متون و دلنوشته [آنام کارا]

[.Monji|مُنجی.]

آنام کارا [Anam Cara]
این خیلی شبیه نام و نام خانوادگیه
ولی در اصل یه لقبه که معنیشم خیلی قشنگه.
آنام کارا به دوستی میگن که میتونی عمیق ترین رازها
و افکارتو بهش بگی و نگران قضاوت شدن نباشی...
و در یک کلمه، آنام کارا جفت روحیِ تو محسوب میشه.

پی نوشت:
بیشتر منظورش جفت روحی توی دوستیه تا یک را*بطه عاشقانه.

 

[.Monji|مُنجی.]

- امروز از آن روزهایی بود که دلم نمی خواست حرف بزنم!
شاید هم میخواست،اما آدم درستی پیدا نمیکردم...
حس میکردم یک چیزی یا یک اتفاقی گلویم را گرفته و ول کن نیست
نمیدانم چطور باید توصیفش کرد
و نمیدانم چطور باید منظور را رساند..
فقط یک چیز را به خوبی میدانم!
اینکه:
امیدوارم در زندگی تان بتوانید آدم هایی
را پیدا کنید که حالِ دلتان را برایشان به خوبی و بدونِ نگرانی بازگو کنید! سکوت سخت است، خیلی سخت!

 

[.Monji|مُنجی.]

فکر میکنم از نشانه های بزرگ شدن دوباره برنگشتن است،
همین که روی آن کلمه ی خداحافظ میمانی و زبانت دیگر به سلام دادن نمیچرخد،
نه خاطرات دوباره به سلام دادن وادارت میکنند و نه ته مانده های یک دوست داشتنِ عمیق

 

[.Monji|مُنجی.]

خیلی وقته که دیگه نقش بازی نمیکنم.
اگه از کسی خوشم نمیاد یا از دستش ناراحتم به زور تحملش نمیکنم ، الکی لبخند نمی زنم ، تو جمعایی که بهم حس غریبه بودن رو میده نمیمونم ، با هر کسی صمیمی نمیشم ، از خودم به خاطر آدمای بی لیاقت نمی گذرم ، خلاصه بگم ، خیلی وقته یاد گرفتم زندگی کنم!

 

[.Monji|مُنجی.]

گفت می‌روم
و من اما دیگر تلاشی برای نگه‌داشتنش نکردم؛
انگار لبه‌ی پرتگاهی سست ایستاده‌ بودم؛
که هر آن احتمال سقوطم حتمی بود.

 

[.Monji|مُنجی.]

دوست من، مرگ همیشه بد نیست
اما کاش روزی بیاید
که دلواپسی بمیرد
دلتنگی بمیرد
تنهایی بمیرد...

 

[.Monji|مُنجی.]

انگار خودم را به جایی دور از همه تبعید کرده‌ام
و این تنبیه ظالمانه روحم را صیقل می‌دهد.
انگار که از دل آتشی سوزان جان سالم بدر برده‌ام اما آثار سوزشی عمیق تا ابد چهره‌ام را در آیینه زشت نشان می‌دهد و دیوار‌های اتاقم نیز مرا طرد کرده‌اند.

 

[.Monji|مُنجی.]

خیلی وقته دیگه گریه نمی‌کنم!
به خودم قول دادم هر چی شد گریه نکنم؛
ولی این قطره‌های داغ سمج انگار،
از همه کسایی که می‌شناختم بهم وفادار‌تر بودن...!

 

[.Monji|مُنجی.]

گاهی فقط یک حاشیه‌ی امن و آرام میخواهی.
به دور از تمام دوست داشتن‌ها،
به دور از تمام دلتنگی‌ها،
به دور از تمام خواستن‌ها، نخواستن‌ها.
تو باشی، یک فنجان چای داغ، و یک موسیقی ملایم. چشمانت را ببندی، لم بدهی وسط یک بیخیالی مطلق، و تا چشم کار می‌کند، عین خیالت نباشد …‌‌

 

[.Monji|مُنجی.]

آنهایی که ریشه ندارند؛
تا مُحبت می‌بینند
می‌روند...
وگرنه کدام درخت را دیده‌ای
کِ باغبانش را ترک کند؟!