دلتنگی

به نام همانی که لبخندش آغازگر عشق شد نام دلنوشته: سیلاژ نویسنده: مهدیس امیرخانی ژانر: تراژدی، عاشقانه بدایت: شب است و تو نیز مانند همیشه نیستی. من پس از تو، در فراق تو، با عطرت عجین شده‌ام، می‌شود عطرت را از من مانند خودت نگیری؟ آخر یادم می‌آورد روزهای خوبم را، روزهایی که برای من بوده‌ای! تو را...

بدون حضور تو دنیا هیچ ارزشی برای من نداره. نمیتونم فکرشو هم بکنم که حتی یه روز دیگه از تو دور باشم. همسرت داره از دلتنگی تو دیوانه میشه.

وقتی بودنِ کسی تمام شد باید پذیرفت که تمام شده، دست و پا زدن فایده ای ندارد. باید بگذاری برود پیِ کار و زندگی‌اش، باید قبول کنی که شبیه خوردن یک نوشیدنی که جایی به انتها می‌رسد، به انتها رسیده. اگر مدام نی را ته لیوان بچسبانی و هورت بکشی جز یک صدای ناموزون اتفاقی نمی افتد، حالا هی هورت بکش، هی...

شب ها که دلتنگت میشوم از این شانه به آن شانه فقط غَلت میزنم... مثلِ یک ماهىِ جدا شده از دریا باید ببینى جان دادنم را... علی قاضی نظام

کجا بودی سگ؟؟؟