بَشّار پسر بُرد پسر یرجوخ تخارستانی (به عربی: بَشّار بن بُرد بن يرجوخ) (۹۵ - ۱۶۷ یا ۱۶۸ ق.؛ برابر با ۷۱۴ م. - ۷۸۴ م.)
شاعر ایرانیتبار دورههای امویان و عباسیان بود. وی، به زبان عربی شعر میسرود و در این کار درخشندگی بسیاری داشت و سرآمد هماوردان خویش در این زمینه همچون فرزدق بود. وی، کور مادرزاد بود.
شاعر ایرانیتبار دورههای امویان و عباسیان بود. وی، به زبان عربی شعر میسرود و در این کار درخشندگی بسیاری داشت و سرآمد هماوردان خویش در این زمینه همچون فرزدق بود. وی، کور مادرزاد بود.
[ زندگینامه بشار ]
[ زندگینامه بشار ]پدر بشار از تخارستان (واقع در افغانستان امروزی) بود که به دست عرب ها به بند کشیده شده و به بصره آورده شده بود. بشار در نزدیکی همین شهر، زاده شد. وی نابینا از مادر زاده شد. از کودکی به سرودن شعر به زبان عربی پرداخت و پس از چندی به شعوبیه پیوست. او همچنین، با خاندان برمکیان در پیوند بوده و خالد برمکی را ستوده بود.
کنیهی بشار ابومُعاذ و لقبش مُرعّث به معنای گوشوارهدار بود. او در بصره بزرگ شد و در زمان خلافت منصور دوانیقی به بغداد رفت و پلههای پیشرفت را پیمود.[نیازمند منبع] وی به فرمان المهدی خلیفه عباسی، به علت هجوی که بشار دربارهی او گفته بود و به گناه زندیقی در برابر دیدگان مردم بصره، وی را آن قدر تازیانه زدند که بر اثر آن شکنجه، جان سپرد. برخی گزارش کردهاند که به فرمان خلیفه، وی را در آب خفه کردهاند.
کنیهی بشار ابومُعاذ و لقبش مُرعّث به معنای گوشوارهدار بود. او در بصره بزرگ شد و در زمان خلافت منصور دوانیقی به بغداد رفت و پلههای پیشرفت را پیمود.[نیازمند منبع] وی به فرمان المهدی خلیفه عباسی، به علت هجوی که بشار دربارهی او گفته بود و به گناه زندیقی در برابر دیدگان مردم بصره، وی را آن قدر تازیانه زدند که بر اثر آن شکنجه، جان سپرد. برخی گزارش کردهاند که به فرمان خلیفه، وی را در آب خفه کردهاند.
آخرین ویرایش توسط مدیر: