نتایح جستجو

درود. مدال اهدا شد.

درود. مدال محبوب به شما اهدا شد.

درود شما شرایط لازم برای مدال های ذکر شده را ندارید.

https://forum.cafewriters.xyz/threads/41239/

https://forum.cafewriters.xyz/threads/41223/unread

https://forum.cafewriters.xyz/threads/40913/unread

https://forum.cafewriters.xyz/threads/40542/

به نام حق. نقد داستانک «کی مثل من؟» اثر «مَمّد» عنوان داستان، «کی مثل من؟» نمونه‌ای‌ست از یک انتخاب هوشمندانه که در ظاهر ساده، اما در باطن چندلایه، بار مفهومی و عاطفی اثر را در خود فشرده کرده است. این عنوان، به‌واسطه‌ی ساختار پرسشی‌اش، حس کنجکاوی و هم‌دلی را همزمان برمی‌انگیزد؛ گویی راوی...

نویسنده‌ی محترم، این نقد با احترام و در جهت رشد و بالندگی قلم شما نوشته شده است، با این امید که در مسیر زیبای نوشتن، همراهی‌تان کند.

جایی در من هنوز روشن است ... روانشناختی گاهی زندگی آن‌قدر تکرار می‌شود که فراموش می‌کنی چرا شروع کرده‌ای... و گاهی آن‌قدر تاریک می‌شود که حتی یادت نمی‌ماند آخرین‌بار کی خندیدی. این کتاب، داستان یک آغاز دوباره است؛ داستان کسی که یاد گرفت درد را نه پنهان کند، نه انکار، بلکه از دل همان درد، نوری...

اطراف کردستان ضد آفتاب، لباس ، عینک هندزفری، لپ تاپ لباس زیاد خوشحال و شاد خندانم مراقب خودت باش.

به دختر نیامده‌ام... یک روز، شاید میان برگ‌ریزان‌های پاییز یا زیر آفتابِ نرمِ فروردین، تو خواهی آمد. و من، مادرِ خسته‌ی رویاهای نصفه، تمامم را جمع خواهم کرد تا ناتمام نباشی. تو را به دنیا نمی‌آورم، تو را از شعرهایم می‌سازم، از دعاهای بی‌صدای شبانه‌ام، از نگاه‌هایی که هرگز نفهمیدند چرا یک زن،...

اَوین و در آخر کلید تمام قفل ها عشق بود. احتمالا بله ناامیدی رو به کار نمیبرم مدت‌ها بود فقط نیمه‌ی خالی لیوان را می‌دیدم. جهانم خاکستری بود، صداها پژمرده، و رویاهایم پشت یک پنجره‌ی بسته، خواب‌شان برده بود. اما یک‌روز، شاید در دل همان سکوت همیشگی، نوری کم‌جان از لای پرده‌ها خزید توی اتاقم...

گر یک کوچه‌ی خلوت بودم… تمام شب را بیدار می‌ماندم، مبادا کسی با گریه‌اش بی‌صدا عبور کند.

مدال پشتکار خوب اهدا شد.

درود مدال پشتکار خوب اهدا شد.

درود. فاقد شرایط. مدال اهدا نشد.-118-"{}

بگو عشقمممممممم

حاجی منمممممم نه نفس میومد نه میرفت