بیوگرافی نادر‌ شاه افشار |یکی از بزرگترین پادشاهان ایرانی

[Noah]

 

[Noah]

نادر شاه افشار (زاده ۱۰۶۷ شمسی درگز – مقتول ۱۱۲۶ در قوچان) که پیش از پادشاهی نادر قلی خوانده می‌شد، ملقب به تهماسب‌قلی خان یکی از بزرگترین پادشاهان تاریخ ایران بوده‌است و برپایه بینش برجسته رزمی وی در گستره قفقاز، خاورمیانه، آسیای میانه و جنوب آسیا در نبردهای هرات، کرکوک، مهماندوست، مورچه خورت، یگاورد (باغ آورد/مرادتپه)، گذرگاه خیبر، کرنال و قارص، برخی از تاریخ نگاران غربی لقب شمشیر ایران، ناپلئون ایران و اسکندر دوم را به وی داده‌اند.​

 

[Noah]

وی یک ایرانی از ایل افشار خراسان (از طوایف ترکمن) که از ۱۱۱۴ تا ۱۱۲۶ خورشیدی پادشاه ایران و بنیان‌گذار دودمان افشاریه بود. او از مشهورترین پادشاهان ایران، پس از اسلام است. سرکوب افغان‌ها و بیرون راندن عثمانی و روسیه از کشور و تجدید استقلال ایران و نیز فتح دهلی و ترکستان و جنگ‌های پیروزمندانه او سبب شهرت بسیارش شد.​

 

[Noah]

خاستگاه، تبار و زمانه نادر

بنا به قول میرزا مهدی خان استرآبادی نادرقلی در روز شنبه ۳۰ آبان ۱۰۶۷ (برابر ۲۸ محرم ۱۱۰۰ قمری و ۲۰ نوامبر ۱۶۸۸ میلادی) در دربند کلات نادری خراسان از طائفه قرخلو که شاخه‌ای از ایل افشار بود به دنیا آمد.
اَفشار یا اوشار یکی از ایل‌های تُرک اغوز (ترکمن) بود که از ۱۱۱۴ تا ۱۱۲۶ خورشیدی در زمان شاه اسماعیل صفوی همراه با شش ایل بزرگ تُرک (شاملو، تکلو، قاجار، استاجلو، ذوالقدر و روملو) از آناتولی شرقی و آذربایجان به ایران آمده و پایه‌های سپاه قزلباش را بنیاد گذاردند و شاه اسماعیل به یاری آنها ضمن شکست شروانشاه و ازبکان و پس از براندازی سلسلهٔ آق‌قیونلوها، پادشاهی صفوی را بنیان‌گذاری کرد.
​

 

[Noah]

این ایل به دو شعبه بزرگ تقسیم می‌شد: یکی قاسملو و دیگری قرخلو؛ نادر شاه افشار از شعبه قرخلو بود. طایفه قرخلو را شاه اسماعیل از آذربایجان به خراسان کوچاند و در شمال آن سرزمین، در نواحی ابیورد و درگز و باخرز تا حدود مرو مسکن داد؛ تا در برابر ازبکان و ترکمانان مهاجم سدی باشند. شمار زیادی از این ایلها در زمان شاه عباس اول در ایل شاهسون ادغام گشتند.​

 

[Noah]

در سال ۱۱۰۱ خورشیدی (۱۱۳۵ قمری) افغان‌ها به رهبری محمود افغان، اصفهان را تصرف کرده و شاه سلطان حسین صفوی را به قتل رساندند. با سقوط اصفهان و قتل شاه سلطان حسین، پسر او به نام شاه تهماسب دوم صفوی که از اصفهان به قزوین گریخته بود، خود را پادشاه ایران خواند، ولی حکام نواحی گوناگون کشور حاضر به اطاعت از او نشدند. ​

 

[Noah]

سرداری سپاه

محمود افغان نیز که تنها بر اصفهان و نواحی اطراف آن حکومت می‌کرد، کمی بعد به‌دست پسر عمویش به‌نام اشرف افغان در ۱۱۰۳ خورشیدی (۱۱۳۷ قمری) به قتل رسید. هم‌زمان با این اوضاع، نادر که از میزان نفوذ خاندان صفوی در میان مردم آگاه بود، به شاه تهماسب دوم پیوست و در ۱۱۰۵ خورشیدی (۱۱۳۹ قمری) سردار سپاه او شد. سپس خراسان را به تصرف خود درآورد.​

 

[Noah]

مالک بزرگ ملک محمود سیستانی (حاکم سیستان) تا حدی مانع قدرت‌گیری نادر شد، ولی نادر پشتیبانی شاه طهماسب دوم صفوی و فتحعلی‌خان قاجار (پسر شاه قلی خان قاجار و پدربزرگ آقا محمدخان قاجار) را جلب کرد و توانست در سال ۱۱۰۳ خورشیدی (۱۱۳۷ قمری) ملک محمود را شکست دهد و حاکمیت شاه ایران را در خراسان برپا نماید. شاه تهماسب نیز، نادر قلی را والی خود در خراسان اعلام کرد و پس از آن نادر نام خود را به «طهماسب قلی» تغییر داد. سال بعد، او پس از سرکوب چند ایل ترک و کرد، به حکمرانی کامل خراسان رسید. ​

 

[Noah]

وی پس از آن، برای به‌قدرت رساندن شاه تهماسب با افغانها وارد جنگ شد. در ۱۱۰۸ خورشیدی (۱۱۴۲ قمری) رئیس افغان‌ها یعنی اشرف افغان را در نبرد مهماندوست در نزدیکی دامغان و سپس در نبرد مورچه خورت در نزدیکی اصفهان و برای بار سوم در نبرد زرگان در نزدیکی شیراز شکست داد. او سپس در تعقیب اشرف، افغانستان را مورد تاخت و تاز قرار داد و قبایل این دیار را مطیع خود نمود. بدین ترتیب پس از هفت سال حکومت غلجایی‌ها در ۱۱۰۸ خورشیدی (۱۱۴۲ قمری) به پایان می‌رسد. ​

 

[Noah]

نادر سپس با دشمنان خارجی وارد جنگ می‌شود و روس‌ها را از شمال ایران می‌راند، اما در زمان جنگ با عثمانیها که غرب ایران را در اشغال داشتند، متوجه شورشی در شرق ایران شده و جنگ را نیمه کاره رها کرده و به آن سامان می‌رود. شاه تهماسب صفوی با توجه به قدرت و شهرت روزافزون نادر و به قصد اظهار وجود، دنباله جنگ وی را با عثمانیان به قصد بازپس‌گیری ایروان می‌گیرد، ولی به سختی شکست می‌خورد.​