شعر اشعار جبران خلیل جبران | شاعر و نویسنده لبنانی

[Kallinu]

انجمن کافه نویسندگان

عشق درخششی جادویی است

که از درون هسته سوزان روح می‌تابد

و زمین پیرامونش را روشنی می‌بخشد

و توانمان می‌دهد تا زندگی را

در قالب رؤیایی شیرین و زیبا

بین دو بیداری درک کنیم

 

[Kallinu]

انجمن کافه نویسندگان

چون عشق اشارت فرماید، قدم به راه نهید

گرچه دشوارست و بی زنهار این طریق

و چون بر شما بال گشاید، سر فرود آورید به تسلیم

اگر شمشیری نهفته در این بال، جراحت زخمی بر جانتان زند

 

[Kallinu]

انجمن کافه نویسندگان

چون عاشقی آمد، سزاوار نباشد این گفتار که: خدا در قلب من است،

شایسته‌تر آن‌که گفته آید: من در قلب خداوندم

 

[Kallinu]

انجمن کافه نوییندگان

مُزد عاشقی

رنج است

اما این رنج

روشنی می‌بخشد

از دلی عاشق

که می‌شکند

موسیقی و ترانه می‌تراود

 

[Kallinu]

انجمن کافه نویسندگان

سکوت را می‌پذیرم

اگر بدانم

روزی با تو سخن خواهم گفت

تیره‌بختی را می‌پذیرم

اگر بدانم

روزی چشم‌های تو را خواهم سرود

مرگ را می‌پذیرم

اگر بدانم

روزی تو خواهی فهمید

که دوستت دارم

 

[Kallinu]

انجمن کافه نویسندگان

اکنون کجایی ای خود دیگر من؟

آیا در این سکوت شب بیداری؟

بگذار نسیم پاک

تپش و مهربانی جاودانه قلبم را به تو برساند

کجایی ای ستاره زیبای من؟

تیرگی زندگی مرا در آغو*ش کشیده

و اندوه بر من چیره گشته است

لبخندی در فضا بزن؛ که خواهد رسید و مرا جانی دوباره خواهد داد!

از انفاس خود عطری در فضا بپراکن که حمایتم خواهد کرد!

کجایی ای محبوب من؟

آه چه بزرگ است عشق!

و چه بی‌مقدارم من!

 

[نازلــی]

دیشب به خودم گفتم شعور یک گیاه در وسط زمستان، از تابستان گذشته نمی آید، از بهاری می آید که فرا میرسد. گیاه به روزهایى که رفته نمی اندیشد، به روزهایى می اندیشد که می آید. اگر گیاهان یقین دارند که بهار خواهد آمد، چرا ما انسان ها باور نداریم که روزی خواهیم توانست به هر آنچه می‌خواهیم دست یابیم؟

[ جبران خلیل جبران ]