تحریف کرده،
وَ هَمْلَجُوا فِى الْبَغْی وَالْعُدْوانِ ،
در (وادی) جنایت و عداوت پیش تاختند،

لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ مَوْتُوراً ،
براستى رسولِ خدا «که درود خدا بر او و آل او باد» (با شهادتِ تو) تنها ماند!
وَ عادَ کِتابُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ مَهْجُوراً ،
کتاب خداوندِ عزّوجلّ مَتروک گردید،
وَ غُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً ،
و آنگاه که تو مقهور و مغلوب گشتى، حقّ و حقیقت موردِ خیا*نت واقع شد،
وَ فُقِدَ بِفَقْدِکَ التَّکْبیرُ وَالتَّهْلیلُ ، وَالتَّحْریمُ وَالتَّحْلیلُ ، وَالتَّنْزیلُ وَالتَّأْویلُ ،
و با فقدانِ تو تکبیرِ خدا و کلمه توحید، حرام و حلالِ دین، تنزیل و تأویلِ قرآن جملگى از بین رفت،
وَ ظَهَرَ بَعْدَکَ التَّغْییرُ وَالتَّبْدیلُ ، وَ الاِْلْحادُ وَالتَّعْطیلُ ،
و پس از تو تغییر و تبدیلِ (احکام)، کفر و اِلحاد و بى سرپرستی دین،
وَ الاَْهْوآءُ وَ الاَْضالیلُ ، وَ الْفِتَنُ وَ الاَْباطیلُ،
هوى و هو*س ها و گمراهی ها، فتنه ها و باطلها جملگى (برصفحه روزگار) ظاهر شد،
فَقامَ ناعیک َ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّک َ الرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ ،
پس پیکِ مرگ نزدِ قبرِ جدّت رسول خدا «که رحمتِ خدا بر او و آلِ او باد» ایستاد،
فَنَعاک َ إِلَیْهِ بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ ،قآئِلا یا رَسُولَ اللهِ
و با اشکِ ریزان خبر ِمرگِ تو را به وى داد، و گفت: اى رسولِ خدا!
قُتِلَ سِبْطُک َ وَ فَتاک َ، وَ اسْتُبیحَ أَهْلُک َ وَ حِماک َ،
دخترزاده جوانمردت شهید شد، خاندان و حَریمَت مُباح گردید،
وَ سُبِیَتْ بَعْدَک َ ذَراریک َ ، وَ وَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِک َ وَ ذَویک،
پس از تو فرزندانت به اسیرى رفتند، و وقایع ناگوارى به عترت و خانواده ات واردشد،
فَانْزَعَجَ الرَّسُولُ ، وَ بَکى قَلْبُهُ الْمَهُولُ،
پس(از شنیدنِ این خبر) رسول خدا پریشان گردید، و قلبش مضطرب بگریست،
وَ عَزّاهُ بِک َ الْمَلآئِکَةُ وَ الاَْنْبِیآءُ، وَ فُجِعَتْ بِک َ اُمُّک َ الزَّهْرآءُ،
و فرشتگان و انبیاء او را تعـزیت گفـتند، و مادرت زهـراء (از مصیبتِ تو) اندوهِناک شد،
وَ اخْتَلَفَتْ جُنُودُ الْمَلآئِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، تُعَزّی أَباک َ أَمیرَالْـمُـؤْمِنینَ،
و دسته های ملائکه مقرّبین در آمد و شد بودند، پدرت امیرمؤمنان را تعزیت میگفتند،
وَ اُقیمَتْ لَک َ الْمَـاتِمُ فی أَعْلا عِلِّیّینَ،
مجالسِ ماتم و سوگوارى برای تو در اعلاعلیّین برپا شد،
وَ لَطَمَتْ عَلَیْک َ الْحُورُ الْعینُ،
و حورالعین به جهت تو به سر و صورت زدند،
وَ بَکَتِ السَّمآءُ وَ سُکّانُها، وَ الْجِنانُ وَ خُزّانُها ، وَ الْهِضابُ وَ أَقْطارُها،
(در عزای تو) آسمان و ساکنانش، بهشت ها و نگهبانانش، کوه ها و کوهپایه ها،
وَ الْبِحارُ وَ حیتانُها، وَ الْجِنانُ وَ وِلْدانُها،
دریا ها و ماهیانش، فردوس ها و جوانانش،
وَ الْبَیْتُ وَ الْمَقامُ، وَ الْمَشْعَرُ الْحَرامُ، وَ الْحِـلُّ وَ الاِْحْرامُ،
کعبه و مقام ابراهیم، و مشعرالحرام ، و حلّ و حَرَم جملـگى گریستند،
أَللّـهُمَّ فَبِحُرْمَةِ هذَا الْمَکانِ الْمُنیفِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد،
بار خدایا! به حُرمتِ این مکانِ رفـیع ، بر محمّد و آلِ او رحمت فرست ،
وَاحْشُرْنی فی زُمْرَتِهِمْ، وَ أَدْخِلْنِى الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِمْ
و مرا در زمره آنان محشور فرما، و به شفاعت و وساطتِ آنها مرا داخلِ بهشت گردان،
أَللّهُمَّ إِنّی أَتَوَسَّلُ إِلَیْک یا أَسْرَعَ الْحاسِبینَ ، وَ یاأَکْرَمَ الاَْکْرَمینَ ،
بار خدایا! من به تو توسّل مى جویم اى سریعترینِ حسابگران، و اِى بخشنده ترینِ کَریمان،
وَ یاأَحْکَمَ الْحاکِمینَ، بِمُحَمَّدخاتَِمِ النَّبِیّینَ، رَسُولِکَ إِلَى الْعالَمینَ أَجْمَعینَ،
و اِى فرمانرواى حاکمان، به (حقِّ) محمّد آخرینِ پیامبران، و فرستاده تو بسوی تمامِ جهانیان،
وَ بِأَخیهِ وَابْنِ عَمِّهِ الاَْنْزَعِ الْبَطینِ، الْعالِمِ الْمَکینِ، عَلِىّ أَمیرِالْمُؤْمِنینَ،
وبه (حقِّ) برادرش و پسرعمویش آن بلند پیشانی، دانشمندِ عالى مرتبه، علىّ فرمانروای مؤمنان،
وَ بِفاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعـالَمینَ ، وَ بِالْحَسَنِ الزَّکِىِّ عِصْمَةِ الْمُتَّقینَ ،
و به (حقِّ) فاطمه سروَرِ بانوانِ جهان، و به (حقِّ)حسنِ مجتبى که پاک و مبرّا پناهگاه مُتّقین است،
وَ بِأَبی عَبْدِاللهِ الْحُسَیْنِ أَکْرَمِ الْمُسْتَشْهَدینَ ، وَ بِأَوْلادِهِ الْمَقْتُولینَ ،
و به (حقِّ) أبی عبدالله الحسین گرامیترینِ شهداء ، و به (حقِّ) فرزندانِ مقتولش،
وَ بِعِتْرَتِهِ الْمَظْلُومینَ ، وَ بِعَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعابِدینَ،
و خانواده مظلومش، و به (حقّ) على بن الحسین زیورِ عابدان،
وَ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىّ قِبْلَةِ الاَْوّابینَ ، وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّد أَصْدَقِ الصّادِقینَ،
و به محمّد بن على قبله توبه کنندگان، و جعفر بن محمّد راستگوترینِ صادقان،
وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَر مُظْهِرِ الْبَراهینِ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى ناصِرِالدّینِ،
و موسى بن جعفر آشکار کننده دلائل و براهین، و على بن موسى یاورِ دین،
وَ مُحَمَّدِبْنِ عَلِىّ قُدْوَةِ الْمُهْتَدینَ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّد أَزْهَدِ الزّاهِدینَ،
و محمّد بن على اُسوه و الگوی هدایت شوندگان، و على بن محمّد زاهدترینِ پارسایان،
وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىّ وارِثِ الْمُسْتَخْلَفینَ، وَالْحُجَّةِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعینَ،
و حسـن بن على وارثِ جانشینان ، و حُجّتِ خدا بر تمامِ آفریدگان،
أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدوَالِ مُحَمَّد الصّادِقینَ الاَْبَرّینَ ، الِ طه وَ یس ،
اینکه درود فرستى بر محمّد و آلِ او، آن راستگویانِ نیکوکار ، همان آلِ طه و یس،
وَ أَنْ تَجْعَلَنی فِى الْقِیامَةِ مِنَ الاْمِنینَ الْمُطْمَئِنّینَ،
و مرا در قیامت از کسانى قرار دهى که(از عذابِ تو) ایمن و با آرامشِ خاطرند،
الْفآئِزینَ الْفَرِحینَ الْمُسْتَبْشِرینَ، أَللّهُمَّ اکْتُبْنی فِى الْمُسْلِمینَ،
رستگار و مسرور و بشارت یافـته اند، بارخدایا! (نامِ) مـرا در زُمـره مسلـمین نگاشته،
وَأَلْحِقْنی بِالصّالِحینَ، وَاجْعَلْ لی لِسانَ صِدْق فِى الاْخِرینَ،
و مرا به صالحین ملحق فرما، و نامِ مرا بر زبان اُمّتهاى آتیه نیکو قرار ده،
وَانْصُرْنی عَلَى الْباغینَ، وَاکْفِنی کَیْدَ الْحاسِدینَ ،
و مـرا بر علـیه ظالمین یارى ده ، و از مکرِ حسـودان حفـظ فرما،
وَاصْرِفْ عَنّی مَکْرَ الْماکِرینَ، وَاقْبِضْ عَنّی أَیْدِىَ الظّالِمینَ،
و حیله حیله گران را از من برگردان ، و دست ستمکاران را از من (دور) نگهدار،
وَاجْمَعْ بَیْنی وَ بَیْنَ السّادَةِ الْمَیامینِ فی أَعْلا عِلِّیّینَ،
و بینِ من و آن سـرورانِ با میمنت در اعلاعلیّین جمع بفرما،
مَعَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیّینَ وَالصِّدّیقینَ
همراه باکسانیکه برآنها اِنعام فرمودى یعنى پیامبران و راستگویانِ درعمل
وَالشُّهَدآءِ وَالصّالِحینَ، بِرَحْمَتِک َ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ،
و گفتار و شهداء و نیکویان، به رحمتت اى مهربانترینِ مهربانان،
أَللّهُمَّ إِنّی اُقْسِمُ عَلَیْک َ بِنَبِیِّک َ الْمَعْصُومِ، وَ بِحُکْمِک َ الْمَحْتُومِ،
بار خدایا! تو را سوگند میدهم به حقّ پیامبرِ معصومت، و به حقّ حُکمِ حتمى و قطعى ات،
وَنَهْیِک َ الْمَکْتُومِ ، وَ بِهذَا الْقَبْرِ الْمَلْمُومِ ، الْمُوَسَّدِ
و به حقّ نهی پنهانى ات ، و بحقّ این آرامگاهى که مردم بر او گِرد مى آیند،
فی کَنَفِهِ الاِْمامُ الْمَعْصُومُ، الْمَقْتُولُ الْـمَظْلُومُ،
و این امامِ معصومِ مقتولِ مظلوم در جانبِ آن تکیه زده،
أَنْ تَکْشِفَ ما بی مِنَ الْغُمُومِ، وَ تَصْرِفَ عَنّی شَرَّ الْقَدَرِ الْمَحْتُومِ،
اینکه غم و غصّه ها را از من برطرف فرمائى، و شُرورِ قضا و قَدَرِ حتمى را از من برگردانى،
وَ تُجیرَنی مِنَ النّارِ ذاتِ السَّمُومِ،
و مرا از آتش(عذابت) که داراى بادهاى سوزان است پناه دهى (و نگاهدارى)،
أَللّــهُمَّ جَلِّلْنی بِنِعْمَتِک، وَ رَضِّنی بِقَسْمِک،
بارخدایا! مرا با نعمت خود بپوشان، و به عطایاى خود راضى وخوشحال فرما،
وَ تَغَمَّدْنی بِجُودِک َ وَ کَرَمِک، وَ باعِدْنی مِنْ مَکْرِک َ وَ نِقْمَتِک َ ،
و به جود و کَرَمَت مرا بپوشان، و از مکر و انتقام خود دورَم ساز،
أَللّهُمَّ اعْصِمْنی مِنَ الزَّلَلِ ، وَ سدِّدْنی فِى الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ،
بار خدایا مرا از لغزش و خطا حفظ فرما، و در گفتار و کردار به راه صحیح هدایتم فرما،
وَافْسَحْ لی فی مُدَّةِ الاَْجَلِ ، وَ أَعْفِنی مِنَ الاَْوْجاعِ وَالْعِلَلِ،
و در مدّت زندگى ام وسعت ده، و مرا از دردها و بیماریها عافیت بخش،
وَ بَلِّغْنی بِمَوالِىَّ وَ بِفَضْلِک َ أَفْضَلَ الاَْمَلِ،
مرا به موالى وسرورانم برسان و به فضل خویش مرا به بالاترینِ درجات آرزو شده نائل فرما،
أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَاقْبَلْ تَوْبَتی ،
بار خدایا بر محمّد و آلِ او رحمت فرست و توبه مرا قبول فرما،
ارْحَمْ عَبْرَتی ، وَ أَقِلْنی عَثْرَتی ، وَ نَفِّسْ کُرْبَتی ،
و بر اشکِ چشمم ترحّم نما، و لغزش مرا چشم پوشى فرما، و حُزن و اندوه مرا زائل کن،
َاغْفِرْلی خَطیئَتی، وَ َصْلِـحْ لی فی ذُرِّیَّتی،
و گناهم را برمن ببخشاى، و خاندان و نسلِ مرا برایم اصلاح فرما،
أَللّهُمَّ لاتَدَعْ لی فی هذَاالْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ، وَالْمَحَلِّ الْمُکَرَّمِ ذَنْباً إِلاّ غَفَرْتَهُ،
بار خدایا در این مشهدِ والامقام و در این محلّ گرامى، برایم وامَگُذار گناهى مگر آنکه ببخشى،
وَ لاعَیْباً إِلاّ سَتَرْتَهُ، وَ لاغَمّاً إِلاّ کَشَفْتَهُ،
و نه عیبى را مگر آنکه مستورنمائى، و نه غم و غصّه اى را مگر بر طرف فرمائى،
وَ لارِزْقاً إِلاّ بَسَطْتَهُ، وَ لاجاهاً إلاّ عَمَرْتَهُ،
و نه رزقى را مگر گسترش دهى ، ونه قدر و منزلتى را مگر باقى بدارى،
وَ لافَساداً إِلاّ أَصْلَحْتَهُ ، وَ لاأَمَلا إِلاّ بَلَّغْتَهُ،
و نه فسادى را مگر اصلاح فرمائى، و نه آرزوئى را مگرنائل کنى،
وَ لادُعآءً إِلاّ أَجَبْتَهُ، وَ لامَضیقاً إِلاّ فَرَّجْتَهُ،
و نه دعائى را مگر اجابت فرمائى، و نه تنگنائى را مگر بگشائى،
وَ لاشَمْلا إِلاّ َمَعْتَهُ، وَ لاأَمْراً إِلاّ أَتْمَمْتَهُ ،
و نه امور مُتشتّتى را مگر جمع و برقرار نمائى، و نه امرى را مگر تمام فرمائى،
وَ لامالا إِلاّ کَثَّرْتَهُ ، وَ لاخُلْقاً إِلاّ حَسَّنْتَهُ،
و نه مالى را مگر فراوانى بخشى، و نه خُلق و صفتى را مگر نیکو گردانى،
وَ لاإِنْفاقاً إِلاّ أَخْلَفْتَهُ ، وَ لاحالا إِلاّ عَمَرْتَهُ،
و نه انفاقى را مگر جایگزین فرمائى، و نه حالى را مگر آباد فرمائى،
وَ لاحَسُوداً إِلاّ قَمَعْتَهُ ، وَ لاعَدُوّاً إِلاّ أَرْدَیْتَهُ ،
و نه حسودى را مگر ذلیل نمائى، و نه دشمنى را مگر هلاک گردانى،
وَلاشَرّاً إِلاّ کَفَیْتَهُ، وَ لامَرَضاً إِلاّ شَفَیْتَهُ،
و نه شرّى را مگر منع فرمائى، و نه بیماریى را مگر شفا بخشى،
وَ لابَعیداً إِلاّ أَدْنَیْتَهُ، وَ لاشَعَثاً إِلاّ لَمَمْتَهُ،
و نه(امرِ) دورى را مگر (دردسترسم ) نزدیک فرمائى، و نه اختلالى را مگر (اصلاح) نمائى،
وَلا سُؤالا إِلاّ أَعْطَیْتَهُ، أَللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُک َ خَیْرَ الْعاجِلَةِ،
و نه خواسته اى را مگر عطا فرمائى، بار خدایا! من از تو درخواست میکنم خیرِ دنیا
وَ ثَوابَ الاْجِلَةِ، أَللّهُمَّ أَغْنِنی بِحَلالِک َ عَنِ الْحَرامِ،
و ثوابِ آخرت را، بار خدایا! مرا به سبب حلالت از حرام مستغنى کن،
وَ بِفَضْلِک َ عَنْ جَمیعِ الاَْنامِ، أَللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُک َ عِلْماً نافِعاً،
و به فضلت از جمیع خلق بى نیاز فرما، بار خدایا! از تو درخواست میکنم دانشى مفید،
وَ قَلْباً خاشِعاً، وَ یَقیناً شافِیاً، وَ عَمَلا زاکِیاً، وَصَبْراً جَمیلا،وَ أَجْراً جَزیلا،
قلبى خاشع، یقینى سلامت بخش ، عملى صالح و پاک ، صبرى زیبا ، و اجرى عظیم را ،
أَللّهُمَّ ارْزُقْنی شُکْرَ نِعْمَتِک َ عَلَىَّ، وَ زِدْ فی إِحْسانِک َ وَ کَرَمِک َ إِلَىَّ،
بار الها! شکر نعمتت بر من را روزیَم کن ، و احسان و کَرَمَت بر من زیاد فرما
وَاجْعَلْ قَوْلی فِى النّاسِ مَسْمُوعاً، وَ عَمَلی عِنْدَک َ مَرْفُوعاً،
و گفته مرا درمیان مردم شنوده نما ، و عمل مرا به نزد خویش بالا بَر،
وَ أَثَری فِى الْخَیْراتِ مَتْبُوعاً،وَعَدُوّی مَقْمُوعاً،
و سنّت باقیمانده مرا در امورِ خیر مورد پیروى قرارده ، و دشمنم را خوار و ذلیل گردان،
أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد الاَْخْیارِ، فی اناءِ اللَّیْلِ وَ أَطْرافِ النَّهارِ،
بار خدایا! بر محمّدوآلِ او که نیکانند، در تمامى لحظات شبانه روز رحمت فرست،
وَاکْفِنی شَرَّ الاَْشْرارِ، وَ طَهِّرْنی مِنَ الذُّنُوبِ وَ الاَْوْزارِ،َ
و مرا از شرّ بَدان محفوظ بدار، و از (کثافاتِ) گناهان و سنگینی و وَبال پاک و مبرّا گردان،
أَجِرْنی مِنَ النّارِ، وَ أَحِلَّنی دارَالْقَرارِ،
و از آتش (عذابت) پناهم ده، و در سراى جاوید وارد فرما،
وَ اغْفِرْلی وَ لِجَمیعِ إِخْوانی فیک َ وَأَخَواتِىَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ
و(گناهانِ) مرا و تمامى خواهران و برادران مؤمنِ مرا ببخشاى،
بِرَحْمَتِک َیاأَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
به رحمتت اى مهربانترین مهربانان.
پس از تمام شدن زیارت ، رو به قبله کن و دو رکعت نماز بجاى آور به این ترتیب که در رکعت اول بعد از حمد سوره انبیاء ، و در رکعت دوم بعد از حمد سوره حشر را بخوان و آنگاه در قنوت نماز بگو:

لا إِلهَ إِلّاَ اللَّهُ الْحَليمُ الْكَريمُ،
هيچ معبودى جز خداى بردبار و كريم نيست؛
لا إِلهَ إِلّاَ اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ،
هيچ معبودى جز خداى بلندمرتبه و بزرگ نيست،
لا إِلهَ إِلّاَ اللَّهُ رَبُّ السَّماواتِ السَّبْعِ،
هيچ معبودى نيست جز خدايى كه پروردگار آسمان‏ هاى هفت‏گانه
وَالْأَرَضينَ السَّبْعِ،
و زمين‏ هاى هفت‏گانه
وَما فيهِنَّ وَما بَيْنَهُنَّ، خِلافاً لِأَعْدائِهِ،
و آنچه در آن‏ها و ميان آن‏هاست؛ برخلاف دشمنانش،
وَتَكْذيباً لِمَنْ عَدَلَ بِهِ، وَ إِقْراراً لِرُبُوبِيَّتِهِ،
و تكذيب كسانى كه از او روى برتافته‏ اند، و اقرار به ربوبيّت او،
وَخُضُوعاً لِعِزَّتِهِ.
و خضوع در برابر عزّت او
اَلْأَوَّلُ بِغَيْرِ أَوَّلٍ، وَالْآخِرُ إِلى غَيْرِ آخِرٍ،
او اوّل و ابتدايى است كه آغاز ندارد، و آخرى است كه هيچ انتهايى ندارد
اَلظَّاهِرُ عَلى كُلِّ شَيْ‏ءٍ بِقُدْرَتِهِ،
و او،غلبه دارد بر هر چيز به سبب قدرتش،
اَلْباطِنُ دُونَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ بِعِلْمِهِ وَلُطْفِهِ،
و با دانش و دقّتش از درون هر چيز آگاه است.
لاتَقِفُ الْعُقُولُ عَلى كُنْهِ عَظَمَتِهِ،
عقل ‏ها بر كُنه بزرگى و عظمت او راه ندارند.
وَلاتُدْرِكُ الْأَوْهامُ حَقيقَةَ ماهِيَّتِهِ،
و اوهام حقيقت ذات او را درك نمى‏ كنند،
وَلاتَتَصَوَّرُ الْأَنْفُسُ مَعانِيَ كَيْفِيَّتِهِ،
و جان ‏ها كيفيّت و چگونگى او را نمى‏ توانند درك كنند،
مُطَّلِعاً عَلَى الضَّمائِرِ، عارِفاً بِالسَّرائِرِ،
بر اُمور نهانى آگاه و بر پنهانى‏ ها آشنا است؛
يَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَما تُخْفِي الصُّدُورُ.
خيانت چشم ‏ها و آن چه در سينه‏ ها پنهان است را مى‏ داند.
أَللَّهُمَّ إِنّي اُشْهِدُكَ عَلى تَصْديقي
خدايا؛ تو را گواه مى‏ گيرم بر تصديقم نسبت
رَسُولَكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ،
به پيامبرت كه درود خدا بر او و آل او باد
وَايماني بِهِ، وَعِلْمي بِمَنْزِلَتِهِ،
و ايمانم به او؛ و آگاهيم نسبت به مقام و منزلتش؛
وَإِنّي أَشْهَدُ أَنَّهُ النَّبِيُّ الَّذي نَطَقَتِ الْحِكْمَةُ بِفَضْلِهِ،
و شهادت مى‏ دهم كه همانا او پيامبرى است كه حكمت به فضل و دانش او گويا گشت،
وَبَشَّرَتِ الْأَنْبِياءُ بِهِ،وَدَعَتْ إِلَى الْإِقْرارِ بِما جاءَ بِهِ
و پيامبران به آمدن او بشارت دادند. و دعوت به اقرار به آن چه آورده است، كردند
وَحَثَّتْ عَلى تَصْديقِهِ بِقَوْلِهِ تَعالى
و تشويق به تصديقش نمودند؛ همان گونه كه خداوند فرمود:
اَلَّذي يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْريةِ وَالْإِنْجيلِ
«كسى است كه نامش را در تورات و انجيل نوشته شده مى‏ يابند،
يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهيهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ
او آن‏ها را به كارهاى نيكو امر مى‏ كند و از كارهاى زشت بازمى‏ دارد
وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ
و پاك‏ها را براى آن‏ها حلال مى‏ كند، و آلودگى‏ ها و پليدى‏ ها را براى آن‏ها حرام مى‏ نمايد
وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلالَ الَّتي كانَتْ عَلَيْهِمْ
؛ و برمى‏ دارد از دوش ايشان سنگينى و بار گران و غل و زنجيرى را كه بر گردن دارند».
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ رَسُولِكَ إِلَى الثَّقَلَيْنِ،
پس، درود فرست بر محمّد رسول و فرستاده‏ ات به سوى جنّ و انس
وَسَيِّدِ الْأَنْبِياءِ الْمُصْطَفَيْنَ،
و سيّد و سرور انبياى برگزيده‏ ات؛
وَعَلى أَخيهِ وَابْنِ عَمِّهِ اللَّذَيْنِ لَمْ يُشْرِكا بِكَ طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً،
و درود فرست بر برادرش و پسرعمويش، آن دو كه حتّى براى يك لحظه و يك چشم به هم زدن براى تو شرك نورزيدند؛
وَعَلى فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ.
و بر فاطمه زهرا، سيّده و سرور زن‏هاى جهانيان.
وَعَلى سَيِّدَيْ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ،
و بر دو سرور جوانان اهل بهشت، حسن و حسين،
صَلاةً خالِدَةَ الدَّوامِ، عَدَدَ قَطْرِ الرِّهامِ،
درودى كه جاودانى و دايمى باشد؛ به تعداد قطره‏ هاى باران،
وَزِنَةَ الْجِبالِ وَالْآكامِ ما أَوْرَقَ السَّلامُ،
و به سنگينى كوه ‏ها و تپّه‏ ها تا وقتى كه سلام برگ (و نتيجه) مى‏ دهد؛
وَاخْتَلَفَ الضِّياءُ وَالظَّلامُ،وَعَلى آلِهِ الطَّاهِرينَ،
و تا وقتى كه نور و ظلمت (شب و روز) در رفت و آمدند؛ و سلام بر آل پاك او،
اَلْأَئِمَّةِ الْمُهْتَدينَ، اَلذَّائِدينَ عَنِ الدّينِ،
امامان هدايت شده – آن مدافعان دين
عَلِيٍّ وَمُحَمَّدٍ وَجَعْفَرٍ وَمُوسى وَعَلِيٍّ وَمُحَمَّدٍ
يعنى على و محمّد و جعفر و موسى و على و محمّد
وَعَلِيٍّ وَالْحَسَنِ وَالْحُجَّةِ الْقُوَّامِ بِالْقِسْطِ وَسُلالَةِ السِّبْطِ.
و على و حسن و حجّت ؛ كه بپادارندگان عدالت و قسط اند، و از نسل سبط پيامبرند.
أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هذَا الْإِمامِ،
خدايا؛ از تو مى‏ خواهم به حق اين امام
فَرَجاً قَريباً، وَصَبْراً جَميلاً، وَنَصْراً عَزيزاً،
گشايش نزديك، و صبر جميل، و يارى باعزّت،
وَغِنىً عَنِ الْخَلْقِ، وَثَباتاً فِي الْهُدى،
و بى‏ نيازى از خلق، و پايدارى در هدايت،
وَالتَّوْفيقَ لِما تُحِبُّ وَتَرْضى، وَرِزْقاً واسِعاً حَلالاً،
و توفيق بر آنچه آن را دوست دارى و مى‏ پسندى؛ و رزق و روزى گسترده، حلال،
طَيِّباً مَريئاً، دارّاً سائِغاً، فاضِلاً مُفَضِّلاً،
پاك، و گوارا، قطع نشدنى، خوش‏گوار، فراوان
صَبّاً صَبّاً، مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَلا نَكَدٍ وَلا مِنَّةٍ مِنْ أَحَدٍ،
، زياد شده و پيوسته ريزان بدون زحمت و سختى، و بى‏ هيچ منّتى از كسى،
وَعافِيَةً مِنْ كُلِّ بَلاءٍ وَسُقْمٍ وَمَرَضٍ،
و مصون از هر بلا و بيمارى و مريضى،
وَالشُّكْرَ عَلَى الْعافِيَةِ وَالنَّعْماءِ،
و شكرگزارى بر سلامت و عافيت و نعمت را به من عنايت كنى.
وَإِذا جاءَ الْمَوْتُ فَاقْبِضْنا عَلى أَحْسَنِ
و هنگامى كه مرگ فرا رسيد جان ما را در بهترين حال
ما يَكُونُ لَكَ طاعَةً، عَلى ما أَمَرْتَنا مُحافِظينَ،
از نظر اطاعت و فرمانبردارى بگير؛ در حالتى كه رعايت كننده و اجرا كننده فرامين تو باشيم؛
حَتَّى تُؤَدِّيَنا إِلى جَنَّاتِ النَّعيمِ، بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
تا اين كه ما را به بهشت پرنعمت برسانى؛ به رحمتت، اى مهربان‏ترين مهربانان؛
أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ،
خدايا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست،
وَأَوْحِشْني مِنَ الدُّنْيا، وَآنِسْني بِالْآخِرَةِ،
و مرا از دنيا وحشت‏ زده و با آخرت مأنوس گردان؛
فَإِنَّهُ لايُوْحِشُ مِنَ الدُّنْيا إِلّا خَوْفُكَ ،
چرا كه به هراس از دنيا نمى‏ اندازد مگر هراس از تو؛
وَلا يُؤْنِسُ بِالْآخِرَةِ إِلّا رَجاؤُكَ .
و با آخرت مأنوس نمى‏ سازد مگر اميد به تو
أَللَّهُمَّ لَكَ الْحُجَّةُ لا عَلَيْكَ، وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكى لا مِنْكَ،
خدايا؛ حجّت و برهان به نفع توست، نه بر ضرر تو؛ و شِكوه‏ ها به سوى توست، نه شِكوه از تو باشد؛
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ،وَأَعِنّي عَلى نَفْسِيَ الظَّالِمَةِ الْعاصِيَةِ
پس، درود فرست بر محمّد و آل او؛ و مرا بر نفس ستمگر و سركشم،
وَشَهْوَتِيَ الْغالِبَةِ ، وَاخْتِمْ لي بِالْعافِيَةِ.
و بر شهوت چيره شونده‏ ام يارى نما؛ و با عافيت كارم را به پايان برسان.
أَللَّهُمَّ إِنَّ اسْتِغْفاري إِيَّاكَ وَأَنَا مُصِرٌّ عَلى ما نَهَيْتَ قِلَّةُ حَياءٍ،
خدايا؛ همانا طلب آمرزشم از تو، در حالى كه بر آن چه از من نهى فرمودى پافشارى مى‏ كنم، از كمى حيا و شرم من است،
وَتَرْكِيَ الْإِسْتِغْفارَ مَعَ عِلْمي بِسَعَةِ
و ترك كردن من استغفار را، با علم من به گسترش
حِلْمِكَ تَضْييعٌ لِحَقِّ الرَّجاءِ.
بردبارى تو، از بين‏ برندۀ حقّ اميدوارى است
أَللَّهُمَّ إِنَّ ذُنُوبي تُؤْيِسُني أَنْ أَرْجُوكَ،
بارالها؛ همانا گناهانم مرا از اميدوار بودن به تو نااميد ساخته،
وَ إِنَّ عِلْمي بِسَعَةِ رَحْمَتِكَ يَمْنَعُني أَنْ أَخْشاكَ،
و علم من بر زيادى رحمتت مرا از هراس از تو باز مى‏ دارد؛
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَصَدِّقْ رَجائي لَكَ،
پس درود فرست بر محمّد و آل محمّد، و اميد مرا بر خودت صادق و به جا و به مورد قرار بده،
وَكَذِّبْ خَوْفي مِنْكَ، وَكُنْ لي عِنْدَ أَحْسَنِ ظَنّي بِكَ،
و ترسم را از تو بى‏ مورد و بى‏ جا فرما، و براى من آن گونه كه به تو خوش‏ گمان هستم باش؛
يا أَكْرَمَ الْأَكْرَمينَ. أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ،
اى كريم‏ترين كريم ‏ها. خدايا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست،
وَأَيِّدْني بِالْعِصْمَةِ،وَأَنْطِقْ لِساني بِالْحِكْمَةِ،
و مرا با بازداشتن از گناه تأييد كن، و زبانم را به حكمت گويا نما،
وَاجْعَلْني مِمَّنْ يَنْدَمُ عَلى ما ضَيَّعَهُ في أَمْسِهِ،
و مرا از كسانى قرار ده كه بر گذشته ضايع‏ شدۀ خود پشيمان‏اند؛
وَلايَغْبَنُ حَظَّهُ في يَوْمِهِ، وَلايَهِمُّ لِرِزْقِ غَدِهِ.
و نسبت به بهره امروزشان مغبون نگشته‏ اند؛ و اهتمامى به روزى فردا ندارند.
أَللَّهُمَّ إِنَّ الْغَنِىَّ مَنِ اسْتَغْنى بِكَ وَافْتَقَرَ إِلَيْكَ،
بار الها؛ دارا كسى است كه به واسطه تو بى‏ نيازى بجويد و خود را نيازمند تو بداند؛
وَالْفَقيرَ مَنِ اسْتَغْنى بِخَلْقِكَ عَنْكَ،
و نيازمند و فقير، كسى است كه به جاى تو از خلق و آفريدگانت بى‏ نيازى بجويد؛
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَغْنِني عَنْ خَلْقِكَ بِكَ،
پس، بر محمّد و آل محمّد درود بفرست، و مرا به وسيلۀ خودت از آفريدگانت بى‏ نياز گردان،
وَاجْعَلْني مِمَّنْ لايَبْسُطُ كَفّاً إِلّا إِلَيْكَ.
و مرا از كسانى قرار ده كه دستش را جز به سوى تو دراز نكند.
أَللَّهُمَّ إِنَّ الشَّقِيَّ مَنْ قَنَطَ وَأَمامَهُ التَّوْبَةُ،
بار خدايا؛ به راستى، بدبخت و بد عاقبت كسى است كه نا اُميد باشد از درگاه تو در حالى كه پيش رويش توبه
وَوَراءَهُ الرَّحْمَةُ،وَ إِنْ كُنْتُ ضَعيفَ الْعَمَلِ
و پشت سرش رحمت باشد، و گر چه من داراى ضعف و سستى در عمل به دستوراتت هستم،
فَإِنّي في رَحْمَتِكَ قَوِيُّ الْأَمَلِ،
ليكن نسبت به رحمت تو آرزو و اميدم قوى است؛
فَهَبْ لي ضَعْفَ عَمَلي لِقُوَّةِ أَمَلي.
پس ضعف رفتارم را به خاطر قوّت آرزو و اميدم بر من ببخشاى.
أَللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ ما في عِبادِكَ مَنْ هُوَ أَقْسى قَلْباً مِنّي،
خدايا؛ اگر در بين بندگانت سنگدل‏ تر از من
وَأَعْظَمُ مِنّي ذَنْباً،فَإِنّي أَعْلَمُ أَنَّهُ
و گناهكارتر از من سراغ نداشته باشى؛ من هم به خوبى مى‏ دانم
لا مَوْلى أَعْظَمُ مِنْكَ طَوْلاً، وَأَوْسَعُ رَحْمَةً وَعَفْواً،
كه مولا و سرورى بخشنده‏ تر، و داراى رحمت و عفو و بخشش فراگيرتر از تو وجود ندارد؛
فَيامَنْ هُوَ أَوْحَدُ في رَحْمَتِهِ، إِغْفِرْ لِمَنْ لَيْسَ بِأَوْحَدَ في خَطيئَتِهِ.
پس، اى كسى كه در رحمتش بى‏ نظير است، بيامرز؛ كسى را كه در گناهش تنها و يكّه‏ تاز نيست.
أَللَّهُمَّ إِنَّكَ أَمَرْتَنا فَعَصَيْنا، وَنَهَيْتَ فَمَا انْتَهَيْنا،
بار الها؛ تو به ما دستور دادى ولى نافرمانى كرديم؛ و ما را بازداشتى ولى اجتناب نكرديم؛
وَذَكَّرْتَ فَتَناسَيْنا،وَبَصَّرْتَ فَتَعامَيْنا،
و يادآورى كردى، و ما خود را به فراموشى زديم؛ و ما را بينا كردى، ولى ما خود را به كورى زديم؛
وَحَذَّرْتَ فَتَعَدَّيْنا،
و ما را بر حذر داشتى، و ما تجاوز كرديم؛
وَما كانَ ذلِكَ جَزاءَ إِحْسانِكَ إِلَيْنا،
و به خوبى مى‏ دانم كه اين كارها پاداش احسان و نيكى تو نسبت به ما نمى‏ باشد؛
وَأَنْتَ أَعْلَمُ بِما أَعْلَنَّا وَأَخْفَيْنا، وَأَخْبَرُ بِما نَأْتي وَما أَتَيْنا،
و تو بهتر از ما، از كرده‏ هاى پنهان و آشكارمان آگاهى؛ و آن چه را انجام خواهيم داد و در گذشته انجام داده‏ ايم بهتر مى‏ دانى؛
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ،
پس، بر محمّد و آل محمّد درود بفرست
وَلا تُؤاخِذْنا بِما أَخْطَأْنا وَنَسينا، وَهَبْ لَنا حُقُوقَكَ لَدَيْنا،
و ما را مؤاخذه مكن به جهت گناهان و اشتباهات و فراموش كارى‏ هاى‏ مان و هر حقّى كه بر گردن ما دارى ببخش؛
وَأَتِمَّ إِحْسانَكَ إِلَيْنا، وَأَسْبِلْ رَحْمَتَكَ عَلَيْنا.
و احسان و نيكى‏ هايت را بر ما كامل و تمام گردان؛ و رحمتت را بر ما سرازير كن
أَللَّهُمَّ إِنَّا نَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِهذَا الصِّدّيقِ الْإِمامِ،
بار الها؛ ما، به واسطه اين امام صدّيق و راستگوى راستين، به تو توسّل مى‏ جوييم
وَنَسْأَلُكَ بِالْحَقِّ الَّذي جَعَلْتَهُ لَهُ، وَلِجَدِّهِ رَسُولِكَ،
و از تو درخواست مى‏ كنيم به خاطر حقّى كه مخصوص او قرار دادى و مخصوص جدّش رسول خودت
وَلِأَبَوَيْهِ عَلِيٍّ وَفاطِمَةَ أَهْلِ بَيْتِ الرَّحْمَةِ،
و مخصوص پدرش على و مادرش فاطمه، آن اهل بيت رحمت قرار دادى؛
إِدْرارَ الرِّزْقِ الَّذي بِهِ قِوامُ حَياتِنا،
رزق و روزى ما را كه پابرجائى زندگى‏ مان افزون گردان؛
وَصَلاحُ أَحْوالِ عِيالِنا،
و اصلاح امور خانواده‏ مان به آن بستگى دارد،
فَأَنْتَ الْكَريمُ الَّذي تُعْطي مِنْ سَعَةٍ،
زيرا تو كريم و بزرگوارى هستى كه با توانگرى مى‏ بخشى
وَتَمْنَعُ مِنْ قُدْرَةٍ،وَنَحْنُ نَسْأَلُكَ مِنَ الرِّزْقِ
و از روى قدرت باز مى‏ دارى؛ و ما از رزق و روزى،
ما يَكُونُ صَلاحاً لِلدُّنْيا، وَبَلاغاً لِلْآخِرَةِ.
مقدارى مى‏ خواهيم كه موجب صلاح دنيا و وسيلۀ سعادت آخرت ما شود
أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ،
بار خدايا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَاغْفِرْ لَنا وَلِوالِدَيْنا، وَلِجَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ،
و ما و پدر و مادر ما، و تمام زنان و مردان مؤمن
وَالْمُسْلِمينَ وَالْمُسْلِماتِ،اَلْأَحْياءِ مِنْهُمْ وَالْأَمْواتِ،
و مسلمان را بيامرز كه زنده و يا مرده‏ اند؛
وَآتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً ، وَقِنا عَذابَ النَّارِ.
و در دنيا و آخرت، به ما خير و نيكى عطا فرما، و از جهنّم نگاه دار.
وقتى قنوتت تمام شد، ركوع و سجده نموده و مى‏ نشينى و تشهّد و سلام نماز را انجام مى‏ دهى و پس از آن كه تسبيح حضرت زهرا عليها السلام را گفتى، دو طرف صورتت را خاك‏ آلود نموده و چهل بار بگو:
«سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ للَّهِِ وَلا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ»
«خدا منزّه است، ستايش ويژه اوست، و جز او معبودى نيست، و او بزرگ است».
سپس از خداى تعالى بخواه كه تو را از ارتكاب گناه باز دارد، و از عذاب خود نجات دهد و ببخشد، و توفيق انجام كارهاى نيك كه موجب تقرّب به خدا مى‏ شود و باعث جلب رضايت او مى‏ گردد و پذيرش آن‏ها را عطا كند. آنگاه نزد سر مطهّر بايست و دو ركعت نماز مانند نمازى كه پيش از اين گفتيم به جاى آور و پس از نماز، خود را به روى قبر مطهّر بينداز و آن را ببوس و بگو:
زادَ اللَّهُ في شَرَفِكُمْ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ
«خداوند شرافت شما را بيفزايد، و سلام و رحمت و بركات خداوند نيز به طور دايم نثار شما باد».