بیوگرافی روماریو

[TELMA]

انجمن کافه نویسندگان
روماریو دو سوزا فاریا در ۲۹ ژانویه سال ۱۹۶۶ در ریو دو ژانیرو در برزیل به دنیا آمد.

روماریو فعالیت حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۸۵ در باشگاه واسکو دو گاما آغاز کرد و با این تیم دو بار قهرمان لیگ منطقه ریو دو ژانیرو شد. از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۲ برای آیندهوون به میدان رفت.

 

[TELMA]

با این تیم نیز در سال‌های ۱۹۸۹، ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲ قهرمان باشگاه‌های هلند شد و در سال ۱۹۸۹ به عنوان مرد سال فوتبال این کشور انتخاب شد. در سال ۱۹۹۳ به بارسلونا پیوست و در این تیم آقای گل باشگاه‌های اسپانیا شده و قهرمانی لیگ باشگاهی این کشور را به دست آورد. آن زمان مربی او در این تیم، ‌ یوهان کرایف بود که روماریو را به عنوان "نابغه محوطه جریمه" توصیف می‌کرد.

 

[TELMA]

در سال ۱۹۹۵، ‌ اول به صورت قرضی به برزیل برگشت و پیراهن باشگاه فلامینگو ریو دو ژانیرو را به تن کرد. در فصل ۹۷/۱۹۹۶ در والنسیا مشغول فعالیت بود و پس از ‌آن دوباره به فلامینگو بازگشت. از سال ۲۰۰۰ دوباره عضوی از واسکو دو گاما شد و با این تیم قهرمان کوپا مرکوسور (جام باشگاهی در آمریکای جنوبی که ازسال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ برگزار می‌شد) شده و نیز قهرمانی باشگاه‌های برزیل را به دست آورد. وی در همان سال به عنوان فوتبالیست سال آمریکای جنوبی برگزیده شد.

 

[TELMA]

از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ در تیم فلومیننزه ریو دو ژانیرو توپ می‌زد. در همان زمان مدتی کوتاه برای تیم السد قطر بازی کرد که این دوره تنها پس از ده هفته، در آوریل سال ۲۰۰۳ با فسخ پیش از موعد قرارداد به پایان رسید. در اکتبر سال ۲۰۰۴، روماریو که به داشتن طبعی احساساتی و تند معروف بود، ‌ پس از اختلاف با مربی فلومیننزه از این تیم اخراج شد و دوباره به واسکو دو گاما بازگشت. در فصل ۲۰۰۵ در سن ۴۰ سالگی ۲۲ گل برای واسکو دو گاما زد و به این ترتیب آقای گل لیگ فوتبال برزیل شد. این در حالی بود که وی از ابتدای فصل با انتقادات شدید رسانه‌ها به عنوان کسی که به پایان دوران اوجش نزدیک شده، ‌ مواجه بود.

 

[TELMA]

در اواخر مارس سال ۲۰۰۶ به باشگاه میامی آمریکا پیوست که تحت مالکیت شرکت ورزشی برزیلی ترافیک بود و در لیگ usl (دومین لیگ معتبر فوتبال در آمریکای شمالی) بازی می‌کرد. در پایان ماه سپتامبر قراردادی با تیم دسته اولی آدلاید یونایتد برای انجام چهار بازی در آ- لیگ استرالیا امضاء کرد.

 

[TELMA]

از ژانویه سال ۲۰۰۷ دوباره با واسکو دو گاما قرارداد بست. او ابتدا از سوی فیفا اجازه بازی نداشت، ‌ چراکه طبق قوانین فیفا، یک بازیکن در یک فصل حداکثر در دو باشگاه می‌تواند بازی کند. در حالی که پس از میامی و آدلاید، واسکو سومین تیم روماریو در یک فصل می‌شد. اما پس از آن فیفا کوتاه آمد، ‌ زیرا فصل فوتبال در برزیل با تقویم فوتبال در اروپا مطابق نبود.

در ۲۰ مه ۲۰۰۷ روماریو هزارمین گل خود در طول مدت فعالیتش را به ثمر رساند. در پیروزی ۳ بر ۱ تیمش در مقابل اسپورت رسیف، ‌ وی با یک ضربه کاشته در دقیقه ۴۸ بازی، گل سوم تیمش را زد. البته گل‌شماری روماریو از سوی فیفا به رسمیت شناخته نشد، زیرا وی ۹۸ گلی را هم که در دوره نوجوانی زده، به حساب آورده بود، در حالی که وی تنها موفق به زدن ۹۰۲ گل در بازی‌های رسمی که شامل بازی‌های دوستانه هم می‌شود، شده بود.

 

[TELMA]

در اکتبر سال ۲۰۰۷ در سن ۴۱ سالگی آزمایش دوپینگ از وی مثبت و حاوی مصرف ماده فیناسترید از سوی او بود. به گفته خود وی، او ماه‌ها از این دارو برای جلوگیری از ریزش مو استفاده می‌کرده که این ماده را دربر داشته است. در فوریه سال ۲۰۰۸ روماریو اعلام کرد که در ۳۰ مارس ۲۰۰۸ به فعالیت خود پایان می‌دهد

 

[TELMA]

از آنجایی که وی به دلیل استفاده از داروی ریزش مو تا اواسط آوریل ۲۰۰۸ از انجام بازی محروم بود، دیگر در هیچ بازی‌ای حضور نیافت. در آغاز فوریه ۲۰۰۸ به عنوان مربی بازیکنان واسکو دو گاما، بعد از اختلاف با مالک باشگاه، اوریکو میراندا، ‌ استعفا داد. در ۱۴ فوریه سال ۲۰۰۸ محرومیت وی توسط کمیسیونی لغو شد که به این نتیجه رسیده بود که روماریو در ماجرای دوپینگ مقصر نبوده است. با وجود این، ‌ وی در ۱۵ آوریل ۲۰۰۸ اظهار داشت: "من دیگر بازی نخواهم کرد. این قطعی است"! دلیل ای تصمیم را هم روی فرم نبودن اعلام کرد، چراکه در طول مدت محرومیتش اصلا تمرین نکرده بود.

 

[TELMA]

پس از آن به عنوان نماینده حامی مالی باشگاه آمریکا اف. سی مشغول کار شد. این تیم هم‌اکنون در لیگ دسته دو در منطقه رو دو ژانیرو بازی می‌کند. در ۱۳ آگوست سال ۲۰۰۹، روماریو که ۴۳ سال داشت، اعلام کرد که می‌خواهد دوباره بازی کند: "می‌خواهم در یک با دو بازی رسمی به میدان بروم تا آرزوی پدرم را تحقق بخشم". پدر روماریو، اده‌وایر، هوادار این باشگاه بود

 

[TELMA]

روماریو در ۷۰ بازی برای تیم ملی برزیل، ۵۵ گل وارد دروازه حریفان کرده است؛ و بدین ترتیب پس از پله و رونالدو، سومین گلزن موفق تمام دوران تیم ملی برزیل می‌باشد. او اولین بار در ۲۳ مه سال ۱۹۸۷ در دوبلین در مقابل ایرلند به میدان رفت و اولین گلش را پنج روز بعد در هلسینکی در برابر فنلاند به ثمر رساند. در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۸ با تیم ملی کشورش به مدال نقره دست یافت و خودش در این تورنمنت ۵ گل زد.