یاد شما، تسلیبخش دلهای ما در برابر ظلمهای روزگار است، اما همزمان، یادآور سنگینی مسئولیت ما در دفاع از حق و حقیقت است. غمتان، باقیماندهای از یک تاریخ است که باید هر روز تکرار شود تا فراموش نکنیم بهای سنگینِ صداقت و ایمان چقدر است
آه، فاطمه! چه کسی میتواند عمق اندوه پدری را که دخترش را مظلومانه و ناگهان در آغو*ش میفشارد، درک کند؟ و چه کسی میتواند صبر مادری را که در عزای همسر و فرزندانش میسوزد، تاب بیاورد؟
ای مادرِ عالم، ای سیده نساء العالمين، ای زهرا!
در قلب تاریخ ایستادهایم و به نگاهی از پشت پردههای غبارآلود زمان مینگریم. میبینیم آن خانهی کوچک و پر از مهر را که نورش تمام جهان را روشن میکرد، اما سایهی سنگین ظلم و نادانی بر آن سنگینی کرد.
گر قسمتم شود که تماشا کنم تو را
ای نور دیده، جان و دل اهدا کنم تو را
این دیده نیست لایق دیدار روی تو
چشمی دگر بده که تماشا کنم تو را
حلالم کن، ای غریب مدینه
شدم راحت از، درد پهلو و سینه
خداحافظ ای تمام امیدم
در این عالم بهتر از تو ندیدم
شهادت مظلومانه امابیها، سرور و سالار زنان جهان، فاطمة...