همگانی برای اویی که دیگر نیست

[Noah]

حالا که از من دوری، مراقب خودت باش. مراقب اشک‌هایت که بی من نریزند. مراقب دلت که بی من نگیرد. مراقب خنده‌هایت که بی من کسی نبیند. مراقب دست‌هایت باش، چشم‌هایت حتی. این‌ها همه‌اش امانت است پیش تو. حالا که دستم از دست‌هایت کوتاه است، و آغوشم از آغوشت دور، مراقب بیقراری‌هایت باش. مبادا بی من کسی آرام جانت شود. مبادا …

 

[Noah]

یه دیالوگی بود که میگفت:«ازکجامعلوم که تو بهترین لحظه عمرت را قبلا زندگی نکرده باشی وادامهٔ عمرت،تماما درد و رنج نباشد؟»

واحتمالا بهترین لحظه زندگی خیلی ازما،دوره ای بود که بی توجه به آینده نامعلوم، بدون ترس از این دنیای کثیف،عاشق بودیم.

 

[Noah]

حالا درسته من کلا زودرنجم ولی این دلیل نمیشه ناراحتم کنن و بعدم بگن: آخه قبول کن توام خیلی زودرنجی.
اولا که گه می‌خوری با وجود اینکه می‌دونی من زود ناراحت میشم باز یه کاری می‌کنی که این اتفاق بیوفته، دوما مگه من از چند نفر انتظار دارم به این موضوع اهمیت بدن؟ وقتی از تو این انتظارو دارم یعنی تو تصورم یه حداقل شعوری رو برات در نظر گرفته بودم. که خب اونم اشتباه بوده.

 

[Noah]

این روزها دلم...!
یک کنج ساده و صمیمی می خواهد!
یک ایوان... به سمت تمام بی خیال بودن ها...
یک دوست، که حواس مرا
از تمام غم هایم
پرت کند
من دلم کمی حال خوش می خواهد...

 

[Noah]

من هنوز هم از ته دل او را دوست دارم.
امّا اکنون آرزو می‌کنم که ای کاش
دوستش نداشتم.
او لیاقت چنین عشقی را ندارد!

 

[Noah]

شاید اگه یک‌بار به خودت این فرصتو می‌دادی که من رو تجربه کنی انقدر توی زندگیت دنبال یه عشق و خوش‌شانسی بزرگ نمی‌گشتی. وقتی مهره‌ی روی میز رو نمی‌بینی و واسه پیدا کردن عشق سمت مهره‌های سوخته‌ می‌ری نمی‌تونی خیلی چیزها رو تجربه کنی. من سال‌ها ازت می‌خواستم منو واسه خودم نه، واسه خودت انتخاب کنی. برای این‌که انقدر آدم‌های مزخرف رو نیاری‌ توی زندگیت. واسه این‌که بتونی طعم عشق رو بچشی و ازش لذ*ت ببری. من برای خودت گفتم منو ببین و بهم اهمیت بده چون می‌دونستم کسی جز من نمی‌تونه این‌همه دوستت داشته باشه.

 

[Noah]

نه که دوستت نداشته باشم،نه... فقط می‌ترسم ازت پیچیده‌ای. همونقدر که نداشتنت سخته، داشتنت هم سخته. همونقدر که بلدی منو بخندونی، بلدی اشکم رو در بیاری. همونقدر که شعر حفظی، فحش هم حفظی. همونقدر که نرمی، زمختی. همونقدر که معمولا مودبی، اگه لازم باشه بی‌ادبی. آدم نمی‌تونه کنارت آروم بگیره. همونقدر که بلدی امن باشی و آروم، ممکنه آدم رو پرت کنی ته دره یه جایی که جنازه آدمم پیدا نشه همه اینا رو می‌دونم ولی بازم نمی‌تونم دوستت نداشته باشم بیزارم از این خواستنت بیزارم ولی ازش لذ*ت هم می‌برم مثل لذ*ت بازی کردن با دندون لق، درد کشیدن و لبخند زدن من راستش خیلی وقته دیگه نمی‌دونم کدوممون دیوونه‌تریم...
#حمید_سلیمی

 

[Noah]

#شمس‌لنگرودی خیلی قشنگ علت دوست داشتنِ آدم‌های که تیکه‌های شکسته‌مونو کنار هم چیدن و حالمونو خوب کردن شرح داده: «اشتباه نکن! نه زیبایی، نه محبوبیت تو، مرا مجذوب نکرد! تنها آن هنگام که روح زخمی مرا بوسیدی من عاشقت شدم..»

 

[Noah]

اون نهنگه بود که فرکانس صداش به هیچ نهنگ دیگه‌ای نمی‌خورد و هیچ‌کس حرفشو نمی‌فهمید، الان همونم...

 

[Noah]

همیشه باید یک دلیل محکم داشته باشم تا از کسی ببُرم و یا از او متنفر شوم. به همین راحتی‌ها کسی را از قلبم دور نمی‌اندازم. و شاید این؛ خیلی هم خوب نباشد. شاید بهتر بود مثل خیلی‌ها دکمه‌ی «کات»ِ بعضی روابط را می‌زدم و خودم را زیاد درگیرش نمی‌کردم. ولی بعضی چیزها خیلی راحت تمام نمی‌شوند. یعنی دوست نداری که تمامشان کنی. پشت بعضی ارتباط‌ها یک‌ چیزهایی هست که نه آشکار می‌شوند و نه می‌توانی نشانشان بدهی و نه حتی می‌توانی با خودت تکرارشان کنی. بیشترینش اشک‌ها و لبخندهاست. جزئیاتِ کمرنگ که با نخی باریک به هم وصل شده‌اند. نمی‌شود نادیده گرفت‌شان و دور انداخت‌شان. ایلهان‌برک می‌گفت «ولی من هرگز کسی که به خاطرم گریه کرده بود را، ترک نمی‌کردم‌.»
#رایمون