دلنوشته مرا با خود ببر

عروسک جنگ‌زده‌ی غمگینم، دیگر در آغوشم نمی‌خندد؛ گویا که پایان نبرد چیزی نبوده، جز رنج و رنج و رنج و مرگ رویاهای من! و لم*س دستان یخ‌زده‌ام دور تنش، که حالش را دگرگون کرده است. عروسک موطلایی زیبایم، انگار که لال شده است و دیگر شب‌ها برایم لالایی نمی‌خواند. و من در انزوای تاریک درونم، پی برق...