در
رمان هایی که به سبک بیوگرافی (زندگینامه ای) نزدیک هستند، تمرکز روایت ما بر روی زندگی شخصیت اصلی هست و معمولا همه ی اتفاقات و حوادث از نگاه او دیده و روایت می شود. از آنجایی که نیازی به جابجایی نظرگاه نخواهد بود بنابراین انتخاب راوی اول شخص محدودیتی برای ما ایجاد نخواهد کرد و می تواند از عهده ی روایت
رمان بربیاید.
علاوه بر این، راوی اول شخص (من راوی) صمیمیتی دارد که متناسب با فضا و هدف این رمانها هست و باعث نزدیکی خواننده به متن خواهد شد. همچنین از آنجایی که شاید لازم باشد نظر شخصیت درباره ی اتفاقات و حوادث مختلف گفته شود، اینگونه قضاوت ها از راوی اول شخص پذیرفتنی تر خواهد بود ،در حالی که معمولا راوی سوم شخص به سختی می تواند بدون خارج شدن از خط روایت به قضاوت بپردازد.
بنابراین راوی اول شخص می تواند گزینه ی مطلوبتری باشد و بیشترین تاثیر را ایجا کند.