دلنوشته ادبی

اگر بیـــایی این خـــون ِ دل ،خــوردنـــها را تـــلافی نمیـــکنم آنقـــــدر عاشــــقت میکنـــــم که دیــگر نتــــوانـــی هــــرگــز بــــروی…

ممنونم، خسته نباشید. حتما ویرایش میکنم.

حالا که به‌حال خود رها شده‌ایم، حالا که جز خودمان کسی را نداریم؛ کاش بیشتر مراقب هم باشیم، کاش بیشتر حواسمان به خستگی‌‌های هم باشد به کم آوردن‌های هم، ضعف‌ها و طاقت نداشتن‌های هم‌. کاش تحمل کنیم این‌روزها و این محدودیت‌های ناگزیر را. تحمل کنیم؛ به‌خاطر هم. به‌خاطر دلخوشی‌ها و آرزوهای بر دل...

چالش ادبی مرحله‌ی اول: دلنوشته‌ی گروه مستان: ققنوس... در انبوهِ کوهِ طور جفتش را قربانیِ پرتوِ خورشید کرد و خود با سوزاندن پرِ خویش... به افسانه‌ها پیوست. از میانِ سی مرغِ سرگردان در دنیایِ اسطوره و حماسه سیمرغ خاکسترِ ققنوس را به هُمای چشم روشنی داد تا پرهایِ سعادت را برسر ماسوا...

من سرَم را شیره می‌مانم که یادت نیستم اما؛ پشت حجم بی‌خیالی دوستت دارم.)!