نتایح جستجو

سلام درخواست تایید رمان دارم

درود، تولدتون مبارک باشه🌹

سلام وقتتون بخیر رمان شما رو خوندم اسم رمانتون خیلی خوبه این عنوان توجه خواننده‌ها رو تا حد برگزیده‌ای جلب کرده و کنجکاوی‌شون رو برانگیخته کرده این مورد نکته مثبتی برای شروع رمان هست و همچنین ژانر‌های رمان مافیایی و معمایی می‌تونه داستان رو پر از هیجان و پیچیدگی کنه و من در طول خوندن پارت متوجه...

سلام درخواست جلد برای دلنوشته‌ام رو دارم https://forum.cafewriters.xyz/threads/mjmvh-dlnvshth-labyrnt-yas-glarh-karbr-njmn-kafh-nvysndgan.39717/

حقیقتی که در آن، نه فقط در یأس، بلکه در دلِ هر فریاد خاموش، در هر اشکی که بی‌صدای ریخته می‌شود، و در هر قدمی که در لابیرنت احساسات گم می‌شود، آگاهیِ جدیدی نهفته است. در این لایه‌های درهم‌تنیده از احساسات، انسان به‌طور تدریجی درمی‌یابد که یأس دیگر تنها یک احساس نیست، بلکه یک فرآیند است. فرآیندی...

آن‌هایی که از سوختن در آتشِ درونی به وجود آمده‌اند، آن‌هایی که در دلمند، در جستجوی نیرویی جدید، نیرویی که ممکن است از دل خودِ آتش برخیزد، اما این نه آتشی است که به راحتی روشن می‌شود. آتش یأس، آتشی است که با هر شعله‌اش، فرد را به خود نزدیک‌تر می‌کند و هر بار که خاموش می‌شود، به همان اندازه عمق...

در این تاریکی، هر شعله‌ای که به نظر می‌رسد روشنایی باشد، خود در درونش در حال گسستن است. همانند شمعی که در باد می‌رقصد، همیشه در خطر خاموش شدن است. این شعله‌ها تنها برای لحظه‌ای به انسان امید می‌دهند، اما به زودی در تاریکی از بین می‌روند، نه چون که قدرتشان کم است، بلکه به این دلیل که در دل...

در این هزارتوی احساسات غمگین، هر پیچ و هر کج‌راهه به دردی عمیق‌تر منتهی می‌شود. گاهی این درد به مانند یک ریسمان نادیدنی است که انسان را به جایی می‌کشاند که نمی‌داند از کجا آمده است و کجا باید برود. جایی که هیچ راه برگشتی وجود ندارد و هر گام که برداشته می‌شود، تنها به عمق گم‌شدگی بیشتر می‌افزاید...

در نهایت، یأس به خودی خود چیزی نیست جز یک تراژدیِ ناگفته که تنها در دل تاریکی روشن می‌شود. و آن زمانی است که انسان، بدون اینکه بداند، در دل این ابهام، خود را می‌یابد. این جاست که تمام سنگینی‌ها و شکاف‌های درون وجود، به یک باره از هر گوشه‌ی ذهن بیرون می‌آیند، همچون ابرهایی که باران بی‌صدای خود را...

و شاید، در نهایت، این یأس نباشد که انسان را می‌شکند، بلکه ترس از پذیرش آن است. ترس از اینکه در دل این ابهام، چیزی از خود گم کنیم که هرگز قابل بازیابی نباشد. اما حقیقت، در همین جستجوهای بی‌پایان نهفته است؛ در این فرایند از گم‌شدن و یافتن، از تردید و یقین، از سقوط و برخاستن. در این تجربه‌های...

در دل این بی‌وزنی، در میان این جریان‌های سنگین، انسان خود را می‌یابد؛ نه در کلمات آرام، بلکه در فریادهای درونی که ناشنیده می‌مانند. این فریادها، همچون نسیمی در دل شب، به طریقی عمیق‌تر از هر کلامی سخن می‌گویند؛ آن‌ها از حقیقتی می‌گویند که به‌راحتی قابل بیان نیست. در این پیچ‌وخم‌های عاطفی، زندگی...

آن‌چه که در ابتدا یأس به نظر می‌آید، شاید تنها پرده‌ای باشد که در برابر نگاه ما ایستاده است، تا ما را از دیدن حقیقتی بزرگ‌تر بازدارد. اگر تنها اندکی به پشت پرده نگاه کنیم، ممکن است دریابیم که این تاریکی، نه دشمن ما، بلکه یک آموزگار است؛ آموزگاری که به ما می‌آموزد که چگونه باید در دل مشکلات...

یأس، همچون ریسمانی است که به آهستگی در دستانمان گره می‌خورد، بی‌آنکه متوجه شویم. هر گره، یک یادآوری است از آنچه که دیگر هیچ‌گاه به دست نمی‌آید. اما در همین گره‌های پیچیده، گاهی رازهایی نهفته است که هیچ‌گاه در ظاهری صاف و ساده آشکار نمی‌شود. همچون یک گنج در دل خاک، که برای یافتن آن باید به عمق...

در اعماق دلِ این یأس بی‌پایان، جایی که همه چیز همچون سایه‌هایی گمشده در گرداب زمان می‌سوزند، پرسشی بی‌جواب از ذهنم می‌گذرد. آیا واقعاً تاریکی، همزاد روشنایی است، یا تنها سدی‌ست که در راه رسیدن به حقیقت ایستاده است؟ در این عمقِ بی‌کرانِ سکوت، در میان این فضاهای بی‌وزن که انگار وجود هیچ‌چیز را در...

سلام وقت بخیر اعلام آمادگی تالار ادبیات

تا آسمان بیکران تا آن سر دنیا چیزی بخواهم مثل مارکو در سفر باشی باید که شیرینت شوم خسرو نباشی تو فرهاد باشی بین هر کوه و کمر باشی

اسکارلتی باشم که نه بر باد رفته عمر رت باتلری پرجنب و جوش و شور و شر باشی چون رومئو و ژولیت با من بیایی عشق آیدا شوم تو شاملویی شعله ور باشی

باید برای آسمانم بال و پر باشی مجنون تر از هر عاشقی دیوانه تر باشی باید برایم یک جهان تاریخ دیوانه در پوشش هر داستان و شعر تر باشی

میرسد آن سوار روحانی ، میرسد آن حضور رحمانی کعبه از پرتوی تجلی او ، چلچراغ هزار کانونست

علمت را دوباره می آرد ، آنکه در روضه ی تو بیتاب است آن که شیب الخضیب را دیده ، نیزه و میخ و مرثیه خونست