حکمت و حضور برخی افراد و رخدادها در زندگی ما، آسیب خوردن نیست؛ بلکه آن است که با شکستن ما، مروارید درونمان آشکار شود.
پس بگذاریم هرکسی نقش خود را بازی کند. در انتها، تو جلا مییابی و زنگار به آنها میرود.
به صدف مانَم
خندم چو مرا دَرشکنند.
«مولانا»
امروز دلم از بابت کارهای نکردهام خیلی گرفته بود.
میخواستم شروع وبلاگم حالا که اسمش رو گذاشتم آسِمان امروز چه رنگیست... با یه رنگ درست و حسابی باشه.
ولی آسمون این چند روز مدام ابری بود.
کارهای به تعویق افتاده، سکون مطلق، مغز زنگ زدهای که حتی خیلی کلمات رو موقع حرف زدن دیگه به خاطر نمیاره...