شعر طنز در مورد شوهر

باز شوهر بی بهانه با ادایی کودکانه هیکل چون استوانه میکند غر غر به خانه یادم آید روز اول گردنش کج, دست و پا شل پیش بابا موش می شد سرخیش تا گوش می شد دختری افتاده بودم مهربان و ساده بودم نرم و نازک شاد و چابک چشمهایم همچو آهو عطر موهایم چو شب بو می شنیدم از ل*ب او حرفهایی همچو جادو： من غلام خانه...