- Nov
- 391
- 2,372
- 103
- 21
تیمی از محققان دانشگاه کالیفرنیا توانسته‌اند ترکیبی پپتیدی ایجاد کنند که می‌تواند با یک نوع پروتئین به نام MYC پیوند یا تعامل داشته باشد. کنترل این پروتئین که نقش مهمی در تکثیر سلول‌های سرطانی دارد، می‌تواند راهی برای جلوگیری از گسترش بیماری در بدن به ارمغان بیاورد.
پروتئین MYC بخشی از فعالیت سلولی سالم است. اما زمانی که سلول‌های سرطانی رشد می‌کنند، این نوع پروتئین به نام MYC از بین می‌رود و از نقش طبیعی و کنترل‌شده خود خارج می‌شود و به گسترش سرطان کمک می‌کند. اکنون، دانشمندان ممکن است راهی برای جلوگیری از این اتفاق پیدا کرده باشند.
پروتئین MYC بی‌شکل است. این امر شناسایی مؤثر MYC و حفظ رفتار طبیعی آن را برای داروها دشوار می‌کند. تیمی از دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید (UCR) توانسته‌اند ترکیبی پپتیدی ایجاد کنند که می‌تواند با MYC پیوند یا تعامل داشته باشد و به کنترل مجدد آن کمک کند.
یکی از محققان این تیم می‌گوید: «پروتئین MYC شباهت کمتری به غذای سلول‌های سرطانی دارد و بیشتر شبیه استروئیدی است که رشد سریع سرطان را تقویت می‌کند. به همین دلیل است که MYC در 75 درصد موارد سرطان در انسان مقصر شناخته می‌شود.»
به‌طور معمول، فعالیت MYC به شدت کنترل می‌شود. اما در سلول‌های سرطانی، این پروتئین بیش‌فعال می‌شود و عملکرد درستی ندارد. محققان توانسته‌اند مقادیر کمی از ساختاری را که MYC دارد، مطالعه کنند. آنها مجموعه‌ای از پپتیدها ایجاد کردند، و به‌طور مشخص، یکی از این پپتیدها، NT-B2R است که در غیرفعال کردن MYC مهارت خاصی دارد.
محققان، آزمایش‌هایی را با استفاده از کشت سلول‌های سرطانی مغز انسان انجام داده‌اند که نشان می‌دهد NT-B2R با موفقیت به MYC متصل شده و در نهایت متابولیسم و تکثیر سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد. این اتفاق کمی شبیه این است که دست‌های کسی را از پشت ببندید و او را از انجام هر کاری بازدارید. کلید این پیشرفت، کار قبلی برخی از همان محققان بود که تشخیص دادند با تغییر ساختار و شکل پپتیدها، این مولکول‌ها در تعامل با پروتئین‌های بی‌شکل مانند MYC بهتر عمل می‌کنند.
منبع: دیجیاتو
پروتئین MYC بخشی از فعالیت سلولی سالم است. اما زمانی که سلول‌های سرطانی رشد می‌کنند، این نوع پروتئین به نام MYC از بین می‌رود و از نقش طبیعی و کنترل‌شده خود خارج می‌شود و به گسترش سرطان کمک می‌کند. اکنون، دانشمندان ممکن است راهی برای جلوگیری از این اتفاق پیدا کرده باشند.
پروتئین MYC بی‌شکل است. این امر شناسایی مؤثر MYC و حفظ رفتار طبیعی آن را برای داروها دشوار می‌کند. تیمی از دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید (UCR) توانسته‌اند ترکیبی پپتیدی ایجاد کنند که می‌تواند با MYC پیوند یا تعامل داشته باشد و به کنترل مجدد آن کمک کند.
یکی از محققان این تیم می‌گوید: «پروتئین MYC شباهت کمتری به غذای سلول‌های سرطانی دارد و بیشتر شبیه استروئیدی است که رشد سریع سرطان را تقویت می‌کند. به همین دلیل است که MYC در 75 درصد موارد سرطان در انسان مقصر شناخته می‌شود.»
به‌طور معمول، فعالیت MYC به شدت کنترل می‌شود. اما در سلول‌های سرطانی، این پروتئین بیش‌فعال می‌شود و عملکرد درستی ندارد. محققان توانسته‌اند مقادیر کمی از ساختاری را که MYC دارد، مطالعه کنند. آنها مجموعه‌ای از پپتیدها ایجاد کردند، و به‌طور مشخص، یکی از این پپتیدها، NT-B2R است که در غیرفعال کردن MYC مهارت خاصی دارد.
محققان، آزمایش‌هایی را با استفاده از کشت سلول‌های سرطانی مغز انسان انجام داده‌اند که نشان می‌دهد NT-B2R با موفقیت به MYC متصل شده و در نهایت متابولیسم و تکثیر سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد. این اتفاق کمی شبیه این است که دست‌های کسی را از پشت ببندید و او را از انجام هر کاری بازدارید. کلید این پیشرفت، کار قبلی برخی از همان محققان بود که تشخیص دادند با تغییر ساختار و شکل پپتیدها، این مولکول‌ها در تعامل با پروتئین‌های بی‌شکل مانند MYC بهتر عمل می‌کنند.
منبع: دیجیاتو
