نتایح جستجو

سارا اخم کرد لحنش بین عصبانیت و ناباوری معلق بود. -دوباره؟! این بار چقدره؟ محمد آهی کشید شقیقه‌اش را مالید و گفت: -سه میلیارد. چشم‌های سارا گرد شد. نور آباژور روی صورتش افتاده بود ل*ب‌هایش لرزید. -سه میلیارد؟! داداشت اصلاً تا حالا رنگ میلیارد رو دیده که ضامن سه میلیارد شده؟ محمد سرش را بالا آورد...

نور خانه زرد و خسته از آباژور گوشه‌ی سالن پخش می‌شد و روی کف سرامیک روشن خانه سایه‌های نرم می‌ریخت. هوای عصر ساکت و سنگین بود. دیوارها کرم، پرده‌ها ضخیم و نیمه‌کشیده هوا بوی غبار و اضطراب می‌داد. وقتی از اتاق حسین بیرون آمد محمد را دید که روی تک‌مبلی کنار پنجره نشسته بود. شیشه‌های قدی پنجره پر...

شب ۴۳ نوشتن کتاب تنفس

از نظر من دختر سر به راه مامان و باباشه کلا آرومه 😄

من دکتری ام که رفتم تو چاه؟! بذار یکی هم من بگم 🙍‍♂️ 🪢🙎‍♀️🕳

سلاااام شکر تو خوبی؟ بیشمار معلومه که نه حالا کو تا دومی پناه می‌برم ب خدا همشون حقیقت داشت

خوش اومدی طلای نیمه‌شب بازی فکری شطرنج و بازی گروهی پسرم این ک دوست دارم چطور زندگی کنم

در موبایل موقع تگ اسم کادرش میره تو یه دنیای دیگه میشه کاری کرد؟

خدمت شما خودت هم بیا تو میدون. @-ALI-

صدای تق کلید که توی در خونه چرخید همه‌مون ساکت شدیم. مامان از بقالی سر کوچه یه سری چیز میز برای نهار خریده بود. -وای خدا کمرم. لیلا بدو خودش رو به مامان رسوند و دو تاپلاستیک رو از دستش گرفت. وقتی مامان قیافه‌های ما رو دید شصتش خبردار شد. -باز دوباره بحث کردید سر متروک‌خونه؟ مهرداد چشمشو بست و...

لحن عامیانه: صدای داد و فریاد خواهر و بردارهام مثل مته تو ذهنم فرو می‌رفت. -دیگه بسه هر چی باباجون این خونه‌ی کوفتی رو نگه داشت، ما نیاز به پول داریم، زن من سرطان داره، هزینه‌های شیمی‌درمانی زیاده. مهرداد عربده می‌زددر حالیکه صداش هم می‌لرزید، فکر می‌کنم برای همین داد می‌زد که ناراحتیش پشت خشمش...

@Farzane روزت مبارک بازم پرستار داریم انجمن؟

روز ۷۴ام ⏰️ ۶:۱۹ 🦋🙏📚

روز ۳۱ام آغاز شمارش معکوس

روز ۶۹ام اصلاحی ۷:۱۹ 🦋🦋🦋

سارا سرش را به پشتی مبل تکیه داد. پرده‌ها در نسیمی خفیف تکان می‌خوردند و بوی چای مانده در فضا پیچیده بود. صدایش بی‌رمق شد. -حل نمی‌شه، فقط شما... ناگهان در خانه با صدای مهیبی باز شد هوا لرزید. محمد با پیراهن نیمه‌باز، صورت برافروخته و موهای پریشان از در ورودی داخل دوید. چشمانش از خشم می‌درخشید...

خورشید پاییزی با آن رنگ نارنجی کم‌جانش فرو می‌رفت. نور کم‌رمقش روی دیوارهای سنگی خانه می‌لغزید و سایه‌ی درختان حیاط را کش می‌داد. سارا روی مبل نشسته بود، گوشی موبایل در دستش می‌لرزید. صدای ساعت دیواری مثل چکشی در مغزش می‌کوبید. پنج ساعت مانده بود تا پایان مهلت، پنج ساعت تا نابودی. نفس عمیقی...

شب ۴۲ نوشتن کتاب تنفس

باز وعده کردن و نیومدن

ب بیداری وقتی چشمام داره میسوزه