دلنوشته های دلنشین

‌‌ ما آدمها استاد حرف زدنیم؛ دوستش نداشته باش، دلتنگش نباش، اینقدر در برابرش ضعیف نباش، به عکسش آنجور نگاه نکن، جای خالیش را پر کن... به عمل کردنِ خودمان که میرسد؛ با دلتنگی و بغض به عکسش زل میزنیم و تند تند زیر ل*ب حروفی شبیه حروف دوستت دارم میچینیم کنارِ هم... از جای خالی ای که پر نشده و نمیشود...