- Apr
- 544
- 4,901
- 118
به نام خدا
آدولف هیتلر
(به آلمانی: Adolf Hitler)
(زاده ۲۰ آوریل ۱۸۸۹ – درگذشته ۳۰ آوریل ۱۹۴۵)
رهبر کاریزماتیک حزب ناسیونال‌سوسیالیست کارگران آلمان (حزب نازی) بود. او بین سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ صدر اعظم آلمان و از ۱۹۳۴ به بعد، هم‌زمان در مقام پیشوای رایش آلمان بزرگ نیز حکومت کرد. وی در یک خانواده ی آلمانی در اتریش متولد شد.
هیتلر به عنوان یک کهنه‌سرباز نشان‌دار جنگ جهانی اول در سال ۱۹۲۰ به حزب نازی پیوست. او در سال ۱۹۲۱ به ریاست آن رسید.
او در نوامبر ۱۹۲۳ به خاطر شرکت در کودتای نافرجام خیابانی معروف به «کودتای آبجوفروشی مونیخ» به تحمل ۵ سال زندان محکوم شد.
او در همین دوران کتاب نبرد من را نوشت. او پس از آزادی از زندان، با ترویج ایده‌های ملی‌گرایی، ضدکمونیستی، یهودستیزی و ایراد سخنرانی‌های پرشور ضد پیمان ورسای، حامیان بسیاری در کشور آلمان به‌دست آورد. هیتلر و حزبش بعد از اینکه در مجلس آلمان اکثریت شدند در سال ۱۹۳۳ از سوی پاول فن هیندنبورگ به مقام صدراعظمی آلمان منصوب شد. مجموعه ی ارتشی-صنعتی آلمان در زمان صدارت وی توانست قوای تحلیل‌رفته ی این کشور را بازسازی کرده و آن را تبدیل به یکی از قدرت‌های برتر اروپا در زمان خود کند.
هیتلر سیاست خارجی خود را با هدف سیاست لبنسراوم دنبال نمود؛ یکی از دلایل نخست و عمده ی وقوع جنگ جهانی دوم تهاجم به کشور ساخته شده لهستان در ۱۹۳۹ بود که در نتیجه، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند؛ جنگی که بین دو قدرت نیروهای محور و نیروهای متفقین درگرفت و در طی این مدت اروپا و همچنین سایر نقاط دنیا شاهد ویرانی‌ها و تلفات بسیار بود.
آلمان نازی به شوروی کمونیستی نیز حمله وسیعی کرد. اگرچه در عرض سه سال اول، آلمان و نیروهای متحدش مثل ایتالیا و ژاپن، بیشتر مناطق اروپا، بخش‌های قابل‌توجهی از آفریقا، شرق آسیا، و اقیانوسیه را اشغال کردند، اما نیروهای متفقین از سال ۱۹۴۳ به بعد، از نیروهای آلمان نازی، پیشی گرفتند و در سال ۱۹۴۵، رایش آلمان بزرگ را از هر سو محاصره کردند.
هیتلر در ۲۹ آوریل ۱۹۴۵ در روزهای پایانیِ نبرد برلین، با اِوا بِراون که برای سال‌های طولانی مع*شوقه ی او بود ازدواج کرد. در ۳۰ آوریل، یعنی یک روز پس از ازدواجش، به همراه همسرش خودکشی کرد.
آدولف هیتلر
(به آلمانی: Adolf Hitler)
(زاده ۲۰ آوریل ۱۸۸۹ – درگذشته ۳۰ آوریل ۱۹۴۵)
رهبر کاریزماتیک حزب ناسیونال‌سوسیالیست کارگران آلمان (حزب نازی) بود. او بین سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ صدر اعظم آلمان و از ۱۹۳۴ به بعد، هم‌زمان در مقام پیشوای رایش آلمان بزرگ نیز حکومت کرد. وی در یک خانواده ی آلمانی در اتریش متولد شد.
هیتلر به عنوان یک کهنه‌سرباز نشان‌دار جنگ جهانی اول در سال ۱۹۲۰ به حزب نازی پیوست. او در سال ۱۹۲۱ به ریاست آن رسید.
او در نوامبر ۱۹۲۳ به خاطر شرکت در کودتای نافرجام خیابانی معروف به «کودتای آبجوفروشی مونیخ» به تحمل ۵ سال زندان محکوم شد.
او در همین دوران کتاب نبرد من را نوشت. او پس از آزادی از زندان، با ترویج ایده‌های ملی‌گرایی، ضدکمونیستی، یهودستیزی و ایراد سخنرانی‌های پرشور ضد پیمان ورسای، حامیان بسیاری در کشور آلمان به‌دست آورد. هیتلر و حزبش بعد از اینکه در مجلس آلمان اکثریت شدند در سال ۱۹۳۳ از سوی پاول فن هیندنبورگ به مقام صدراعظمی آلمان منصوب شد. مجموعه ی ارتشی-صنعتی آلمان در زمان صدارت وی توانست قوای تحلیل‌رفته ی این کشور را بازسازی کرده و آن را تبدیل به یکی از قدرت‌های برتر اروپا در زمان خود کند.
هیتلر سیاست خارجی خود را با هدف سیاست لبنسراوم دنبال نمود؛ یکی از دلایل نخست و عمده ی وقوع جنگ جهانی دوم تهاجم به کشور ساخته شده لهستان در ۱۹۳۹ بود که در نتیجه، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند؛ جنگی که بین دو قدرت نیروهای محور و نیروهای متفقین درگرفت و در طی این مدت اروپا و همچنین سایر نقاط دنیا شاهد ویرانی‌ها و تلفات بسیار بود.
آلمان نازی به شوروی کمونیستی نیز حمله وسیعی کرد. اگرچه در عرض سه سال اول، آلمان و نیروهای متحدش مثل ایتالیا و ژاپن، بیشتر مناطق اروپا، بخش‌های قابل‌توجهی از آفریقا، شرق آسیا، و اقیانوسیه را اشغال کردند، اما نیروهای متفقین از سال ۱۹۴۳ به بعد، از نیروهای آلمان نازی، پیشی گرفتند و در سال ۱۹۴۵، رایش آلمان بزرگ را از هر سو محاصره کردند.
هیتلر در ۲۹ آوریل ۱۹۴۵ در روزهای پایانیِ نبرد برلین، با اِوا بِراون که برای سال‌های طولانی مع*شوقه ی او بود ازدواج کرد. در ۳۰ آوریل، یعنی یک روز پس از ازدواجش، به همراه همسرش خودکشی کرد.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
