فرهنگ در پایتخت خوشنویسان ایران عطری از طبیعت و تمدن در کنار هم دارد.
ساکنین قزوین به زبان فارسی، با گویش قزوینی صحبت می‌کنند همچنین در مناطقی از استان زبان ترکی، کردی و لری شنیده می‌شود که صاحبان این زبان‌ها مهاجران شهرهای مختلف ایران به قزوین هستند.
از مشخصه‌های بارز فرهنگ، سبک لباس پوشیدن اهالی آن منطقه است که اعتقادات و شرایط آب و هوایی بر آن تاثیرگذار است. در گذشته پوشش مردان قزوین تشکیل شده بود از کلاه (که با توجه به وضعیت اقتصادی افراد جنس‌های متفاوتی داشته)، پیراهن سفید و ساده، تن پوشی به نام ارخالق که پیراهنی جلو باز و بسیار بلند بوده، شلوارهای گشاد و ساده و پاپوش‌شان گیوه‌هایی به اسم جوراب، آجیده و ملکی بوده است. لباس زنان قزوینی شامل؛ شلیته، یل که از جنس پارچه تافته با ۱۸ دکمه فلزی، زیر شلیته‌ها شلوار سیاه می‌پوشیدند که در قسمت مچ پا تنگ و بالای آن گشاد بوده و پاپوش زنان گیوه‌های ظریف و کفش‌های چرمی بوده است؛ با پیشرفت شهرنشینی در استان، به ندرت لباس محلی این منطقه را می‌توان بر تن ساکنانش دید.
ساکنین قزوین به زبان فارسی، با گویش قزوینی صحبت می‌کنند همچنین در مناطقی از استان زبان ترکی، کردی و لری شنیده می‌شود که صاحبان این زبان‌ها مهاجران شهرهای مختلف ایران به قزوین هستند.
از مشخصه‌های بارز فرهنگ، سبک لباس پوشیدن اهالی آن منطقه است که اعتقادات و شرایط آب و هوایی بر آن تاثیرگذار است. در گذشته پوشش مردان قزوین تشکیل شده بود از کلاه (که با توجه به وضعیت اقتصادی افراد جنس‌های متفاوتی داشته)، پیراهن سفید و ساده، تن پوشی به نام ارخالق که پیراهنی جلو باز و بسیار بلند بوده، شلوارهای گشاد و ساده و پاپوش‌شان گیوه‌هایی به اسم جوراب، آجیده و ملکی بوده است. لباس زنان قزوینی شامل؛ شلیته، یل که از جنس پارچه تافته با ۱۸ دکمه فلزی، زیر شلیته‌ها شلوار سیاه می‌پوشیدند که در قسمت مچ پا تنگ و بالای آن گشاد بوده و پاپوش زنان گیوه‌های ظریف و کفش‌های چرمی بوده است؛ با پیشرفت شهرنشینی در استان، به ندرت لباس محلی این منطقه را می‌توان بر تن ساکنانش دید.
آخرین ویرایش:
