با خواندن و نوشتن رشد کنید,به آینده متفاوتی فکر کنید که بیشتر از حالا با خواندن و نوشتن میگذرد.در کوچه پس کوچههای هفت شهر نوشتن با کافه نویسندگان باشید
پس از بازگشت از خدمت در جنگ جهانی دوم به فعالیتهای هنری پرداخت و در ابتدا به عنوان صحنه ها را در یکی از گروههای تئاتری فیلادلفیا مشغول به کار شد.
همچنین در چند نقش کوچک بازی کرد و خیلی زود کارش را از پشت صحنه به روی صحنه تغییر داد.
چارلز برانسون سالهای زیادی را را در سینما به عنوان سیاهی لشگر بازیگر نقش های کوتاه و سپس نقش منفی کارکرد و از این نظر کارنامه حرفهای شباهت زیادی به آنتونی کویین لی ماروین و لی وان کلیف دارد.
وی نخستین نقش مهنش را در فیلم موزه مومی در سال ۱۹۵۳ در نقش آدمکش صورت سنگی، دانشمند تبهکار ایفا کرد.
برانسون دوران اوج خود را با فیلم هفت دلاور به کارگردانی جان استرجس در نقش برناردو آغاز کرد.
وی و در ۵۰ سالگی به نماد جذابیت مردانه گرانترین بازیگر بینالمللی بدل شد. در سال ۱۹۷۱ به عنوان محبوب ترین بازیگر جهان انتخاب شد و جایزه گلدن گلوب را به دست آورد.
وی در دههی ۱۹۶۰ میلادی همراه با کلینت ایستوود و استیو مک کوئین با بازی در فیلمهایی چون فرار بزرگ و دوازده مرد خبیث به عنوان یکی از ستارگان اصلی فیلم های پر ماجرای هالیوود شهرت یافت.
چارلز برانسون در سال ۱۹۶۷ به اروپا آمد و در سال ۱۹۶۸ در فیلم پرفروش و وسترن اسپاگتی به نام روزی روزگاری در غرب ساخته سرجیو لئونه تهیه کننده ایتالیایی نقش یک قاتل اجیر شده را ایفا کرد.