به کافه نویسندگان خوش آمدید
با خواندن و نوشتن رشد کنید و به آینده متفاوتی فکر کنید.در کوچه پس کوچه‌های هفت شهر نوشتن با ما باشید
-
-
صدای شلیک، با سرانجامی بی‌بازگشت، چون پژواکی منحوس در ذهن الیاس می‌پیچید. شانه‌هایش افتاده و بی‌جان بودند؛ سرش بین دو کتف گودرفته‌اش... -
آلیشیا صدای تلویزیون را تا انتها بالا برد، گویی می‌خواست صدای نفس‌های خش‌دارش را در آن گم کند. گلویش می‌سوخت، هر سرفه مثل شعله‌ای تازه...
-
[پیام۰۰۷۴ - ۱/۲/۲۰۴۸ - ساعت ۱۶:۱۶] از پنجره‌ی نیمه‌باز اتاق، پرتوهای طلایی‌رنگ غروب خورشید، اتاق را فرا گرفته بودند. پرده‌ی سفید با هر...
-
حرف پدر، همچون سیلی داغی برصورت الیاس نشست و خون را به گونه‌هایش کشاند، به سرعت پوسته‌ی آرامشش ترک برداشت و خروشید: - چرا حالا؟ چرا بعد...
-
الیاس چشمانش را بست، گویی می‌خواست تصویری از دنیایی که برایش غیرقابل تحمل شده بود را از دیدگانش پاک کند. سرش به آهستگی پایین افتاد،...
-
الیاس نگاهش را به آرامی از آدام گرفت و به تصویر نیمه‌شفاف مادرش روی هولوگرام خیره ماند. نور سرد دستگاه، خطوط محو چهره‌ی آلیشیا را روی...
-
لبی‌تر کرد و ادامه داد: - ریشه‌ی کلمه‌ی کلاوس از نام نیکولاس فردی جسور و البته، نادان و جاهل گرفته شده بود. هلوگرام از جای خودش حرکتی...
-
چشم‌های هولوگرامی آلیشیا به آرامی باز و بسته شد. تن صدایش کمی پایین‌تر و لحنش جدی‌تر شده بود: - کلاوس در اصل یه شخص نبود، بلکه یک...
-
آدام مثل مجسمه‌ای یخ‌زده برسرجایش میخ‌کوب شده بود. تمام آن خشم و بدگمانی حالا جایش را به نوعی فلج ذهنی داده بود. انگشتانش به‌طور غریزی...
-
نگاه مستقیش با عمقی تاریک و متفکر به لنز خیره مانده بود. شانه‌هایش مثل همیشه صاف ایستاده بودند که نشانه‌ی حفظ وقار و افتادگی‌اش بود. با...
-
درود به همه‌ی اهالی همیشه خندان کافه! dance-girl2-smiley_dut5 امروز، با اولین شماره‌ی مردادی وقایع کافه خدمت‌تون رسیدیم، با کلی خبر،...
-
@آسِمان؛ @وانیـلྉ @ArMMaN @HADIS.HPF @تاجِرِ غَم @سمانه @(SINA) @مَمّد @بی صدا @zhina @BISEl @جانان @دیـوا @Alirix @حسام.ف Watermelon 🩷...
-
- نمی‌فهمم چرا یا چطور؟! سپس انگار چیزی به ذهنش رسیده باشد، دفترچه را روبه روی لنز دوربین گرفت و چند نمودار را نشون داد و گفت: -...
-
الیوت که تا آن لحظه بی‌حرکت بود، آهسته انگشت کوچک خود را بلند کرد و ابتدا به صفحه نمایش اشاره کرد. سپس، با چشمانی خیره ضربه‌ای آرام به...
-
آدام از جمع فاصله گرفت. احساس می‌کرد که حجم هوای اتاق، ناگهان برایش سنگین شده است. به یکی از سکوهای فلزی تکیه داد و خنجرش را بیرون کشید...
-
-
در حال بارگیری…
-
در حال بارگیری…
-
در حال بارگیری…
بازدیدهای نمایه
80
آخرین بازدیدکنندگان
- 80 بازدیدهای نمایه
