[استاد‌صفائی‌حائری|ریا]

  • بازدیدها: 37
انگيزۀ ريا همين است‌كه دل، بيش از دنيا را نمى‌خواهد و به خدا و غيب هستى توجه ندارد و مردم در نگاه او بزرگ هستند و چشم و گوش مردم او را كفايت مى‌نمايند.

[آدمى به به نگاه و گوش کسی خودش را مى‌فروشد كه برايش مهم و كارساز باشند.]

آنجا كه خدا در دل بزرگ مى‌شود، ديگران در چشم تو به حقارت مى‌نشينند و ديگر در دل تو اثرى نمى‌گذارند و محرك و انگيزۀ تو نمى‌شوند.
سرّ اينكه منّت و آزار و ريا،
صدقات و بخشش‌ها را خراب مى‌كند و برباد مى‌دهد، این‌است‌كه از عشق برنخاسته وگرنه منّت مى‌پذيرفتى و زيادِ خود را، كم مى‌ديدى و به چشم‌ها و گوش‌هاى حقير و محتاج، دل نمى‌بستى.

[برگرفته از کتاب تطهیر با جاری قرآن جلد ۲]
  • Like
واکنش‌ها[ی پسندها]: سونی
عقب
بالا پایین