دلنوشته های عاشقانه

هروقت برای آشتی آمدی؛ گلویت را صاف کن، جمله ات را با یک «دوستت دارم» شروع کن، یا مثلاً «چقدر دلم برایت تنگ شده!» ؛ زن ها قرار نیست سردارانِ جنگ باشند! یک دروغ کوچک کافیست . . .

مطلب این است که حرف باد است... اما فکر آتش آتش را باید اول گیراند، بعد باد خودش به آن دامن می‌زند.

به یـــادت زنــده می‌مانم شبانگاه تا سحرگاه را به یادت یک نفس خوانم یکــایک من غزل‌ها را نمی‌آید به چشم من کمی خـواب و کمی رویــا ولیکن باز می بینـم رسیدن به تمام آرزوها را نه خواب است و نه بیداری نه مستی و نه هُشیاری نمیدانم چه نامی برگزینم بر ،چنین احـوال شیـدایی...