متون و دلنوشته [ آنا گاوالدا ]

[نازلــی]

انجمن رمان نویسی کافه نویسندگان

آنا گاوالدا (به فرانسوی: Anna Gavalda) رمان‌نویس قرن بیستم میلادی اهل فرانسه است.

[ مرداد ماه نودُ نه ]​

 

[نازلــی]

می‌خواهم مثل تو باشم،
یعنی زندگی‌ام را بکنم و دورادور دوستت داشته باشم.
نمی‌خواهم عشقم به تو دست و پایم را ببندد...
مگر چه چیزی را از دست می‌دهم؟
یک مردِ بزدل را؟
و چی به دست می‌آوردم؟
لذ*ت گهگاه در آغو*ش تو بودن را !

 

[نازلــی]

گفت: "راستش در واقع برای تو نمی نویسم. دارم کارهایی را یادداشت می‌کنم که دلم می‌خواهد با تو انجام دهم."

کاغذها همه‌جا پخش و پلا بود؛ دور و برش،‌ پایین پاهایش، حتی روی تخت.

یکی از آن ها را همین‌طوری برداشتم:

"پیک‌نیک، چرت بعد از ظهر روی سی نه ات، رق ص، عطر، تماشای ویترین مغازه‌ها، کباب درست کردن روی زغال،‌ سرک کشیدن به روزنامه‌ای داری می‌خوانی، وراجی، آواز خواندن برای تو، درخواست چیدن ناخن‌هایم، کسل شدن، بهانه گرفتن، قهرکردن، کشیدن ریش‌ات، بازی با موهایت، گوش دادن حرف‌هایت، گرفتن دست‌هایت‌، احساس امنیت کردن، پرسیدن این‌که هنوز دوستم داری یا نه...بچه."

تمام ورق ها را جمع‌ کردم و لبه‌ی تخت نشستم تا ببینم ماجرا چیست.

لبخند می‌زدم، اما در واقع آن همه انرژی و آن همه شور، زبانم را بند آورده بود.



| من او را دوست داشتم / آنا گاوالدا |

 

[نازلــی]

وقتی میمانی و میبخشی،
فکر می کنند رفتن را بلد نیستی.
باید به آدم ها،
از دست دادن را متذکر شد.
آدم ها همیشه نمی مانند.
یک جا در را باز می کنند
و برای همیشه می روند...

#آنا_گاوالدا​

 

[نازلــی]

عشق مانند بیمار شُدن است !
نمیدانی چِطور اتفاق می‌افتد ..
عطسه میکنی ، یکهو میلرزی
و دیگر دیر شُده است ،
تو سرما خورده‌ای ..

#انا_گاوالدا

 

[نازلــی]

وقتی میمانی و میبخشی؛

فکر میکنند
رفتن را بلد نیستی.
باید به آدم ها
از دست دادن را متذکر شد
آدم ها همیشه نمی مانند
یک جا در را باز میکنند
و برای همیشه
می روند...


#آنا_گاوالدا