بیوگرافی گابریل گارسیا| رمان نویس و نویسنده کلمبیایی

[جوجـــه طـــلا]

 

[جوجـــه طـــلا]

 

[جوجـــه طـــلا]

گابریل توسط پدر بزرگ و مادر بزرگش در آرکاتا بزرگ شد. او بعدها در اولین کتاب خاطراتش با عنوان زنده‌ام که روایت کنم نوشت که دوران کودکی سرچشمه الهام تمام داستان های وی بوده است. او تحت تاثیر پدربزرگش که شخصیتی آزادی خواه بود و در هر دو جنگ داخلی کلمبیا شرکت کرده بود آگاهی سیاسی پیدا کرد.



او بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام گابو یا گابیتو مشهور بود و پس از درگیری با رییس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتنش در مکزیک زندگی می‌کرد. مارکز برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 1982 را بیش از سایر آثارش به خاطر رمان صد سال تنهایی چاپ 1967 می‌شناسند که یکی از پر فروش ترین کتاب های جهان است.

در سال 1941 اولین نوشته‌هایش را در روزنامه‌ ای به نام Juventude که مخصوص شاگردان دبیرستانی بود منتشر کرد و در سال 1947 به تحصیل رشته حقوق در دانشگاه بوگوتا پرداخت و همزمان با روزنامه آزادی خواه ال‌اسپکتادور به همکاری پرداخت. در همین روزنامه بود که گزارش داستانی سرگذشت یک غریق به صورت پاورقی چاپ شد.

 

[جوجـــه طـــلا]

گارسیا مارکز که به شدت تحت تاثیر ویلیام فالکنر، نویسنده آمریکایی، بود نخستین کتاب خود را در 23 سالگی منتشر کرد که از سوی منتقدان با واکنش مثبتی روبرو شد.

در سال 1954 به عنوان خبرنگار ال‌اسپکتادور به رم و در سال 1955 پس از بسته شدن روزنامه‌اش به پاریس رفت. در سفری کوتاه به کلمبیا در سال 1958 با نامزدش مرسدس بارکاپاردو در سیزده سالگی تقاضای ازدواج کرد و بیش از نیم قرن با یکدیگر زندگی کردند، حاصل این ازدواج دو فرزند به نام های رودریگو و گونزالو می باشد.

در سال 1965 شروع به نوشتن رمان صد سال تنهایی کرد و آن را در سال 1967 به پایان رساند. صد سال تنهایی در بوینس آیرس منتشر شد و به موفقیتی بزرگ و چشمگیر رسید و به عقیده اکثر منتقدان شاهکار او به شمار می‌رود. ایده اولیه برای نوشتن نخستین فصل کتاب صد سال تنهایی در سال 1965 وقتی که مشغول رانندگی به سمت آکاپولکو در مکزیک بود به ذهنش رسید.