فرزند به دنیا نیامده ی من!
این کلمات، آرام ترین کلماتی هستند که پدر برای تو می نویسد که آرامش، بهترین نعمتی است که می شود به آدم ها هدیه داد و تنها چیزی است که گران قیمت است و خریدنی هم نیست.
بابا جان!
خودت را خیلی دوست داشته باش که هیچ کس و هیچ چیز، به اندازه ی خودت، در شب هایی که به بیداری می گذرند و روزهایی که به خواب می گذرند، کنار تو نخواهد ایستاد و تو را درک نخواهد کرد.
عزیزم!
روزهایی خواهند آمد که تو را ناراحت خواهند کرد، خیلی ناراحت. به قدری که دست هایت یخ می زنند، زانو هایت شل می شوند و دست هایت روی بدنت سنگینی می کنند. اما بدان که هیچ آسمانی در هیچ جای دنیا، همیشه ابری نمانده، که تیره ترین ابرها هم، چند روزی بیشتر دوام نمی آورند.
عزیز دل بابا!
در زندگی تو، درست مثل یک اتوبان، آدم می آید و آدم می رود و هیچ کدامشان هم ماندنی نیستند، حتی خود من!
اما تو تک تک آدم ها را دوست داشته باش! نه به خاطر این که تمام آن ها دوست داشتنی هستند، نه. فقط به این خاطر که تو لایق قشنگ ترین حس های دنیا هستی و هیچ حسی جز دوست داشتن تمام آدم ها، زیبا نیست.
بابا به قربانت!
نه صفر باش نه صد. نه گرم باش نه سرد. نه با شرقی ها راه برو، نه به غربی ها دل ببند. که من با چشم های خودم دیده ام که آدم های موفق، آدم هایی هستند که به اعتقاداتی که دارند، شک دارند و میانه روی می کنند.
فدای تو بشوم!
برای کسی بمیر که برای تو تب می کند، که هیچ راه یکطرفه ای قشنگ نیست. من این راه را بارها رفته ام و همیشه به بن بستی پر از درد خورده ام.
عزیزم!
با هیچ کسی بحث نکن! سعی نکن کسی را عوض بکنی، یا به زور عقیده ات را به او بفهمانی، آدم ها از یک سنی به بعد تصمیم می گیرند که به هیچ وجه عوض نشوند، چرا که دیگر نه زمانی برای عوض شدن دارند، نه توانی برای تغییر عقاید.
بابا جان!
مبادا با کسی درد و دل بکنی! آدم جماعت وقتی درد های تو را می شناسد، احساس خدایی می کند، تا چند روز به تو محبت می کند اما بعد از چند روز تبدیل می شود به یک خدای بی احساس.
عزیزم!
تا می توانی از ریاضیات، حساب و کتاب و منطق فاصله بگیر، که من هر آنکه سرش به تنش می ارزید را، در راه احساس دیدم، نه منطق! منطق تنها وسیله ایست که باعث می شود تو احساساتت را در راه های اشتباه و آدم های اشتباه، خرج نکنی.
بابا قربانت بشود،
می خواستم خیلی برای تو بنویسم، بگویم که زندگی چنان است و چنین است و این کار را بکن و آن کار را نکن، اما با خودم فکر کردم که زندگی را فقط باید زندگی کرد تا ارزش لحظه هایش را خوب فهمید.
دوستت دارم بابا جان!
همیشه قوی ترین فرد دنیا باش،
حتی اگر تنها ترین آدم روی زمین، تو بودی.
پرهام جعفری
این کلمات، آرام ترین کلماتی هستند که پدر برای تو می نویسد که آرامش، بهترین نعمتی است که می شود به آدم ها هدیه داد و تنها چیزی است که گران قیمت است و خریدنی هم نیست.
بابا جان!
خودت را خیلی دوست داشته باش که هیچ کس و هیچ چیز، به اندازه ی خودت، در شب هایی که به بیداری می گذرند و روزهایی که به خواب می گذرند، کنار تو نخواهد ایستاد و تو را درک نخواهد کرد.
عزیزم!
روزهایی خواهند آمد که تو را ناراحت خواهند کرد، خیلی ناراحت. به قدری که دست هایت یخ می زنند، زانو هایت شل می شوند و دست هایت روی بدنت سنگینی می کنند. اما بدان که هیچ آسمانی در هیچ جای دنیا، همیشه ابری نمانده، که تیره ترین ابرها هم، چند روزی بیشتر دوام نمی آورند.
عزیز دل بابا!
در زندگی تو، درست مثل یک اتوبان، آدم می آید و آدم می رود و هیچ کدامشان هم ماندنی نیستند، حتی خود من!
اما تو تک تک آدم ها را دوست داشته باش! نه به خاطر این که تمام آن ها دوست داشتنی هستند، نه. فقط به این خاطر که تو لایق قشنگ ترین حس های دنیا هستی و هیچ حسی جز دوست داشتن تمام آدم ها، زیبا نیست.
بابا به قربانت!
نه صفر باش نه صد. نه گرم باش نه سرد. نه با شرقی ها راه برو، نه به غربی ها دل ببند. که من با چشم های خودم دیده ام که آدم های موفق، آدم هایی هستند که به اعتقاداتی که دارند، شک دارند و میانه روی می کنند.
فدای تو بشوم!
برای کسی بمیر که برای تو تب می کند، که هیچ راه یکطرفه ای قشنگ نیست. من این راه را بارها رفته ام و همیشه به بن بستی پر از درد خورده ام.
عزیزم!
با هیچ کسی بحث نکن! سعی نکن کسی را عوض بکنی، یا به زور عقیده ات را به او بفهمانی، آدم ها از یک سنی به بعد تصمیم می گیرند که به هیچ وجه عوض نشوند، چرا که دیگر نه زمانی برای عوض شدن دارند، نه توانی برای تغییر عقاید.
بابا جان!
مبادا با کسی درد و دل بکنی! آدم جماعت وقتی درد های تو را می شناسد، احساس خدایی می کند، تا چند روز به تو محبت می کند اما بعد از چند روز تبدیل می شود به یک خدای بی احساس.
عزیزم!
تا می توانی از ریاضیات، حساب و کتاب و منطق فاصله بگیر، که من هر آنکه سرش به تنش می ارزید را، در راه احساس دیدم، نه منطق! منطق تنها وسیله ایست که باعث می شود تو احساساتت را در راه های اشتباه و آدم های اشتباه، خرج نکنی.
بابا قربانت بشود،
می خواستم خیلی برای تو بنویسم، بگویم که زندگی چنان است و چنین است و این کار را بکن و آن کار را نکن، اما با خودم فکر کردم که زندگی را فقط باید زندگی کرد تا ارزش لحظه هایش را خوب فهمید.
دوستت دارم بابا جان!
همیشه قوی ترین فرد دنیا باش،
حتی اگر تنها ترین آدم روی زمین، تو بودی.
پرهام جعفری
آخرین ویرایش توسط مدیر: